موضوع ورود استارتآپها و کسبوکارهای نوین به بورس مدتی است که به صورت جدی در کشور مطرح شده، اما تا به امروز به طور جدی در رابطه با آن تصمیمگیری نشده است.
ورود استارتآپها به بورس از این جهت مهم است که میتواند محلی برای تامین مالی این شرکتها با سرمایههای مردم باشد. در این شرایط که جذب سرمایهگذار برای شرکتها و کسبوکارهای نوین دشوار شده، ورود به بورس و جذب سرمایه از این طریق میتواند سکویی برای توسعه سریعتر باشد.
در همین رابطه مدیرعامل فرابورس ایران گفت: صندوق سرمایهگذاری جسورانه با سرمایه ۱۵۰ میلیارد تومان در حوزه فینتک و سرمایهگذاری در داخل بورس طی این هفته در فرابورس پذیرهنویسی میشود که هدف از آن حمایت از استارتآپها در حوزه بازنشستگی و سالمندی است. امیر هامونی از فرصت دو ماهه فرابورس برای آمادهسازی و بسترسازی نرمافزارهای مورد نیاز تامین مالی جمعی یا به اصطلاح کراودفاندینگ (Crowdfunding) سخن گفت و افزود: تابلوی معاملات شرکتهای دانشبنیان و به عبارتی استارتآپها قابلیت تعریف و راهاندازی در فرابورس خواهد داشت.
هامونی یادآور شد: طرحهای کسبوکار در آن بازار به ارزش کمتر از دو میلیارد تومان هستند و چون شخصیت حقوقی ندارند، باید با راهکار دیگری وارد بازار شوند. وی از پذیرهنویسی یک صندوق سرمایهگذاری جسورانه جدید طی این هفته از طریق فرابورس نیز خبر داد و گفت: هلدینگ سرمایهگذاری و خدمات مدیریت صندوق بازنشستگی کشوری یک صندوق سرمایهگذاری جسورانه با سرمایه ۱۵۰ میلیارد تومان در حوزه فینتک و سرمایهگذاری در داخل بورس را طی این هفته در فرابورس پذیرهنویسی خواهد کرد که هدف از آن حمایت از استارتآپهای فینتک در حوزه بازنشستگیو سالمندی است.
در داخل کشور شرایط سختی برای تامین مالی استارتآپها وجود دارد
عباسعلی حقانینسب، کارشناس ارشد بازار سرمایه
در رابطه با صحبتهایی که برای ورود استارتآپها به بورس میشود، باید اشاره کنیم که موضوع مهم ریسکی است که در پذیرش سهام این شرکتها وجود دارد. ریسکی که در رابطه با موفقیت و عدم موفقیت این مدل از کسبوکارها وجود دارد سرمایهگذاران را برای پذیرش آنها مردد میکند. البته چند سالی است حمایت از این مدل کسبوکارها جدیتر شده است و با مشاهده موفقیت برخی از این شرکتها، سرمایهگذاران بیشتری به این حوزه متمایل شدهاند. استارتآپها از ابتدای اجرای ایده به دلیل سبک کاری و بکر بودن ایده سعی میکنند در بازار نمایان نشوند تا به درجهای از توسعه برسند که قابلیت ارائه خدمات را داشته باشند. به همین دلیل ناشناخته باقی میمانند و هنگامی که خود را به بازار معرفی میکنند مدت زیادی برای جذب اعتماد عمومی باید صرف کنند. بنابراین بازار سرمایه با توجه به شرایطی که در بازار و اعتماد عموم مشاهده میکند از این حرکت سر باز میزند و به نوعی این بازار از ریسک استارتآپها میترسد. با این تفاسیر مشاهده میکنیم که ارزش اصلی و تواناییهای این شرکتها آنطور که باید در جامعه نشان داده نمیشود و به همین دلیل هنگام پذیرش در بورس نیز ممکن است با استقبال روبهرو نشوند و به همین دلیل در داخل کشور شرایط سختی برای تامین مالی استارتآپها وجود دارد. این در حالی است که در خارج از کشور این موضوع دقیقا برعکس است. در کشورهای دیگر که اغلب توسعهیافته هستند فناوریهای پیشرفته میزان ریسک استارتآپها را کمتر کرده و این کشورها به موفقیت استارتآپها آگاهی بیشتری دارند و بورس به سمت عرضه سهام آنها میرود.