ام سلمه یحییزاده در گفتوگو با ایسنا، درباره فعالیت در حوزه صنایع دستی و در رشته لباسهای سنتی اظهار کرد: از سال ۱۳۹۰ تصمیم گرفتم درباره تاریخ لباس ایران پژوهش کنم و این کار را از زمان هخامنشیان شروع و لباسهای آن دوره را بر اساس مستندات تاریخی، سنگنگارههای تخت جمشید بازآفرینی کردم و به صورت عکاسی شده در آتلیه به نمایش گذاشتم. پس از آن نیز روی دورههای زمانی مختلف کار کردم.
وی افزود: در حال حاضر مشغول تولید و طراحی لباسهای ایرانی هستم؛ لباسهایی مدرنی که نشانههایی از فرهنگ ایرانی دارند. میتوان گفت در شاخههای این کار تولید لباس و پارچههای دستبافت و گرتهبرداری از لباس اقوام نیز میگنجد.
این هنرمند طراحی لباس با بیان اینکه کارگاهاش در خانه است و حجم فعالیت زیادی دارد، افزود: با یک تیم چندنفره فعالیت میکنم که بخشی از کار در کارگاههای آنها انجام میشود؛ ضمن این که ما به همه ایران و گاه به خارج از ایران لباس فروختهایم.
یحییزاده درباره میزان فروش آثار خود گفت: خوشبختانه وضعیت در این زمینه خوب است زیرا لباس یک نیاز برای مردم محسوب شده و باتوجه به این که همیشه از لباسهای ترک یا اروپایی کپیبرداری میشده، هویت لباس ایرانی در فرهنگ لباس پوشیدن زنان ایرانی نبود و از سالهایی که شروع به کار کردم و البته گروههای دیگری نیز به سبک و سیاق خود این کار را انجام دادند، رویکرد نگاه ایرانی برای خانمها و آقایان خیلی جذاب شده. این امر موجب شده که ما همیشه مخاطب و مشتری خود را داشته باشیم و نگران فروش محصولاتمان نیستیم.
او درباره میزان شناخته بودن آثارش بین گردشگران خارجی عنوان کرد: در هتل پارس مشهد، یک گالری صنایع دستی داشتم که در آن کار را تولید و طراحی کرده و بازدیدکنندگان آثار را میدیدند و در خدمت مهمانان غیرمشهدی نیز بودهایم؛ ولی با توجه به این که حجم تولید، کمی ما را از فروش دور کرد، در حال حاضر بیشتر تمرکز مان روی تولید است و فروش بیشتر توسط یک واسطه انجام میشود.
این هنرمند با بیان اینکه کارهایش برای مسافران عرب بسیار جذاب است، ادامه داد: البته مسافران آلمانی هم داشتیم که از ما خرید کردهاند و به نظر آنان نحوه ارائه کار برایشان بسیار جالب بود. همچنین مسافر آمریکایی نیز داشتیم که کتهای مخملی را با نام «ارخالو» که نوارهای دستبافت زاوین روی آن کار میشود و مخمل آن متعلق به کاشان است، برای اجراهای موسیقی خود خریداری کرده و از آنجا که بیشتر مواد اولیه کارم ترمه است، این لباسها اغلب برای اروپاییها و به ویژه ایتالیاییها بسیار جذاب است؛ به این دلیل که پارچه خاص ایران است و محبوبیت کار در خارج از ایران زیاد است.
یحییزاده گفت: ما شاهد گردشگری خارجی در محدوده حرم در مشهد هستیم که به نظر من اگر در فضاهای رفت و آمد این افراد و در بازارهای اطراف حرم یا در طرقبه و شاندیز و فضاهای تفریحی، چنین کارهایی عرضه شود مفید است. همچنین اگر میخواهیم در ابتدای کار توجه مسافر خود را جلب کنیم، میتوانیم در فرودگاههای پروازهای خارجی نیز پایگاههایی برای عرضه داشته باشیم.
او درباره وضعیت حمایت میراث فرهنگی استان بیان کرد: حمایت میراث فرهنگی مطلوب بوده و در زمینه تسهیلات نیز همکاری لازم را با ما دارد؛ ولی توان میراث فرهنگی بالاتر از این نیست و ترجیح من این بود که با سازمان میراث فرهنگی در تهران نیز ارتباط داشته و از طریق آنها رایزنیهای خارجی داشته باشیم و کارها و آثار خود را در بازارهای خاورمیانه و نیز بازارهای اروپایی عرضه کنیم. به این دلیل که پتانسیل این بازارها بالا است و میتوان کارها و آثار را با ارزش پول بالاتری به فروش رساند.
این هنرمند همچنین اعلام کرد: اگر بتوانیم در فرودگاه کشوری چون عمان کارگاه برگزار کنیم و کارمان را بفروشیم و دولت نیز با توجه به روابطی که دارد، بتواند یک گالری در اختیار ما قرار دهد و محصولاتمان را در چنین فرودگاههایی عرضه کنیم، این امر به لحاظ ارزآوری به واقع مفید واقع خواهد شد.
انتهای پیام