به گزارش کسب و کار نیوز، در سال ۱۹۴۵ و در روزهای پایانی جنگ جهانی دوم، گروهی از جاسوسان آمریکایی در چارچوب طرحی با نام «گیره کاغذ»، برای به دست آوردن سالم و زنده سازندگان موشک «و-۱» و «و-۲» وجب به وجب خاک آلمان را جستجو میکردند.
جنگ تقریباً به مرحله آخر رسیده بود و آلمان حتماً شکست میخورد. ژنرال کاملر دست راست هیلمر رئیس گشتاپو, نقشه شیطانی در مغز خود طرح کرده بود. او ۵۰۰ نفر از بزرگترین دانشمندان موشکی آلمان را در استادیوم ورزشی زمستانی ابرژگ پادگان جمع کرد که با سالم تحویل دادن آنان به هر یک از دول متخاصم جان خود را نجات دهد. این دانشمندان سازندگان سلاحهای سری «و-۱»و «و-۲» بودند. او تصمیم داشت اگر پیشنهادش پذیرفته نشود تمامی آنها را نابود کند تا اطلاعات و اختراعات آنان به دست دشمنان آلمان نیفتد.
روز ۲۲ مه ۱۹۴۵ فن براون به برادر کوچکتر خود ماگنوس فن براون دستور داد به نردهوزن که قوای آمریکایی به آنجا رسیده بودند برود. در آنجا قوای آمریکا دو تونل کشف کرده بودند که هرکدام دو کیلومتر طول داشت و چندین فروند «و-۲» سالم و بدون عیب را به دست آوردند. وقتی ماگنوس فن براون به مأمورین ضد تانک لشکر ۳۲۴ پیاده آمریکایی برخورد کرد، گفت من از طرف مخترعین «و- ۲» آمدهام و حامل پیغامی برای فرماندهتان هستم. او را به ستاد لشکر بردند و بعد از اطلاع از وضعیت, عده ای مأمور میشوند که با راهنمایی مهندسان موشکی را به محل استقرار ارتش بیاورند.
مأموران آمریکایی فرماندهی دسته مخصوصی را برای جمع آوری تمامی اشیاء و ابزارهای مربوط به موشکها برعهده داشتند. این گروه در چارچوب برنامهای با نام رمزی “گیره کاغذ” ماموریت داشتند هر آنچه به موشکهای وی-۲ مربوط میشود از ابزار و وسایل گرفته تا دانشمندان و مهندسان موشکی آلمان را جمع آوری کرده و به آمریکا بفرستند. بویژه میدانستند که منطقه نردهوزن طبق نقشه بایستی به قوای روس واگذار شود. آنها توانستند تمامی موشکهای «و-۲» را بر روی ۱۶ کشتی باری سوار کرده و به آمریکا منتقل کنند.
همچنین آمریکاییها توانستند در حدود ۱۴ تن سند را به آمریکا بفرستند. بعد از آن ۱۱۵ نفر از برجستهترین مهندسان آلمانی که در راس آنها فن براون بود به آمریکا اعزام شدند. فن براون و همکارانش در آمریکا نه تنها از اتهام جنایت جنگی تبرئه شدند بلکه گذرنامه گرفته و کارت اتباع ویژه را دریافت کردند که از مصونیتهای زیادی آنان را برخوردار کرد. این گروه بعدها قویترین موشکهای نظامی و غیرنظامی, از جمله موشکهای فضایی مانند ساترن-۵ را ساختند که راه سفر به ماه را هموار کرد.
انتهای پیام