سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
اگر تاریخ راه‌اندازی هیئت و زنجیرزنی را در ابرکوه بررسی کنیم، قدمت آن را بیش از یک قرن خواهیم یافت که توسط عالم و مجتهدی فاضل به نام «میرزا عبدالغنی موسوی رجایی» بنیان‌گذاری شده است.
به گزارش کسب و کار نیوز، پخت آش نذری موسوم به «آش امام حسین (ع)» یکی از مرسومات مردم شهرستان ابرکوه است که در ماه محرم رونق خاصی داشته و امروزه بیشتر در فصل‌های پاییز و زمستان به‌ویژه شب‌های جمعه طبخ می‌شود.
غالباً صاحب نذر برای این که مردم نیز در نذری او مشارکت داشته باشند آن را بر روی دیگ‌های بزرگ در کوچه، جنب مساجد و حسینیه‌ها و بعضاً نیز در منازل طبخ می‌کرد که در این صورت جوانان و افرادی که توانایی داشتند اطراف دیگ جمع شده تا با هم زدن آش(کمچه زدن) علاوه بر شریک شدن در ثواب نذری، به صاحب آن نیز کمک کرده باشند .
«حامد اکرمی» فعال حوزه میراث فرهنگی ابرکوه دراین باره می‌گوید: طبخ آش امام حسین (ع) یکی از آیین‌های پر رونق است که پس از گذشت سال‌های زیاد، با اندکی تغییر همچنان ادامه دارد.
اکرمی در رابطه با این سنت قدیمی اضافه می‌کند: این آش که مواد اولیه آن گندم و گوشت قرمز است در گذشته غذای یک وعده برای مردم محسوب می‌شد که معمولاً در شبی که این آش بار گذاشته می‌شد، صاحب نذر با غذایی که غالبا با «آب‌گوشت آلوقیسی» بود، از میهمانان پذیرایی می‌کرد.
وی ادامه می‌دهد: هم‌زمان با طبخ آش مراسم روضه‌ای نیز برپا می‌شد که پس از پایان روضه و مراحل طبخ، درب دیگ، بسته و روی آن مقداری زغال می‌ریختند و تا اذان صبح صبر می‌کردند تا آش به‌خوبی عمل آمده و به‌اصطلاح جا بیفتد.پس از باز کردن درب دیگ آش فرزندان صاحب نذر و آشنایان او، آش را بین اهالی محل تقسیم می‌کردند.
امروزه به دلیل زیاد بودن جمعیت هر محله در ابرکوه، هم‌زمان با ایام سوگواری امام حسین (ع) اکثر محله‌ها در مقابل حسینیه‌های خود چندین دیگ آش بار گذاشته و طبق آیین کهن مردان به ویژه جوانان با هر نیت و حاجتی که داشته آن را هم زده و در پایان نیز توسط بانیان بین مردم توزیع می‌شود.
انتهای پیام
