سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز، غارها به دلیل ساختار و شکل خود گنجینه‌ای از تاریخ و تمدن یک جغرافیا محسوب می شوند، جغرافیایی که آنها را در طول قرون متمادی در خود پرورش داده و حفظ کرده است و می‌توان اطلاعات بسیاری را از آنها دریافت کرد، اما این پدیده های طبیعی ارزشمند در معرض آسیب هستند. در مجموع محیط زیست و طبیعت ایران زخم‌های کاری بسیاری را بی توجهی مسئولان و ناآگاهی مردم خورده است که شاید برخی از این زخم‌ها تا همیشه ماندگار باشند؛ در این شرایط تنها کاری که می توان انجام داد این است که اجازه آسیب‌های جدید را نداد.
مسلما تعداد غارها در استان مرکزی به دلیل اقلیم کوهستانی آن بسیار زیاد است و برخی از آنها به دلیل نوع دسترسی خاص خود در معرض تخریب و آسیب هستند، اما نکته اینجاست سازمان محیط زیست هیچگاه و در هیچ نقطه‌ای از ایران امکان و توان حراست و حفاظت دائم و لحظه ای از ذخایر طبیعی را ندارد و قاطعا این انتظار که در هر غار ایران چند مامور حفاظت مستقر شوند قطعا نابجاست و اینجاست که بحث فرهنگ و مسئولیت اجتماعی و اهمیت آن مطرح می‌شود.
سازمان محیط زیست نیروی لازم برای حراست همیشگی از تمامی غارها و حتی غارهای در دسترس را ندارد و از طرفی امکانی هم برای بستن غارها موجود نیست به همین دلیل باید گردشگرانی که برای سفرهای تفریحی خود بازدید از غار را انتخاب می‌کنند ارزش این ذخایر را بدانند و حداقل این یک نقطه طبیعی را از گزند آسیب‌ها و تخریب‌ها حفظ کنند.
البته این مسئله نافی مسئولیت سازمان محیط زیست در حفاظت از این ذخایر ارزشمند طبیعی نیست و قطعا می توان با آموزش و فرهنگ سازی از طریق تعامل محیط زیست و آموزش و پرورش و برگزاری رویدادهای اجتماعی آموزشی توسط این سازمان، ساخت و پخش برنامه های آموزشی جذاب توسط صدا و سیما و این قبیل اقدامات این کمبود نیرو را جبران کرده و مسئولیت حفاظت از منابع سرشار طبیعی و تاریخ طبیعی کشور را به مردم سپرد.
در این میان سازمان میراث فرهنگی نیز که برخی از غارها را به عنوان جاذبه گردشگری تحت نظارت دارد نیز باید دقیقا پذیرای همین مسئولیت ها بوده و آگاهی اجتماعی درخصوص این اماکن را بالا ببرد، هرچند بسیاری از فعالان محیط زیست در کل با تبدیل کردن غارها به اماکن گردشگری مخالفند و انرا زمینه ساز از بین رفتن میراث طبیعی چند میلیون ساله می دانند و شواهد و قرائن نشان می دهد که براساس آنچه تاکنون در ایران رخ داده به نظر، پر بیراه هم نمی گویند.
انتهای پیام
