به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا، در این زمینه گفت: “شرایط اقتصادی به وجود آمده در نحوه تیمداری باشگاهها اخلال ایجاد کرده است”.
در شرایطی که تیمها در دقیقه نود تکلیفشان مشخص میشود، زمانی برای برگزاری اردوی آماده سازی و تمرین وجود ندارند تا بدون آمادگی فنی و هماهنگی لازم رقابتهایشان را شروع کنند در چنین شرایطی اگر خوشبین باشیم میتوان گفت دو هفته ابتدایی لیگ نقش اردوی آماده سازی و بازی تدارکاتیشان را دارد.این موضوع به نوبه خود در کیفیت لیگی که باید پتشتوانه ای برای تکرار قهرمانیهای تیم ملی در آسیا و حتی پیشرفت در جهان باشد تاثیر منفی به جای میگذارد. در حالی که روال عادی و استاندارد برای برگزاری چنین ماراتنی تعیین تکلیف تیمها در زمان مشخص نقل و انتقال و شروع تمرینات آماده سازی حدود یک ماه پیش از آغاز لیگ است.
مظفر در این مورد گفت: “همیشه این مشکل را داریم و برخی تیمها در دقیقه نود و دو روز قبل از آغاز لیگ بسته شده و هفته اول را بازی کردند که این مساله خوب نیست ولی تیم ها چارهای ندارند وقتی اسپانسر پیدا نمیکنند، کسی نیست. وقتی باشگاه و سالن ندارند و بازیکنان قرار داد نبستهاند چگونه میشود تمرین را شروع کرد”.
یکی از اصلیترین دلایل بینظمی در برنامه ریزی برای لیگ فوتسال وحتی سایر رشتههای ورزش بانوان چون والیبال و بسکتبال عدم حمایت اسپانسرها در نتیجه پخش نشدن بازی آنها از طریق صدا و سیمای ملی است. موضوعی که به درد این حوزه تبدیل شده است تا حرکت روبه جلوی آن را کند و حتی در برخی موارد متوقف کند.
مظفر در پاسخ به این سوال که اصلی ترین مشکل لیگ فوتسال بانوان چیست با صراحت و بدون هیچ تعللی “عدم پخش تلویزیونی” را مطرح کرد و گفت: ” بخش بزرگی از مشکلاتی که در لیگ داریم با پخش تلویزیونی حل میشود، خیلی جاها برای اسپانسری صحبت کردیم و همه در نقطهای که فهمیدند پخش تلویزیونی وجود ندارد پا پس کشیدند و دوست نداشتند سرمایه گذاری کنند. حتی راه های جایگزین مثل پخش گزارش رادیویی یا پخش زنده رادیویی هم راه هایی نیستند که درست کار کنند. حداقل گزیده و گلهای بازی را از تلویزیون پخش کنند این کارها میتواند به ما کمک کند تا وقتی که با جایی مذاکره میکنیم بخش خصوصی ترغیب شود”.
او ادامه داد: “سالی را سپری میکنیم که چهار ماه قبل قهرمان آسیا شدیم فکر میکردیم در فوتسال بانوان اتفاقات خوبی میافتد، تغییر نگرشی ایجاد میشود و لیگ پویایی خواهیم داشت اما مشکلاتمان از سالهای گذشته بیشتر است. این موضوع برای رشتهای که در سطح آسیا قهرمان میشود حیف است که نتوانیم لیگش را پویا نگه داریم. با کمی دوراندیشی میتوان کاری کرد که اسپانسرها ترغیب شوند”.
کریمی هم در این مورد بیان کرد:” وقتی صدا و سیما هیچ پخش تلویزیونی از ما ندارد به تبع اسپانسر معتقد است این حضور هیچ تبلیغی برایش ندارد. درست است که در حال حاضر دانشگاه آزاد، پالایش نفت آبادان و شرکت ملی حفاری اهواز ارگانهای کاملا دولتی هستند که داشتن یک تیم ورزشی _فرهنگی برایشان امتیاز محسوب می شود ولی یک ارگان شخصی که اسپانسر خوبی بخواهد باشد هیچ جایی دیده نمی شود و هرچقد بگوییم فضای مجازی جایی برای دیده شدن است اما این فضا قابلیت این را ندارد که کسی ترغیب شود که یک میلیارد برای رشته ای صرف کند”.
فوتسال و به طور کلی ورزش بانوان در حالی محدود شده و از صدا و سیمای ملی پخش نمیشود که پوشش ورزشکارانش از فیلترهای مختلفی عبور کرده و مجوزهای لازم را کسب کرده است که اگر چنین نبود شاید حضورشان در ورزش به طور کلی منتفی میشد. با این حال بارها برخی از مسئولان در حرفهایشان به این موضوع تاکید کردند که ممنوعیتی برای پخش ورزش بانوان در تلویزیون وجود ندارد. حتی حسن روحانی رئیس جمهور ایران بیان کرده بود که چه اشکالی دارد مسابقههای خانم ها از تلویزیون پخش شود.
اینکه با وجود مطالبه جامعه به خصوص جامعه ورزشی کشور هنوز تلویزیون ملی چنین امکانی را برای بانوان محجبه ورزشکار ایرانی فراهم نکرده است سوالی است که نیازمند پاسخی قابل قبول است. پاسخ قانع کننده ای که بهانه حجاب را مطرح نکند چرا که تمام لیگ های ایران در حوزه بانوان با حجاب کامل تیمها و ورزشکاران حاضر برگزار میشود و تنها در مسابقات ملی رقبای ایران محجبه نیستند که در این زمینه هم میتوان بخشهایی از رقابت بانوان ایران را با چند ساعت تاخیر به نمایش بگذارند.
انتهای پیام