به گزارش کسب و کار نیوز، با اینکه همه امیدوار بودند که تیم ملی بسکتبال در دوره جدید مشکلات قبلیاش به پایان برسد و با بدست آوردن شان و منزلت واقعیاش بتواند با قدرت مسیر آمادهسازی را طی کند و قهرمان بازیهای آسیایی شود همه چیز برعکس شد و تیم ملی در کنار مشکلات گذشته با دغدغههای جدیدی هم روبه رو شد که امروز جامعه ورزش و خانواده بسکتبال را نگران کردهاست.
از شروع اردوهای تیم ملی برای بازیهای آسیایی شایعههای زیادی مطرح بود و زمانی که فدراسیون و کادرفنی ورود خبرنگاران به اردوی ملی را ممنوع کرد این شایعهها به واقعیت نزدیک و نزدیکتر میشد. با اینکه فدراسیوننشینها همه چیز را خوب جلوه میدادند اما هر روز صحبتهای بیشتری از درون تیم ملی شنیده میشد که نشان میداد وضعیت آنطور که باید نیست و مدعی اصلی قهرمانی به جای آمادهسازی جهت مقابله با حریفان در درون خود به مشکلاتی خورده که مدیریت نمیشوند.
اولین اتفاق موضوع قهر حدادی بود. با اینکه خود حامد حدادی ستاره بینظیر تیم ملی قویا قهرش را تکذیب کرد اما باز هم در خلال مصاحبهاش به ناراحتی از وضعیت اردو اشاره داشت که نشان داد شرایط آمادهسازی تیم ملی مناسب نیست.
با اینکه جز یکی دو خبرنگار نزدیک به فدراسیون هیچ رسانهای حق ورود به تمرین تیم ملی را نداشت اما هر روز اخباری منتشر میشد مبنی بر اینکه تیم ملی نیاز به مدیریت بیشتری دارد. با مهیا شدن اردوی صربستان برای تیم ملی این امیدواری دوباره ایجاد شد که شرایط دوباره خوب شده اما قبل از اردو و تورنمنتهای چین اتفاقهای عجیب و غریبی افتاد.
غیبت صمد نیکخواه بهرامی در سفر چین، نبود نامش در لیست تیم ملی، اضافه شدن به یکباره نام او به لیست تیم ملی، غیبتش در تورنمنت اول و در نهایت غیبت او در تورنمنت دوم به میزبانی چین علیرغم صحبتهای مسعود قاسمی مدیر تیمهای ملی بسکتبال که گفته بود صمد به تورنمنت پیک میرسد اما نرسید. وضعیتی که اصلا مشخص نشد چرا برای تیم ملی و کاپیتانش اتفاق افتادهاست.
اتفاق بعدی بازگشت عجیب و غریب حدادی به ایران از میانه مسابقات بود. همه رسانهها اعلام کردند که حدادی به دلیل آسیب و برای درمان به ایران بازگشته اما زمزمههایی شنیده شد که حامد از تورنمنتهای پرفشار قبل از بازیهای آسیایی رضایت نداشته و به ایران بازگشتهاست. این اتفاق هم که برای کاپیتان دوم تیم ملی افتاد عجیب و غریب بود و بدون توضیح ماند.
در این میان ارسلان کاظمی و محمد جمشیدی نیز به دلیل مصدومیت در ترکیب تیم ملی نبودند و در نهایت نیز تیم ملی بسکتبال بدون چهار بازیکن کلیدیاش تورنمنت پیک را به پایان برد و در نهایت مشخص نشد این مسابقات چه فایدهای برای تیم ملی داشت.
حدود ۲۰ روز تا بازیهای آسیایی جاکارتا باقی مانده و تیم ملی ایران باید قهرمان این رویداد بزرگ شود و فدراسیون نیز به خوبی میداند که مقصر نتیجهای غیر این عنوان فدراسیون و کادرفنی خواهد بود اما در فاصله اندک تا جاکارتا شرایط تیم ملی خوب نیست. از شایعه تا واقعیت فاصله زیادی وجود دارد اما آنچه این روزها از درون تیم ملی شنیده میشود اخبار خوب و امیدوار کننده نیست.
حتی ادبیاتی که مسعود قاسمی درباره صمد نیکخواهبهرامی کاپیتان تیم ملی استفاده کرد نیز باعث شد برخی رسانهها اعلام کنند احتمال دارد کاپیتان تیم ملی که دو سال از پوشیدن پیراهن ملی محروم بود دوباره کنار گذاشته شود. این موضوع زمانی رنگ واقعیت به خود میگیرد که بعد از یک انتقاد صمد از شرایط تیم ملی، جلسهای با حضور او، رئیس فدراسیون، مدیر تیمهای ملی و سرمربی تیم ملی برگزار شده و این جلسه بدون خروجی بوده و حتی شایعه شده با قهر و خروج مهران شاهینطبع از درون جلسه به پایان رسیدهاست و بعد از آن نیز صمد نیکخواه کاملا در جریان اردوها و رسانهها کمرنگ شد. حتی صمد در جریان مسابقه تیم ملی در پنجره سوم انتخابی جام جهانی به بازیکنی تبدیل شد که فقط پاس میداد. البته اینکه صمد نیکخواه از بازیکن ۴۰ امتیازی به بازیکن ۷ پاسی تبدیل شده بحثی جداست که باید به طور مفصل به آن پرداخت اما فضای موجود و این وضعیت نشان میدهد که تیم ملی اوضاع و احوال خوبی ندارد و مدیریت و کادرفنی جدید نتوانسته ستارهها را به خوبی در قالب تیم ملی قرار دهد.
نمیتوان انکار کرد که فدراسیون بسکتبال تمام امکانات لازم را برای تیم ملی مهیا کرده است. فدراسیون حتی از تیمهای ملی ردههای دیگر زد تا شاگردان مهران شاهینطبع شرایط خوبی داشتهباشند. اردوی صربستان و سفر به چین از نظر کادر فنی تدارکات خوبی برای تیم ملی بسکتبال بود. نکته مهمتر این بود که مهران شاهینطبع اختیار تام در تیم ملی دارد و به همین دلیل او مسوول اصلی مدیریت تیم ملی است و اگر مشکلاتی وجود دارد سرمربی تیم ملی است که باید با مدیریت خود آنها را برطرف کند. از گوشه و کنار شنیده میشود که در تیم ملی بسکتبال هرکس راه خود را میرود و سکوت فدراسیوننشینها و اعضای کادرفنی هم باعث میشود تا شایعهها به واقعیت نزدیک شوند.
تیم ملی بسکتبال ایران مملو از ستاره است. با اینکه بسیاری تلاش کردهاند در مسیر بازیهای آسیایی حریفان را قدرتمند نشان بدهند، از بازیکنان تبعه ژاپن و کره میگویند، از سرمایهگذاری کشورهای شرقی حرف میزنند یا از حضور تیم اصلی اندونزی! در بازیهای آسیایی میگویند اما چون استرالیا در این رویداد نیست و البته تیم ملی تمام ستارههایش را دارد انتظار از بسکتبال فقط و فقط قهرمانی است.
قطعا هیچ تیمی در آسیا در تمام پستهای بازی خود بازیکنانی مثل ملیپوشان ایرانی را ندارد. هرچقدر هم بازیکنان تبعه وارد تیمها شوند هیچ کشوری در ترکیب خود ستارههایی مثل حامد حدادی، ارسلان کاظمی، صمد نیکخواهبهرامی، سجاد مشایخی، بهنام یخچالی، محمد جمشیدی، نوید رضاییفر، محمد حسنزاده، فرید اصلانی و دیگر ملیپوشان را در اختیار ندارد و به همین دلیل هم انتظارها از بسکتبال قهرمانی است. این نکته را هم رامین طباطبایی رئیس فدراسیون بسکتبال و هم مهران شاهینطبع سرمربی تیم ملی به خوبی میدانند و قطعا دوست دارند که این عنوان مهم را بدست بیاورند اما راه رسیدن به قهرمانی با این ستارهها توانایی مدیریت تیم ملی است که شواهد نشان میدهد تا امروز فدراسیون و کادرفنی در آن چندان موفق نبودهاند. حدود ۲۰ روز تا بازیهای آسیایی جاکارتا باقی مانده است. ۲۰ روز سرنوشتسازی که آینده بسکتبال به آن گره خورده و باید دید در این مدت چه اتفاقهایی برای دنیای توپ و تور ایران میافتد.
انتهای پیام