در سال ۱۳۹۵، قطعنامه ۲۲۸۶ شورای امنیت سازمان ملل متحد، درباره ضرورت عدم حمله به خدمات درمانی، با حمایت گستردهای تصویب شد. تصویب این قطعنامه با حمایت گسترده جامعه جهانی نشانه باور به ضرورت دسترسی امن همه مردم به خدمات درمانی است. اما متأسفانه، از زمان تصویب این قطعنامه در اردیبهشت ماه ۱۳۹۵، یعنی ۲ سال قبل، هر هفته حداقل یک حادثه خشونتآمیز علیه تاسیسات یا پرسنل درمانی در سراسر جهان اتفاق افتاده است.
برای مثال، از سال ۲۰۱۶، کمیتۀ بینالمللی صلیب سرخ فقط در ۱۷ کشور بیش از ۱۲۰۰ سانحۀ خشونتآمیز را بر علیه تأسیسات و کارکنان درمانی به ثبت رسانده است.
حمله به امکانات و پرسنل درمانی موجب تأسف است. چنین حملاتی علاوه بر اینکه به افرادی که نیازمند مراقبت درمانی هستند و یا آن را تأمین میکنند آسیب میرساند، موجب آسیب به دسترسی سایرین به این خدمات میشود.
بر اساس حقوق بینالمللی بشردوستانه، حاملین سلاح میباید از حمله به غیرنظامیان یا زیرساختهای غیرنظامی شامل امکانات، کارکنان و وسائل نقلیه خدمات درمانی اجتناب کنند.
حقوق بینالمللی بشردوستانه حمله به تاسیسات و پرسنل درمانی و نیز وسایل حمل و نقل ایشان را که در حال انجام وظایف درمانی خود هستند به شدت منع میکند.
خشونت، چه در عمل و چه در شکل تهدید علیه کارکنان درمانی باید به عنوان یکی از جدی ترین دغدغههای بشردوستانه حال حاضر قلمداد شود.
امنیت مجروحان و بیماران، و ایمنی پرسنل و وسائل نقلیه درمانی در هر شرایطی میبایست مورد احترام قرار گیرد و احترام به نشانهای حمایتی همانند صلیب سرخ و هلال احمر، که برای شناساندن واحدهای پزشکی مورد استفاده قرار میگیرند باید در هر شرایطی مورد توجه قرار داشته باشد.
به منظور آگاهی بخشی از ضرورت عدم حمله به کارکنان، تاسیسات و وسائل نقلیه درمانی، پویش رسانهای “هدف نیستند” آغاز شده است. این پویش با تاکید بر اینکه کارکنان، تاسیسات و وسائل نقلیه درمانی نباید مورد حمله قرار بگیرند، از عواقب گسترده و شدید اعمال غیرقانونی و اغلب خشنی که مانع ارایه خدمات درمانی میشود سخن میگوید. آسیب رساندن یا خراب کردن تجهیزات و خودروهای درمانی، و زخمی کردن یا به قتل رساندن کارکنان خدمات درمانی یا بیماران از محورهای تمرکز این پویش رسانهای است.
انتهای پیام