به گزارش کسب و کار نیوز، به لطف جام جهانی بازیهای تاریخی را میتوان مشاهده کرد، دیدارهایی که فراتر از یک مسابقه فوتبال است و تقابل دو رقیب در صحنه سیاست را امکان پذیر میکند. پس از رویایی آلمان شرقی و غربی در جام جهانی ۱۹۷۴، همه منتظر دیدار بیست و یکم ژوئن در لیون فرانسه بودند چون قرار بود ایران و آمریکا به مصاف هم بروند.
زمانی که قرعه کشی جام جهانی انجام و همگروهی دو کشور مشخص شد، رییس وقت فدراسیون فوتبال آمریکا گفت: این دیدار مادر همه بازیهاست.
دو کشوری که از سال ۱۹۷۹ تنشهای سیاسی میانشان وجود داشت باید در مهمترین رقابتهای بین المللی فوتبال برابر هم قرار میگرفتند. ایران و آمریکا در گروه F با یوگسلاوی و آلمان همگروه بودند. شاگردان جلال طالبی در دیدار نخست با یک گل مغلوب یوگسلاوی شدند و آمریکا نیز با دو از آلمان شکست خورد.
۳۱ خرداد دو تیم در میان ۴۰ هزار تماشاگر در ورزشگاه ژرلاند به مصاف هم رفتند. همه نگاهها به این بازی بود اما تنش میان دو کشور هرگز در این تقابل دیده نشد. پیش از شروع بازی کاپیتانها به هم گل تقدیم کردند و پرچمهای کوچک را به هم هدیه دادند. طالبی و استیو سمپسون نیز با هم دست دادند. همچنین بازیکنان هر دو تیم کنار هم عکس یادگاری گرفتند.
دو تیم بیش از این که به دنبال پیروزی باشند نمیخواستند در این بازی مهم شکست بخورند. آمریکا در شروع، توپ و میانه میدان را در اختیار داشت اما شاگردان طالبی منتظر فرصت بودند. سرمربی ایران از نقطه ضعف حریف آگاه بود. آمریکا در خط دفاعی مشکل داشت. این تیم در حالی که در اکثر نقاط قدرتمند بود اما مدافعان میانی خوبی نداشت و در نهایت از این نقطه ضربه خورد. در حالی که پایان نیمه اول نزدیک بود و توپی از خط دروازهها رد نشده بود، حمید استیلی گلزنی کرد. جواد زرینچه سانتر کرد و استیلی که به تنهایی در نقطه پنالتی قرار داشت ضربه سر زد. خوشحالی خاص او با چشمان گریان برای همیشه در خاطر ایرانیها باقی ماند.
در نیمه دوم نیز تا دقایق پایانی گلی رد و بدل نشد تا این که مهدی مهدوی کیا در یک فرار، به تنهایی زمین بازی را طی کرد و توانست دروازه آمریکا را در دقیقه ۸۴ دوباره باز کند. شاگردان سمپسون خیلی زود واکنش نشان دادند و سه دقیقه بعد اختلاف را به یک گل رساندند. ایران توانست در لحظات پایانی ایستادگی کند و اجازه ندهد پیروزیاش به یک تساوی تبدیل شود. در نهایت داور سوت پایان بازی را زد تا بازیکنان ایرانی جشن بگیرند. در مقابل آمریکا با این شکست از جام جهانی کنار رفت.
جف آگوس پس از این شکست جمله ای را بر زبان آورد تا توجه دولت را به خود جلب کند. بازیکن آمریکایی گفت: “در ۹۰ دقیقه بیش از همه برای صلح بازی کردیم کاری که کشورمان در این ۲۰ سال نتوانست انجام دهد.”
مردم ایران پس از این پیروزی به یادماندنی به خیابانها رفتند و به شادی پرداختند. خوشحالی بازیکنان با چشمان گریان نشان از اهمیت این برد بود. آنها احساس میکردند قهرمان جهان شدهاند. ایرانیها حتی بیش از آن صعود تاریخی به جام جهانی که با تساوی ۲ بر ۲ مقابل استرالیا به دست آمد به شادی پرداختند.
تنها پیروزی ایران در چهار دوره حضور در جام جهانی در یک بازی خاص رقم خورد. یک سایت اروگوئهای برای این بازی تیتر زد: “قدرت توپ.” تیم ملی در جام جهانی روسیه نیز به میدان خواهد رفت و امیدوار است به بردهای خود در این رقابتها بیفزاید.
انتهای پیام