شایلی قرایی
با آغاز ماه مبارک رمضان بازار افطاری هم داغ میشود و هر کسی در حد وسع و اندازه خود با افطاری دادن سعی میکند در ثواب آن شریک شود، ولی نحوه اجرای یک مراسم افطاری بسته به توانایی اقتصادی افراد متفاوت است. برخی برای افطاری دادن به یک سفره ساده بسنده میکنند. با یک حساب سرانگشتی هزینه یک افطار ساده در حد نان و پنیر و یک سوپ یا آش ساده برای هر نفر با احتساب هزینه چای و زولبیا بامیه و خرما نزدیک به حدود ۱۵ هزار تومان است.
گزارشها حاکی از این است که رستورانهای معروف نیز با تنوع در منو در رقابت با یکدیگر هستند و هر کدام به نوعی سعی میکنند از قافله عقب نمانند و برخی خانوادهها برای راحتی یا بهتر شدن مراسم خود ترجیح میدهند مراسم افطار را در یک هتل برگزار کنند که هزینه یک افطاری مجلل به غیر از شام برای هر نفر حداقل از ۷۰ هزار تومان شروع میشود و تا ارقام نجومی که ارزشافزوده را نیز باید به آن اضافه کرد، ادامه خواهد داشت. این هزینههای سرسامآور در حالیست که هر نفر به طور میانگین در وعده افطار یک عدد نان بربری، دو عدد خرما، دو عدد زولبیا و بامیه، یک پرس آش یا حلیم، یک قالب کوچک پنیر یا کره و یک فنجان چای صرف میکند که سرجمع هزینههای یک وعده آن ۱۵ هزار تومان نمیشود. همچنین هزینه تهیه شام برای سفره افطار در منازل برای هر نفر حدود ۱۵ هزار تومان و در یک هتل مجلل برای هر نفر حدود ۲۰۰ هزار تومان است.
حال با یک حساب سرانگشتی به نکته جالبی برمیخوریم که هزینه یک سفره افطار و شام در منزل برای هر نفر حدود ۳۰ هزار تومان و در یک هتل حدود ۲۰۰ هزار تومان است. علاوه بر این سفره افطار ۱۰ نفره در هتلها بدون احتساب ارزشافزوده هزینه حدود ۲٫۵ میلیون تومان را در بر خواهد داشت. این در حالیست که حقوق ثابت یک کارگر ساده تنها در ماه حدود ۹۰۰ هزار تومان است و اگر کل حقوق خود را صرف کند، تنها اکتفای ۴ مهمان در هتلها را خواهد کرد. این در حالیست که ماه رمضان به عنوان یکی از ماههای خوب خداوند برای تمرین بندگی است، اما در شرایط فعلی هر فردی با توجه به شرایط مالی خود فکر پهن کردن سفرههای افطار کمنظیر و بهیادماندنی است، دریغ از اینکه این هزینههای بالا میتواند چند گرسنه واقعی را سیر کند.
شاهد برگزاری این افطاریهای پرهزینه نباشیم
محمد قسیم عثمانی، نماینده مجلس
دادن افطاری به مسلمانان مستحب است، اما نه از جیب مردم. دستگاهها از جیب مردم به عدهای خاص افطاری میدهند. بنابراین باید با این برنامهها برخورد شود. خوشبختانه الحاقیهای به مجلس ارائه شد و تصویب آن نیز در دستور کار قرار گرفت تا از برنامهها و بریز و بپاشها در دستگاههای دولتی و حاکمیتی جلوگیری شود. براساس این پیشنهاد الحاقی، پرداخت هزینههای افطاری از سوی دستگاههای اجرایی، از بودجه این دستگاهها یا بودجه عمومی کشور به هر نحو، مطلقا ممنوع اعلام شد و امید داریم در روزهای باقیمانده ماه رمضان نیز شاهد برگزاری این افطاریهای پرهزینه نباشیم، هرچند که با شروع ماه رمضان بازار افطاری گرفتن دستگاهها و نهادهای دولتی و حاکمیتی در هتلهای مجلل تهران حسابی داغ میشود و وجود دارند دستگاهها و سازمانهایی که با وجود این هشدارها باز هم به کار خود ادامه میدهند و میلیونها تومان صرف افطاریهای آنها میشود.
فخرفروشی از جیب بیتالمال
محمد ذکریایی، فعال اقتصادی
با برگزاری افطاریهایی که بسیاری از افراد در هتلها و سالنهای مجلل میگیرند، به نوعی هزینههای اضافی بر اقتصاد کشور تحمیل میشود. درست است که به باور عام هزینه این افطاریها که بیشتر مواقع به میلیونها تومان میرسد از جیب شخص پرداخت میشود، اما پیامدهای آن بر اقتصاد و جامعه پوشیده نیست. برگزاری مجالس و مهمانیهای افطاری گرانقیمت کاملا مغایر با سیاستهای اقتصاد مقاومتی بوده و در حال حاضر که شاهد کاهش قدرت خرید مردم هستیم، غیرقابل پذیرش است. در این افطاریها که بیشتر مواقع در برجها و مناطق بالای شهر برگزار میشود شاهد سرو انواع و اقسام غذاهای ایرانی و خارجی هستیم که بابت آن هزینههای میلیونی میشود.
متاسفانه شرکتهای خصوصی و دولتی بسیاری نیز در این بین وجود دارند که با برگزار کردن مهمانیهای افطاری به سبک لاکچری سعی دارند از این ماه ثوابی ببرند. متاسفانه شاهد هستیم که برخی از این افطاریها با پول بیتالمال برگزار میشود. افطاریهای میلیونی و صرف هزینههای گزاف در این مجالس با اقتصاد مقاومتی جور در نمیآید و متاسفانه در این مجالس مشاهده میشود که غذاهای فرنگی بیش از پیش وجود دارد، در حالی که امسال با عنوان سال حمایت از کالای ایرانی نامگذاری شده، اما در این مدل مهمانیهای افطاری، اثری از کالا و مواد غذایی ایرانی به چشم نمیخورد. پرهیز از اسراف در میان مسئولانی که همه مشکلات و کمبودهای کشور را به گردن تحریم میاندازند، ضروریترین نکتهای است که انتظار میرود در ماه رمضان به آن توجه کنند. هتلها نیز به عنوان اماکنی که محل پذیرایی از روزهداران در این ایام هستند، باید در راستای جلوگیری از اسراف و حیف و میل با برگزارکنندگان مجالس لاکچری افطاری همکاری نداشته باشند. هتلداران با عدم همکاری خود با برگزارکنندگان افطاریهای میلیونی شاید بتوانند سهم مهمی در کاهش برگزاری این مدل افطاریها داشته باشند. منوهای ارائهشده در برخی هتلها برای ماه رمضان واقعا باورنکردنی و مثالزدنی است. منوهایی که حتی برای مراسم عروسی نیز شاید همیشه دیده نمیشوند. غذاهایی با نامهای لاکچری و یک منوی شیک، شامل انواع پاستا، لازانیا، استیک و بیف، ماهی و میگو و لابستر، سالادها و اسنکهای دریایی و مدیترانهای و… که قیمتهایشان نیز سر به فلک کشیده است. گرچه نهادهای بخش خصوصی هزینه برگزاری این مهمانیها را از جیب خود میپردازند، اما نهادهای دولتی با صرف هزینه این بخش از محل منابع خود، خرجهای سنگینی بر دوش دولت میگذارند و ضرورت دارد با جلوگیری از برگزاری این مهمانیها بتوان در هزینههای اقتصادی صرفهجویی کرد.