قهرمانی که به لطف مارادونا به دست آمد

به گزارش کسب و کار نیوز، زمانی که خورخه لوییس بوروچاگا در دیدار آرژانتین و آلمان پس از پاس جادویی دیگو آرماندو مارادونا ۴۰ متر زمین را طی کرد هارالد شوماخر در کادر تصاویر تلویزیونی دیده نمی‌شد و همه ببیندگان بهت زده شده بودند و می‌گفتند: دروازه‌بان کجاست؟

۶ دقیقه به پایان فینال جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک مانده بود که این اتفاق افتاد. سه دقیقه پیش آلمان فدرال توانسته بود نتیجه ۲ بر صفر به نفع آرژانتین را جبران کند و بازی را به تساوی برساند.

سال‌ها بعد بوروچاگا به فیفا درباره این ضربه گفت: تصمیم گرفتم توپ را از بالای سر دروازه‌بان عبور دهم، ضربه مستقیم به سمت دروازه رفت اما از میان پاهای دروازهبان عبور کرد و توپ وارد دروازه شد. نتیجه ۳ بر ۲ به نفع آلبی سلسته شد تا آرژانتین، آرژانتین مارادونا برای دومین بار فاتح جام جهانی شود. 

آلبی سلسته زودتر از همه تیم‌ها خود را به مکزیک رساند. کارلوس سالوادور بیلاردو معتقد بود باید بازیکنان با شرایط ۲٫۲۰۰ متری بالاتر از سطح دریا سازگار شوند. به همین خاطر ۳۰ روز پیش از شروع جام جهانی به مکزیک رفتند. آرژانتین پس از صعود سخت و بازی‌های دوستانه ناامید کننده در میان هواداران شانسی برای قهرمانی نداشت.

در مقابل آلمان با رهبری فرانتس بکن‌باوئر از تیمی با مهرههای قوی مانند کارل هاینز رومینیگه، رودی فولر، فلیکس مگات، پیر لیتبارسکی، آندرس برمه و لوتر ماتئوس جوان بهره می‌برد. با این حال در بهترین سطح خود نبود چون بازیکنانی همچون رومینیگه، فولر و کلاوس آلوفس مشکل جسمانی داشتند. هنوز در آلمان بازی‌های نه چندان درخشان این تیم در دور نخست را به یاد می‌آورند. با این حال ژرمن‌ها توانستند در ادامه نمایش خوبی داشته باشند و در نیمه نهایی فرانسه را شکست دهند و به فینال برسند.

مارادونا با پنج گل و عملکرد درخشان ستاره فینال محسوب می‌شد. ورزشگاه آزتکا شاهد گل “دست خدا” و “گل قرن” بود که هر دو گل برابر انگلیس رقم خورد. ستاره آلبی سلسته در نیمه نهایی مقابل بلژیک دو گل زیبای دیگر به ثمر رساند تا نبوغ خود را به رخ ژرمن‌ها بکشد.

بکن باوئر برای کنترل مارادونا یک برنامه خاص تدارک دیده بود. او ماتئوس را نزدیک ستاره آرژانتین قرار داد و نوربت ادر و برمه در صورت نیاز بازیکن شماره ۱۰ آلبی سلسته را تحت فشار قرار می دادند. این سیستم ضد مارادونا باعث شد مهاجم آرژانتینی در ۶۰ دقیقه ابتدایی ضربات کمی به توپ بزند. با این حال به لطف ضربه سر خوسه لوییس براوون و ضربه خورخه والدانو برنامه قیصر نابود شد. آرژانتین از یک قهرمان و ۱۰ بازیکن تشکیل نمی شد بلکه یک تیم واقعی بود.

مانشافت تهاجمی بازی کرد و ماتئوس مانند بازی‌های گذشته نقش بیشتری در حمله داشت. نخستین گل آلمان در دقیقه ۷۴ توسط رومینیگه به ثمر رسید. سپس فولر در دقیقه ۸۱ با یک ضربه سر بازی را به تساوی رساند. ژرمن‌ها به پیروزی امیدوار شدند اما بوروچاگا در میدان حضور داشت. بازیکن باهوش و سختکوش آرژانتینی با پاس بی نظیر مارادونا می‌خواست توپ را از روی سر شوماخر عبور دهد اما توپ قوس نگرفت و مستقیم رفت، با این حال به گل تبدیل شد و آرژانتین جشن قهرمانی گرفت.

انتهای پیام