سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرایی
به گزارش کسب و کار نیوز، متاسفانه با کمی تحقیق متوجه می‌شویم که در برخی از این موارد پای دولتی‌ها نیز در میان است و این اقدام با شعار حمایت از کالای ایرانی کاملا مغایرت دارد. سال‌هاست که برخی فرصت‌طلبان با سوءاستفاده از بی‌اطلاعی شرکت‌های بخش خصوصی، جشنواره‌هایی با عناوین مختلف برگزار و در قبال دریافت وجه، تندیس‌هایی بی‌ارزش به آنها اعطا می‌کنند.
«محمدرضا مودودی» معاون سازمان توسعه تجارت ایران در این ارتباط معتقد است: «فرهنگ تندیس‌فروشی به یکی از آفت‌های بزرگ نظام اقتصادی کشور تبدیل شده است که باید ریشه‌کن شود.» وی ادامه داد: متاسفانه مجموعه‌های غیرقانونی متعددی به صورت قارچ‌گونه در بخش‌هایی از کشور پیدا می‌شوند که با فرصت‌طلبی و با هدف سودجویی و به‌کارگیری ابزارهای تبلیغاتی گسترده، سعی می‌کنند با متقاعد کردن بخش تولیدی و خدماتی کشور در ازای پرداخت مبلغی قابل ملاحظه، از یک جشنواره غیرقانونی، تندیس «برند برتر» یا حتی «برند ملی» دریافت کنند. معاون سازمان توسعه تجارت ایران اضافه کرد: در واقع شرکت‌هایی که فریب این مجموعه‌های سودجو را می‌خورند، جز تندیسی بی‌ارزش که به قیمتی گزاف خریداری شده و هیچ پشتوانه قانونی ندارد، چیز دیگری دریافت نکرده‌اند.
به گزارش سازمان توسعه تجارت ایران، مودودی با اشاره به مفاد قانونی و مصوبات هیات وزیران در این مورد، یادآور شد: شرکت‌های علاقه‌مند کافی است از این مجموعه‌ها مستندات قانونی بخواهند و تنها به تبلیغات پرطمطراق آنها بسنده نکنند. به گفته وی، طبق ماده ۸ قانون رفع موانع تولید رقابت‌پذیر و تصریح مصوبه هیات وزیران، تنها مرجع قانونی برای انتخاب برند برتر، فقط سازمان توسعه تجارت ایران بوده و هر مرجع دیگری که اقدام به انتخاب و اعطای تندیس کند، غیرقانونی، متخلف و جوایز و نشان‌های آن فاقد ارزش است.
تندیس‌فروشی تبدیل به شغل شده است
مجیدرضا حریری، فعال اقتصادی
متاسفانه همان‌طور که در تمام بخش‌های اقتصادی شاهد ورود دلالان و سوءاستفاده‌کنندگان هستیم، در بخش اعطای تندیس و برندسازی نیز دلالان سال‌های سال است که به فعالیت مشغول هستند. در حالی که کیفیت باید در کالای ایرانی حرف اول را بزند و بتواند با نمونه‌های خارجی خود رقابت کند، اما در کشور ما بازار برندفروشی داغ است و برخی با تندیس‌فروشی تجارت می‌کنند. در حالی جشنواره‌ها و مراسم‌هایی برای تقدیر و اعطای تندیس در کشور برگزار می‌شود که در هر جامعه‌ای یک نهاد رسمی باید از فعالان و زیربخش‌های مرتبط با خود حمایت و آنها را تشویق کند. در ایران اما با راه‌اندازی چنین جشنواره‌هایی عده‌ای برای خود راه درآمدزایی را هموار کرده‌اند.
در ایران تندیس‌فروشی تبدیل به شغل شده است و شاهد هستیم که در چنین مراسم‌هایی کسانی را تشویق می‌کنند و به آنها نشان اعطا می‌کنند که لایق دریافت آن نیستند و در این میان حق عده‌ای دیگر ضایع شده است. در کشور ما بیشتر سازمان‌ها، شرکت‌ها و نهادهای غیرمسئول یا افرادی که از این راه تجارت می‌کنند، به برگزاری مراسم‌هایی روی آورده‌اند و به عقیده خودشان، قهرمان صنعت معرفی می‌کنند و لوح و مدال و تندیس می‌دهند.
برندسازی؛ بهانه‌ای برای تندیس‌فروشی
اسماعیل افتخاری، کارشناس صنایع
در حالی که سال جاری را با عنوان حمایت از تولید ملی و تولیدکننده ایرانی نام‌گذاری کرده‌اند، باید اعلام کنیم که کارشکنی‌هایی در این رابطه نیز به راه افتاده است. البته تا قبل از امسال نیز شاهد فعالیت بسیاری از گروه‌ها در این قالب بوده‌ایم، اما امسال به دلایل مختلف این مشکلات چند برابر شده است. برخی تولیدکنندگان در راستای برند شدن و برای اینکه بتوانند در بازار سهم بیشتری را داشته باشند یا نام‌شان بر سر زبان‌ها بیفتد، اقدام به مذاکره با مسئولان و برگزار‌کنندگان جشنواره‌ها و جلسات می‌کنند که برای معرفی و اهدای تندیس به تولیدکنندگان برتر شکل می‌گیرد. در این میان اتفاقاتی می‌افتد که برای تولیدکنندگان مطرح ایرانی که در صف دریافت تندیس و برند شدن قرار گرفته‌اند، نهایت بی‌انصافی و بی‌عدالتی است.
کالاها و شرکت‌هایی در این بین وجود دارند که با تولید و ساخت کالاهای باکیفیت و مشابه خارجی می‌توانند در راستای برندسازی گام بردارند و با اهدای تندیس و برند می‌توان از زحمات و سختی‌هایی که بر سر راه‌شان وجود داشته و رفع کرده‌اند، قدردانی کرد و با مطرح کردن نام‌شان از آنها حمایت کرد تا بتوانند در بازار سهمی را به خود اختصاص دهند. تندیس‌فروشی و برندفروشی نمونه بارزی از زیر پا گذاشتن حقوق مصرف‌کنندگان است، چراکه با مطرح شدن نام این شرکت‌ها و کالاها مصرف‌کنندگان اعتماد و اطمینان می‌کنند و به خرید آنها روی خواهند آورد، در حالی که کالای باکیفیت داخلی به دلیل زد و بندهایی که این وسط وجود داشته از رسیدن به حق واقعی خود باز مانده است. البته در بیشتر موارد شاهد هستیم که اینگونه اتفاقات در جشنواره‌های غیرقانونی که مجوزی به عنوان مثال از وزارت صنعت، معدن و تجارت ندارند، می‌افتد، ولی این دلیل نمی‌شود که اصل ماجرا تغییر کند. در واقع افراد با پرداخت وجوهی می‌توانند مجموعه‌ای از تندیس‌ها را در ویترین داشته باشند و به آن افتخار کنند. متاسفانه در مواردی نیز مشاهده شده است که نه تنها جشنواره‌های غیرقانونی، بلکه بخش خصوصی و برخی دستگاه‌های دولتی و مدیران دولتی هم حضور دارند و یک پای این تندیس‌فروشی‌ها را تشکیل می‌دهند. در حالی که تاکید شده است که باید تولید ایرانی و تولیدکننده کالای داخلی مورد حمایت قرار بگیرند، اما کیفیت فدای روابط و زد و بندها و پر کردن جیب‌های برگزار‌کنندگان از پول متقاضیان برند و تندیس شده است. به جرات می‌توان گفت که نیمی از تندیس‌هایی که در سال گذشته به شرکت‌ها و کالاها اختصاص یافته، مورد تایید نبوده و ماجرا اینجا تاسف‌انگیز می‌شود که مشاهده می‌شود سازمان‌ها و وزارتخانه‌های دولتی با همراهی شرکت‌های تندیس‌فروش در فریب مردم مشارکت دارند.
با بحرانی روبه‌رو هستیم که اگرچه در سال‌های گذشته نیز وجود داشته، اما این تجارت امسال با نام‌گذاری سال تولید ملی و حمایت از کالای داخلی رونق بیشتری خواهد گرفت و اگر مسئولان دولتی با این موارد برخورد نکنند، دیگر مصرف‌کننده نمی‌تواند برای حمایت از کالاهای داخلی به نشانی اعتماد کند. مگر نه اینکه مرحله اول در حمایت از کالاهای داخلی توسط مردم اعتمادسازی است. پس نباید با اعطای نشان‌های قلابی و فروش تندیس کالاهای بی‌کیفیت را به جای کالاهای باکیفیت جا زد.
