سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
کاظمی محنایی، مربی تیم ملی بسکتبال جوانان در سال ۲۰۱۵ در گفت و گو با ایسنا، با انتقاد از محدود شدن فعالیت عده‌ای خاص در فدراسیون اظهار کرد: به هیچ وجه موافق فعالیت افراد محدود در بسکتبال نیستم. ایران انقدر پتانسیل و نیروهای توانمند دارد که فدراسیون بتواند در هر قسمت از آنها استفاده کند تا تیم ملی برای یک نفر نباشد. اتفاقی که این روزها در فدراسیون جدید بسکتبال افتاده اصلا قشنگ نیست. این امیدواری وجود داشت که فدراسیون با تفکری جدید کار را شروع کند و پیش برود اما می‌بینیم که افراد فعال محدود هستند.
محنایی که در کادرفنی تیم ملی جوانان قهرمان آسیا شد ادامه داد: متاسفانه خراب‌کاری‌های فدراسیون قبلی ادامه دارد. مربیان پایه و بازیکن ساز حرف اول را در ورزش و بسکتبال می‌زنند و آنها هستند که همیشه مربیانی که از بازیکنان آماده بهره می‌برند را تغذیه می‌کنند اما ازاین مربیان سازنده که گمنام هستند استفاده‌ای نمی‌شود و همه چیز برای چند نفر شده‌است.
او افزود: اینکه مربی تنها با سفارش بیاید و برود که مثل فدراسیون قبلی است. چرا باید همین تیم نوجوانان که شرایط خوبی داشت با هدایت یک مربی خارجی به قهرمانی آسیا برود و نتیجه نگیرد. تفاوت زبان یکی از اصلی‌ترین مشکلات تیم بود و دیدیم که تیم در ثانیه‌های آخر مغلوب می‌شد. چرا همین مربی که انقدر از او تعریف می‌شود باید ماکائو را با بیش از ۱۰۰ امتیاز شکست دهد و باعث شود که تیم در دیدارهای حساس کم بیاورد؟
محنایی همچنین گفت: این محدود شدن افراد در بسکتبال به ما صدمه می‌زند. کوهیان مربی با دانش و خوبی است اما چرا باید مربی تیم بزرگسالان باشد در کادرفنی رده‌های پایه باشد، سرمربی تیم امید باشد، مدرس باشد و همه کارها را انجام بدهد؟ ما مثل کوهیان کم نداریم. چرا کسایی‌پور که علم مربی‌گری خوبی دارد باید در یک کمیته مسوولیت اجرایی بگیرد اما متاسفانه می‌بینیم که برخی مربیان توانمند در تیم‌های ملی جایی ندارند. آیا کادرفنی تیم‌های فینالیست لیگ برتر جایی در تیم‌های ملی ندارند؟
مربی تیم ملی جوانان در سال ۲۰۱۵ در پاسخ به این سوال که فعالیت موازی مربی ملی در باشگاه چه ضرری برای بسکتبال دارد؟ تصریح کرد: به نظرم اصلا این کار شدنی نیست. زمان آقای مشحون که هیچ چیز درست انجام نمی‌شد اما در فدراسیون جدید نباید رویه قبل تکرار شود. به نظرم بهترین کار را فدراسیون والیبال کرده‌است. این فدراسیون با مربیان ایرانی‌اش در تیم‌های ملی قرارداد امضا می‌کند و اجازه کار به آنها در باشگاه را نمی‌دهد. دستمزدها به اندازه باشگاه نیست اما کم هم نیست و همین باعث می‌شود مربیان در تیم‌های ملی فعالیت کنند.
او افزود: در این شرایط یک مربی تمام فکر و ذکر و انرژی‌اش برای تیم ملی می‌شود. اگر اینطور نباشد مربی باید در چند جبهه کار کند و دیگر انرژی و توانی برای رده ملی ندارد. متاسفانه کسی به این موارد توجه نمی‌کند و رسانه‌ها نیز حرفی نمی‌زنند. یک مربی ملی الکی ملی نشده و نباید خانه نشین شود. اینکه کل کار تیم‌های ملی توسط چند نفر محدود انجام شود نتیجه بخش نیست و امیدوارم فدراسیون تغییراتی ایجاد کند. فعلا که همه چیز رفاقتی پیش می‌رود و انتصاب‌ها بر اساس مجمع انتخابات بوده است.
محنایی ادامه داد: اگر یک مربی در انتخابات به مدیری رای داده نماینده تمام مربیان بوده نه اینکه فقط او صاحب رای باشد و حالا در همه قسمت‌ها مشغول به کار شود. آقای طباطبایی هم دوره و هم بازی من بوده و به نظرم باید دقت عمل بیشتری داشته باشد و بداند با رفاقت بازی نتیجه نمی‌گیرد و بسکتبال لطمه خواهد خورد.
مربی تیم ملی جوانان در سال ۲۰۱۵ در پاسخ به این سوال که تیم کنونی را که چند ماه دیگر باید به عنوان مدافع عنوان قهرمانی در آسیا به میدان برود را چطور ارزیابی می‌کند؟ تصریح کرد: تیم خیلی خوبی داریم و امیدوارم دست آقای شاه‌علی را برای کار باز بگذارند. من بازیکنان این تیم را به خوبی می‌شناسم. هم در این تیم و هم در تیمی که زیر نظر آقای نناد به قهرمانی آسیا رفت بازیکن داشتم؛ بازیکنانی که از استعدادیابی تا پرورش و آموزش بسکتبال زیر نظر خود من بودند. به نظرم تیم خوبی داریم و اگر از آن حمایت شود نتیجه می‌گیرد. متاسفانه جو خوبی در فدراسیون حاکم نیست و همه در حال زدن دیگری هستند. همه چیز با رفاقت پیش می‌رود و نمی‌دانم تا چه زمانی ادامه پیدا می‌کند. زمان آقای مشحون باندبازی بود و اکنون هم هست.
او در پایان به سوال ایسنا مبنی براینکه چرا به عنوان مربی تیم ملی به جام جهانی زیر ۱۹ سال مصر اعزام نشد؟ تصریح کرد:برای من ویزا نگرفتند و نناد به جای من اعزام شد. من ۳ سال و نیم از عمرم را شبانه‌روز در کنار تیم بودم. بدون حاشیه کار کردیم و با کم‌ترین امکانات و ضعیف‌ترین شرایط قهرمان آسیا شدیم. بدون بازی‌های دوستانه وارد مسابقات آسیایی تهران شدیم و حتی تا روز چهارم بچه‌های ما در سالن آزادی می‌خوابیدند و هتل نرفتند.
محنایی ادامه داد: اندونزی بهترین هتل و غذاها را داشت اما جوانان ایران در سالن آزادی غذا می‌خوردند چون فدراسیون پول نداشت. بعد از قهرمانی هم هیچ کس از ما یادی نکرد و در نهایت به جام جهانی هم اعزام نشدیم. این اتفاق‌ها افتاد اما نباید ادامه‌دار شود. من در تیم ملی نوجوانان و جوانان کنونی هم بازیکن دارم. مربیان زیادی در بسکتبال کشور هستند که در رده‌های پایه تخصص دارند و فدراسیون باید از آنها استفاده کند در غیر این صورت همه چیز مثل قبل می‌شود و بسکتبال رشد نخواهد داشت.
انتهای پیام
