داستان؛ هنر اجتماعی شدن است

سلمان کریمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با اشاره به اینکه داستان؛ هنر اجتماعی شدن است، گفت: یک داستان‌نویس برای اینکه بتواند داستانی بنویسد باید بیانگر وقایع اجتماع باشد و وقایع روز جامعه را متناسب با هنر داستان‌ نویسی به خواننده ارائه کند .

وی ادامه داد: زمانی می‌توان اذعان داشت که یک داستان، داستان خوبی است که نویسنده در آن دردی از جامعه را مطرح کرده باشد و به نوعی به خواننده تلنگر بزند و یا ذهن او را درگیر کند .

این نویسنده افزود: درد جامعه را بیان کردن، با اجتماعی شدن نویسنده بیان می‌شود یعنی زمانی یک نویسنده می‌تواند درد اجتماع را بیان کند که در واقع جزیی از بدنه جامعه باشد و مشکلات را با پوست و استخوان درک کرده باشد .

کریمی افزود: جلسات نقد کتاب، که به کرات در جلسات داستان نویسی شکل می‌گیرد در واقع گامی است برای حرکت کردن نویسنده به سمت اجتماعی شدن، چرا که در این فضاها همواره گروهی از داستان نویسان و یا کسانی که درواقع دغدغه‌ی نوشتن را دارند گرد هم می‌آیند و به بررسی کتابی می‌پردازند و ضمن بررسی کتاب ، با مشکلات و دغدغه‌ی گروهی که بنا است متفاوت به مسائل نگاه کنند، آشنا می‌شوند.

این نویسنده با بیان اینکه در سال‌های گذشته جلسات نقد متعددی در استان برگزار شده است، گفت: با برگزاری این جلسات همواره ضمن اینکه توانسته‌ایم گروه کوچکی از دغدغه‌مندان حوزه ادبیات را گرد هم بیاوریم، توانسته‌ایم زمینه‌ انجام کار گروهی را فراهم کنیم؛ چرا که تجربه نشان داده است که کار فردی به تنهایی پاسخ نمی‌دهد و در قالب کار گروهی است که می‌توان در هر امری پیشرفت داشت .

وی خاطرنشان کرد: همچنین در کنار این گردهمایی‌ها، به نقد آثار بپردازیم و در قالب این نقد کردن ها با تکنیک‌های داستان نویسی آشنایی پیدا کنیم و مشکلاتی که این آثار دارند را بررسی کنیم تا از این رهگذر مشکلات خود را در نوشتن برطرف کنیم.

کریمی افزود: در قالب این گردهمایی‌ها و جلسات نقد می‌توان به صورت گروهی با زوایای پنهان آثار ادبی آشنا شویم و نگاه متفاوت افراد مختلف در خصوص آثار ببینیم و به نتیجه جامعی در مورد آثار برسیم.