سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
ثمانه نادری
به گزارش کسب و کار نیوز، کمیسیون تلفیق مجلس افزایش حقوق کارکنان برای سال بعد را به طور پلکانی و بین ۱۰ تا ۱۸ درصد مصوب کرده است، به طوری که با این مصوبه فاصله دستمزد و حقوق کارکنان کمتر می‌شود. این موضوع از دید کارشناسان به معنای غفلت از بهره‌وری، جایگاه شغلی و طبقه‌بندی مشاغل و مهم‌تر از همه ضریب کلاس شغلی افراد است و نمی‌تواند به عدالت منجر شود.
براساس این افزایش که برمبنای دریافتی کارکنان است، میزان دریافتی بین ۱.۵ تا ۲ میلیون تومان ۱۸ درصد، بین ۲ تا ۲.۵ میلیون تومان ۱۷ درصد، ۲.۵ تا ۳ میلیون تومان ۱۶ درصد، ۳ تا ۳.۵ میلیون تومان ۱۵ درصد، بین ۳.۵ تا ۴ میلیون ۱۴ درصد، بین ۴ تا ۴.۵ میلیون تومان ۱۳ درصد و بین ۴.۵ تا ۵ میلیون نیز معادل ۱۲ درصد افزایش حقوق دارد. همچنین افرادی که دریافتی حقوق آنها بالاتر از ۵ میلیون تومان است معادل ۱۰ درصد افزایش حقوق خواهند داشت.
اگرچه این مصوبه هنوز به تایید نهایی نرسیده، اما از نظر کارشناسان انتقادات و نظراتی درباره آن مطرح است. به گفته برخی از کارشناسانی که با این مصوبه موافق هستند درصد افزایش حقوق افرادی که دریافتی حقوق آنها جزو اکثری‌ها یعنی افراد با حقوق بالا هستند باید حتی کمتر از این باشد و برای برخی نیز حتی افزایشی لحاظ نشود.
برای مثال از دید آنها لازم است حقوق‌های بالای ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان با افزایش روبه‌رو نشوند. در عوض حقوق‌بگیران بین ۵ میلیون تا ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان افزایش ۵ درصدی، حقوق بگیران 3 تا ۵ میلیون افزایش ۱۰ درصدی و حقوق بگیران زیر ۳ میلیون تا ۲ میلیون افزایش ۱۲ درصدی و حداقل تا ۲ میلیون تومان افزایش ۲۰ درصدی حقوق را تجربه کنند. البته این در حالیست که عده‌ای دیگر عدالت را به معنای کاهش فاصله دستمزدها نمی‌دانند و حتی در صورت افزایش پلکانی حقوق آن را به معنای نادیده گرفتن جایگاه و کلاس شغلی می‌دانند.
غفلت از ضریب کلاس مشاغل
اصغر مشبکی، استاد دانشگاه در رابطه با این موضوع با بیان اینکه افزایش پلکانی حقوق نمی‌تواند به عدالت دستمزد منجر شود، می‌گوید: اگر حقوق کارکنان با سبک پلکانی افزایش پیدا کند هرگز به این معنا نیست که عدالت برقرار شده است. اختلاف حقوق علاوه بر اینکه نشانگر تمایز بین انواع طبقات و مشاغل است وزن مشاغل را نیز نشان می‌دهد. دستمزدها براساس جایگاه و ضریب کلاس شغل به افراد تعلق می‌گیرد و با این کار ضریب کلاس شغل نادیده گرفته می‌شود. شغل فردی که در آزمایشگاه کار می‌کند و نتیجه کار وی به کشف یک فرمول جدید برای بیماری صعب‌العلاج منجر می‌شود که جان میلیون‌ها نفر را نجات می‌دهد به هیچ‌وجه با فردی که به صورت فله‌ای، فیزیکی و حجمی کار می‌کند، قابل مقایسه نیست. ضمن اینکه آن فرد در دانشگاه، آزمایشگاه و یک مکان تحقیقاتی مشغول به کار بوده و به نسبت از ضریب هوشی بالاتری برخوردار است که آن ضریب هوشی باعث طی شدن مدارج بالای دانشگاهی برای آن فرد شده است.
نارضایتی فرهیختگان در پی افزایش پلکانی حقوق
وی با تاکید بر اینکه عدالت به معنای نزدیکی دستمزد و حقوق مشاغل نیست، می‌گوید: عدالت یعنی اینکه هر چیزی سر جای خود باشد نه اینکه همه در یک موقعیت قرار بگیرند. این روش روشی است که موجب نارضایتی فرهیختگان، دانش‌پژوهان و متخصصان جامعه خواهد شد و مشخصا جامعه بدون مغز و فرهیخته را نمی‌شود اداره کرد. کما اینکه یک بیمارستان و یک دانشگاه با تمام تسهیلات و تجهیزات بدون متخصص اداره نمی‌شود. بنابراین این روش نمی‌تواند به رضایت مردم منجر شود. ضمن اینکه با این کار حرمت شغل‌ها نیز در نظر گرفته نشده است. مجلس علاوه بر اینکه باید شغل‌ها را خوشه‌ای و طبقه‌بندی کند باید متناسب با این خوشه‌بندی حقوق‌ها را افزایش بدهد. نباید حقوق افرادی که جایگاه ویژه در علم دارند را نادیده گرفت. این کار نارضایتی شدید ایجاد می‌کند. هر کسی باید متناسب با جایگاه و رتبه شغلی خود دستمزد دریافت کند.
