سرمقاله
یکی از ابعاد عصر اطلاعات، تغییرات عمیقی است که در روابط اقتصادی بین افراد، شرکتها و دولتها به وجود آمده، بهطوری که پدیده جدیدی به نام کسبوکار الکترونیکی و در پی آن تجارت الکترونیکی را مطرح ساخته که موجب دگرگونی بسیاری از مفاهیم، اصول و تئوری های اقتصادی شده است؛ تاجایی که واژه « اقتصاد مبتنی بر اینترنت» یا « اقتصاد دیجیتال» جایگزین واژه « اقتصاد سنتی» شده است.
اقتصاد دیجیتالی مفهوم نسبتا جدیدی است که با ظهور و گسترش کاربرد فناوری اطلاعات و به کارگیری آن در زندگی روزمره در حال تکامل است. این نوع اقتصاد، اقتصادی است که بر پایه فناوریهای دیجیتال شامل شبکههای ارتباط دیجیتالی (اینترنت و دیگر شبکههای ارزش افزوده) رایانهها، نرم افزار و دیگر فناوریهای اطلاعاتی مرتبط استوار است. اینترنت عرصه نوینی را برای نشر، تبادل و ارائه اطلاعات، فراروی بشر قرار داده است که از بسیاری جهات یک انقلاب عمیق محسوب میشود. این انقلاب جهان را وارد عصر اطلاعات کرده و بسیاری از جنبههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حیات بشری را دستخوش تحولی عمیق ساخته و با بهرهگیری از فناوریهای نوین، به سطـحی جدید و غیرقـابل تصـور از پویایی و تغییرپذیری رسانده است. امروزه حضور در بازارهای اینترنتی توانمندی اقتصادی کشورها را به تصویر میکشاند، بازارهایی که بازیگران اصلی آن قشر جوان کشور را در برمیگیرد. به عبارتی بخش عمده کسب وکارهای فعال در این فضا، توسط استارتآپها و فعالیتهای بخش خصوصی شکل میگیرد و رونقبخش این عرصه جوانان تحصیلکردهای هستند که در این حوزهها کسب دانش کرده و فعالیت خود را آغاز کردهاند. بیشک اقتصاد دیجیتالی امروزه یکی از فاکتورهای تاثیرگذار در تولید ناخالص ملی است.
تجارت در فضای مجازی از دامنهای گستردهتر برخوردار بوده و به شکلی متفاوتتر از روشهای سنتی عمل می کند. از این رو برای پیادهسازی آن پیششرطهایی لازم است که فرهنگسازی، آموزش و پژوهش مهمترین آنهاست؛ تامین و توسعه بسترها و زیرساختهای مخابراتی از جنبه سخت و ایجاد فضای مبتنی بر اعتماد از جنبههای نرم نیازمندی های اساسی تحقق تجارت الکترونیکی است. هر کشوری سیاستهای حمایتی خود را برای توسعه و رونق بخشی به فضای اقتصاد دیجیتال به کار میبرد تا از این فضای پربازده برای رونق اقتصاد خود بهره جوید. در کشور ما، مرکز توسعه تجارت الکترونیکی وظیفه ساماندهی فعالیت کسب وکارهای الکترونیکی را برعهده دارد.