شایلی قرایی
به گزارش کسب و کار نیوز، صنعت صحافی به دلیل اینکه با فرهنگ و تمدن کشورها در ارتباط است، همواره حمایت کشورها و دولتهایشان را داشته است. متاسفانه در ایران این صنعت به قهقرا رفته و حمایتی برای احیای آن نشده است.
صحافی امروز در مقایسه با گذشته با تفاوتهای زیادی روبهرو بوده است. در گذشته که تمام مراحل صحافی بهصورت دستی انجام میشد، تمام طول یک روز تنها صرف کار روی چند کتاب میشد؛ در حالی که هماکنون حتی با دستگاههای نیمهمکانیکی، ماهیانه روی ۱۰ تا ۱۵ هزار کتاب کار میشود.
در گذشته تمام مراحل صحافی مثل چسب زدن، تا کردن، برش و مراحل دیگر با دست انجام میشد، اما اکنون با ورود دستگاههای مکانیکی به این عرصه، تمام مراحل به صورت خودکار انجام میشود. البته با تمام این پیشرفتها ما در داخل کشور، هنوز از تکنولوژی روز دنیا عقب هستیم؛ دستگاههای مکانیکی ما قدیمی محسوب میشوند. تمام این دستگاهها نوع جدیدتر دیجیتالی دارند که ما آنها را نداریم.
واقعیت آن است که گویا دولت برنامهای برای بها دادن به صحافی ندارد. کسی نیست که پشتیبان این حرفه باشد تا تحول و رشدی اساسی در آن ایجاد کند. پیشرفتهای حاصلشده هم نتیجه تلاشهای فردی فعالان این حوزه بوده و هرکسی توانسته، تحولاتی در کار خود ایجاد کرده، اما مرکز یا نهادی نبوده که از این حرفه پشتیبانی کند.
عماد قلیپور، کارشناس صنعت چاپ و بستهبندی میگوید: امروزه با توجه به شرایط حاکم بر کشور صنعت صحافی نیز با مشکلات عدیدهای مواجه است. یکی از این مشکلات، فرسوده بودن دستگاهها، تجهیزات و ماشینآلات چاپ است که ضرورت دارد تعویض و نوسازی این دستگاهها در اولویت قرار بگیرند. البته نمیتوان منکر تلاشهایی شد که برای بهروزرسانی دستگاهها در کشور انجام شده است، اما باید اشاره شود که این مقدار اصلا کافی نیست و باید ماشینآلات که رکن اساسی صنعت صحافی هستند، به طور کلی با ماشینآلاتی که مجهز به بالاترین فناوریها و استانداردهای روز دنیا هستند، جایگزین شوند. پایین بودن نقدینگی چاپخانهها نیز از دیگر معضلات این صنعت است. دولت باید با دادن تسهیلات کمبهره و با بازپرداخت بلندمدت، زمینه را برای بهروزرسانی تجهیزات صنعت چاپ فراهم کند.
از سوی دیگر، موضوع مهم دیگری که این صنعت را آزار میدهد، دریافت مالیات از صحافیهاست که متاسفانه در حال حاضر برمبنای میزان درآمد و کارشناسیهای دقیق نیست. متاسفانه اکنون چنین نیست و مالیاتهایی سرسامآور و بدون نظر کارشناسی، از اهالی چاپ دریافت میشود که نوعی اجحاف در حق آنها محسوب میشود.
تولیدکنندگان اقدام به واردات ماشینآلات چینی میکنند
جلیل غفاری، رئیس اتحادیه صحافی تهران
دیگر کمتر کسی وجود دارد که از رکود حاکم بر بازار خبر نداشته باشد. این رکود جان بازار را گرفته و اجازه نمیدهد بازاریان به کار خود ادامه بدهند. صحافی نیز جزو مشاغلی است که درگیر رکود است و علاوه بر این مشکل همیشگی مشکلات بسیار زیادی را پیشروی خود دارد. به عبارت کاملتر به دلیل شرایط اقتصادی نامناسب در اکثر کسبوکارها فعالیت در صنف صحافی هم چند سالی است که رونق سابق را ندارد. از طرفی به لحاظ فرهنگی هم مخاطبان کتاب هر سال کم میشوند و چنین موضوعی باعث شده ناشران اقدام به چاپ کتاب با تیراژهای پایین کنند و کارگاههای صحافی هم در چنین شرایطی با مشکلات فراوانی دست به گریبان هستند. البته متاسفانه کمبود دستگاه بهروز و بالا بودن هزینهها، رغبت تولید را از تولیدکنندگان سلب کرده است. هماکنون بسیاری از کارگاههای صحافی به دلیل توان مالی اندک از ماشینآلات فرسوده استفاده میکنند و در صورتی که ماشینهای آنها از رده خارج شود، اقدام به استفاده از ماشینآلات وارداتی چینی میکنند که با وجود قیمت پایین فروش چنین ماشینهایی برای صاحب کارگاهها ایجاد هزینههای تعمیر و نگهداری مکرر میکند. بهترین ماشینآلات صنعت چاپ و نشر مخصوص کشورهای آلمان، ژاپن و آمریکاست که به واسطه قیمت بالای این ماشینها، کارگاههای صحافی برای خرید آن نیازمند دریافت تسهیلات بلندمدت هستند. این بدان معناست که اکثر تولیدکنندگان صنعت چاپ با مشکل بهروز نبودن دستگاههای تولید دست و پنجه نرم میکنند و این امر موجب میشود تا تولیداتشان متناسب با نیاز بازار نباشد. از عوامل تاثیرگذار در عدم ورود دستگاه مدرن به کشور میتوان به افزایش تعرفه اشاره کرد. همچنین افزایش تعرفه از دیگر عوامل موثر در افزایش میزان هزینههای تولید بوده که به همین سبب تولیدکنندگان توانی برای حضور در بازارهای جهانی نخواهند داشت. از طرف دیگر بالا بودن هزینههای تولید که شامل مالیات، بیمه و تسهیلات بانکی میشود موجب شد تا تولیدکنندگان دیگر رغبتی برای ادامه تولید و فعالیت در این صنعت نداشته باشند. مالیاتهای سنگین و مشکلات بیمه کارگران باعث شده برخی افراد در واحدهای مسکونی داخل شهر اقدام به راهاندازی کارگاههای کوچک کنند. همچنین صحافی زیرزمینی نیز رونق گرفته است. این موضوع باعث ایجاد نوعی بینظمی در این صنف میشود که اتحادیه از چنین وضعی استقبال نمیکند. در حال حاضر قریب به ۲۰۰ کارگاه در تهران صاحب پروانه فعالیت هستند و ۳۰۰ کارگاه غیرمجاز هم به فعالیت غیرقانونی میپردازند که اتحادیه برای ساماندهی این کارگاهها حاضر به اعطای پروانه کسب به آنهاست.
گرانی هر روزه کاغذ فعالان صحافی را با مشکل روبهرو کرده است
علی اکبری، فعال صنعت صحافی
مشکلات بسیاری در کارگاههای صحافی و چاپخانهها وجود دارد. تولیدکنندگان اصلا رغبتی به تولید ندارند، چراکه در کارگاهها استانداردها بهروز نیست و ماشینآلات به دلیل فرسودگی توانایی این ظرفیت را ندارند.
تسهیلاتی نیز برای خرید ماشینآلات جدید و مدرن اختصاص نمییابد و تولیدکننده دستتنها مانده است و باید خودش تمام مشکلات پیشرو را حل و فصل کند. کسی هم حمایتی نمیکند و تسهیلات نیز نداریم. برای حمایت از اینگونه فعالیتها، باید مالیات، وضعیت بیمه و نیز وضعیت کاغذ به گونهای باشد که فشار کمتر شود. با افزایش مالیات و نیز گرانی هر روزه کاغذ فعالیت بسیاری از فعالان حوزه صحافی با مشکل روبهرو شده و حتی برخی از شاغلان این حوزه دستگاههای خود را برای فروش گذاشتهاند.
عدهای نیز با خرید این ماشینآلات اقدام به راهاندازی صحافیهای زیرزمینی با کیفیت پایین میکنند و قیمت را نیز پایینتر اعلام میکنند تا مشتری را جذب کنند. بدینترتیب کارگاههای مجاز نهتنها امکاناتی ندارند و حمایت نمیشوند، بلکه مشتریانشان را نیز از
دست میدهند.