مهرماه از راه رسیده است و ترافیک تهران افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصدی را تجربه میکند. فرمانده پلیس راهور از شمارهگذاری حدود ۶۰۰ هزار سواری شخصی طی ۶ ماه اخیر خبر میدهد که برآورد میشود نیمی از آنها روانه خیابانهای تهران شده باشند. از سوی دیگر تعداد خودروهای فرسودهای که از رده خارج میشوند، آنقدر کم است که میشود تاثیر کاهش تعداد آنها را در ترافیک نادیده گرفت. پیش از این، اصولگرایان بیش از ۱۲ سال اداره پایتخت را بر عهده داشتند و با وجود سرعت بخشیدن به ساخت مترو و احداث بزرگراهها و تونلها در برابر غول ترافیک کاری از پیش نبردند. شاید آنها هشدارهای کارشناسان درباره لزوم توجه بیشتر به توسعه حمل و نقل عمومی را چندان که باید و شاید جدی نگرفتند.
شاید مدیریت شهر در این سالها با مدیریت سیاسی کشور چندان هماهنگ و همسو نبود. اکنون دیگر زمان آزمون و خطا سپری شده و اگر در اقدام و عمل اندکی تاخیر شود ، خیابانهای تهران در روزهای پیش رو به گره کور ترافیکی تبدیل میشود. شهردار تهران در روزهایی که این سمت را تصدی کرده، درباره برنامههایش برای مدیریت حوزه حمل و نقل چندان سخن نگفته است. آیا سپردن معاونت حمل و نقل به مدیرعامل سابق راه آهن به معنی حرکت به سوی ریل محور کردن ترافیک تهران است؟ برنامههایی که تاکنون برای توسعه حمل و نقل ریلی اجرا شده ناکافی بوده، اما مدیریت جدید شهری هم برنامه مشخصی در این باره ارائه نکرده است. مردم و کارشناسان چشمانتظار راهکار اصلاحطلبان برای ترافیک تهران هستند و حتی یک روز تاخیر در ارائه برنامهها، مهار غول ترافیک را سختتر خواهد کرد.