سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا، احسان حدادی دارنده مدال نقره المپیک ۲۰۱۴ با حضور در صندوق حمایت از قهرمانان و دیدار با محمد جمشیدی بیان داشت: خداراشکر اوضاعم خوب است. مشغول تمرین هستم تمریناتم کمی سبک‌تر شده است. دو مرحله لیگ باشگاهی مانده و سال آینده هم جام جهانی و دایموند لیگ و بازی‌های آسیایی را داریم. اگر بتوانم چهارمین مدال طلای بازی‌های آسیایی را بگیرم که انشاءالله می‌گیرم اولین ورزشکار آسیایی خواهم بود که ۴ طلای بازی‌های آسیایی را در کارنامه دارد. از جمشیدی تشکر می‌کنم واقعا برخورد خوبی با ورزشکاران دارد. فکر می‌کنم اگر همه مدیران اینطور باشند و با لبخند با ورزشکاران رفتار کنند صمیمیت بیشتری در ورزش به وجود می‌آید. من حتی از بیمه ورزشکاران خبر نداشتم. جمشیدی به من پیشنهاد بیمه شدن در صندوق را داد که باتوجه به مصدومیت‌هایم خیلی لازم است.
وی اضافه کرد: بعد از المپیک پکن که نتیجه گرفتم هم خیلی‌ها گفتند حدادی تمام شد آن زمان من ۲۱ سالم بود درحالی که دوومیدانی از ۳۰ سالگی شروع می‌شود ولی خوشبختانه باز آمدم و المپیک بعدی نتیجه هم گرفتم اما قبل از المپیک ریو آسیب داشتم. خارپاشنه، آسیب دیدگی آشیل پایم و زانویم مشکلاتی بود که نتوانستم در المپیک برزیل نتیجه بگیرم خداراشکر جراحی کردم و به تمرینات برگشتم و در مسابقات قهرمانی آسیا با یک رکورد خوب طلا گرفتم. چندسال بود این رکورد را پرتاب نکرده بودم.
این ورزشکار توضیح داد: برای قهرمانی جهان هم با توکلی برنامه خیلی خوبی داشتیم. بدنم هم آماده بود متأسفانه شرایط جوری شد که ویزا دیر رسید و ویزای بلاروسم تمام شد. ۱۵ ساعت قبل از مسابقات به لندن رسیدیم و نتوانستم ریکاوری کنم و مسابقه بدهم ولی تازه بعد از این همه سال یاد گرفتم که چطور ورزش کنم.
مدال‌آور المپیک بیان داشت: چند وقتی که با توکلی در اردوی بلاروس بودم او تجربیاتش را به من داد. به هرحال توکلی قهرمان المپیک در رشته وزنه‌برداری است. خیلی هم از من انتقاد کردند که چرا با وزنه‌بردار کار می‌کنم ولی توکلی مهندس راه و ترابری که نیست به هرحال ورزشکار و قهرمان المپیک است. از نظر روحی خیلی به من کمک کرد. درباره همه مسائل با من صحبت کرد حس کردم احیا و آدم جدیدی شدم. چند وقت بود که دوست داشتم از ورزش بروم. خسته شده بودم.
وی افزود: در ایران تلاش می کنند بالا بروی بعد رهایت می‌کنند و پایین می‌روی. قبل از المپیک روحیه‌ام الکی خوب بود گفتند طوری جلوه کن که خوبی تا روحیه بقیه تضعیف نشود. متأسفانه نشد مدال بگیرم. خودم هم می‌دانستم که نمی‌شود مثل المپیک پکن بود که می‌دانستم نمی‌شود. حتی دو ماه قبل از المپیک تصمیم گرفتم شرکن نکنم اما دکترم و دوستان گفتند ادامه بده. خودم می‌دانستم وضعیت خوبی ندارم مثل این‌که کسی پایش شکسته باشد و بگویند از کوه بالا برو.
حدادی در ادامه گفت و گو با خبرنگار صندوق اعتباری حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان ورزش کشور بیان کرد: در قهرمانی آسیا نتیجه خوبی گرفتم دلم می‌خواست در قهرمانی جهان هم نتیجه بگیرم و این توانایی هم داشتم ولی متأسفانه به دلیل مشکلات ویزا نتوانستم شرکت کنم. قول می‌دهم خیلی پرقدرت‌تر از قبل تمرین کنم و با انگیزه بیشتر ادامه دهم. انشاءالله اگر همه وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک حمایت کنند در بازی‌های آسیایی، جام جهانی و بعد المپیک ۲۰۲۰ قول نتیجه خوب می‌دهم. در المپیک ۲۰۲۰ من ۳۵ ساله هستم و گل سنم است اصل سن برای پرتاب کردن است.
وی در پاسخ به این سوال که تصمیم دارد با کدام مربی کار کند، گفت: مربی خارجی می‌گیرم ولی توکلی به عنوان مربی بدنساز کنارم خواهد بود. همیشه هرکس مدال می‌گیرد یک همراه دارد توکلی هم افتخار داد همراه من باشد. من با فدراسیون کاری ندارم دنبال اسپانسر هستم کسی که از من حمایت کند در واقع از ایران حمایت کرده است.
حدادی با اشاره به این‌که از سلطانی‌فر توقع دارد، عنوان کرد: فکر می‌کنم وزیر ورزش پدر یک خانواده ورزش است. باید پیگیر المپیکی‌ها باشد. مگر چند مدال‌آور المپیک داریم البته منظورم همه مسئولان ورزشی هستند. فقط در ورزش است که پرچم بالا می‌رود و توقع بی‌جایی نیست. من می‌دانم در دوومیدانی باید چه کار کرد تا حداقل ۱۵ طلای آسیایی گرفت چون کمپ‌های زیادی رفتم و برنامه کشورهای مختلف را دیده‌ام. بعد از ورزش حرفه‌ای هم هرجا از من کمک بخواهند حتما همکاری می‌کنم البته ۱۰ سال دیگر صددرصد ورزشکار هستم.
