این کتابرخی اقدامپژوهی را صرفا دادهای و از نوع توصیفی میدانندکه دست به توصیف شرایط پدیدههای مربوط به یک موضوع مانند نظام آموزش، نظام مدیریتی، نظام نظارت و غیره میزند. پژوهشگران آن را در زمره پژوهشهای کیفی برمیشمارند. یکی از مزیتهای اقدامپژوهی آن است که پژوهشگر براساس نتایج بهدست آمده میتواند تعدیل یا تغییر لازم را بلافاصله به عمل آورد. اقدامپژوهی یک استراتژی پژوهشی است که مبتنی بر این فلسفه است که پژوهش نباید فعالیتی باشد که پژوهشگر به صورت مجزا از مردم مورد مطالعه، صورت دهد. یعنی به پژوهش با مردم علاقه دارد نه پژوهش روی مردم. از اینرو در این روش، مشارکت علمی و حل مسائل عملی زندگی واقعی اهمیت کلیدی داشته و بر ارزشهای مشترک پژوهشگران و افراد درگیر به طور یکجا متمرکز میشود.اقدامپژوهی به هر فعالیتی گفته میشود که منجر به تبدیل وضع موجود به وضع مطلوبتر شود. اقدام، محور اصلی در این نوع پژوهش است. به این معنا که شخص یا اشخاص، اقدام خود را در حین کار و فعالیت خود مورد پژوهش قرار میدهند. .هدف از این کار بهسازی امور و اثربخش کردن آنهاست. هدف از اقدامپژوهی مانند پژوهشهای مرسوم و دانشگاهی، پی بردن به روابط پدیدهها یا به اصطلاح متغیرها نیست، بلکه به بررسی موضوعهایی میپردازد که فرد یا افراد در محیط کار و شغل خود با آن درگیر هستند و میخواهند از راه پژوهش آن را حل کرده یا کاهش دهند. بنابراین تغییر در وضع موجود هدف عمده در اقدامپژوهی است. این پژوهش راه حلهای مناسب برای مشکلات را جستجو میکند و پاسخی است به انتقادهایی که از کاربردی نبودن اکثر پژوهشهای مرسوم به عمل میآید. در خصوص رابطه اقدامپژوهی با موردپژوهی میتوان گفت که موردپژوهی، نیازمند به سندی است که در آن تجربهای کامل توصیف و تشریح شده باشد. با توجه به اینکه در پایان هر اقدامپژوهی، گزارشی از آنچه رخ داده است تهیه میشود، بنابراین هر فرایند اقدامپژوهی که خاتمه یافته باشد میتواند موضوع موردپژوهی قرار گیرد و از آن آموزههایی استنباط شود که بتوان به شرایط دیگر تعمیم داد. وجه تمایز اصلی اقدامپژوهی با سایر انواع پژوهشها در اجرای راهحل به منظور ایجاد تغییر در وضع موجود است. یعنی همراه مراحل انجام، اقدامات اصلاحی انجام میشود و متوقف برای ارائه گزارش وضع موجود یا آسیبها مانند مطالعهی موردی نیست بلکه به همراه مراحل مطالعه، اقدامات خود را در جهت تغییر و بهبود به پیش میبرد و کاربرد زیادی در حوزهی آموزش دارد و امروزه در عرصه پژوهشهای آموزشی از بهترین روشهای کیفی اصلاحات آسیبهای کلاسی و درسی در نظامهای آموزشی است و در دورههای مختص روششناسی، اقدامپژوهی در اغلب کشورها برای معلمان و اساتید دانشگاهی آموزش داده میشود.