سرمقاله
به عبارت دیگر، در دوره اول ریاستجمهوری روحانی سرمایهگذاری موفقی نداشتیم و در این ۴ سال پیشرو ضرورت دارد تمرکز تیم اقتصادی بر جذب سرمایههای داخلی و خارجی معطوف باشد، در غیر این صورت اگر سرمایهگذاری مناسبی در بخشهای اقتصادی ایران طی ۴ سال پیشرو صورت نگیرد همه پروژهها و وعدههای اقتصادی در حد حرف باقی خواهد ماند و به دنبال آن نه ثروتی خلق میشود، نه اشتغال به وجود میآید و در نهایت، شاهد افزایش رشد اقتصادی نیز نخواهیم بود. بنابراین بهطور کلی باید اشاره شود که مهمترین ماموریت دولت منتخب جذب سرمایهگذار خواهد بود، چرا که با موفقیت در این امر مهم دولت میتواند مهمترین پروژه اقتصادی را که همان حضور در صحنههای بینالمللی است، جامه عمل بپوشاند. دولت دوازدهم باید سپردههای در دست مردم را جمع کرده یا وام از کشورهای دیگر یا از صندوق بینالمللی پول بگیرد و هر چه میتواند منابع جمع کرده و حتی نفت بیشتری بفروشد تا در شرایط اقتصادی بهبود را شاهد باشیم. همچنین ضرورت دارد دولت از هزینههای جاری خود کم کرده و در بخشهای مختلف اقتصاد کشور سرمایهگذاری کند تا امکان ایجاد اشتغال و ارزشافزوده فراهم شود. با تحقق این امور میتوان به خلق ثروت امیدوار بود، چرا که با این روش تولید ملی بالا میرود و وقتی این اتفاق رخ داد، رشد اقتصادی هم رخ خواهد داد. رشد اقتصادی پایدار منوط به سرمایهگذاریهایی است که همهجانبه باشد و بازده بلندمدت و کوتاهمدت را هم نمایان کرده و اثر آن را در افزایش تولید ملی بتوان دید.