یادداشت
و فرهنگی کشور را برآورده نکرد.
هیچکدام از نامزدها در مورد مقولههای فرهنگی و سیاسی و خصوصا سیاست خارجی حرف جدیدی مطرح نکردند- و اگر غبار انتقادات کلی را که نسبت به هم مطرح کردند، پاک کنیم – مواضعی غیرخلاقانه و نزدیک به هم داشتند.
هیچکدام از نامزدها در مورد مقولههای فرهنگی و سیاسی و خصوصا سیاست خارجی حرف جدیدی مطرح نکردند- و اگر غبار انتقادات کلی را که نسبت به هم مطرح کردند، پاک کنیم – مواضعی غیرخلاقانه و نزدیک به هم داشتند.
از مناظراتی در این سطح انتظار میرود دیدگاههای سیاسی با وضوح بیشتری طرح شوند و نقاط ضعف دیدگاهها نیز از سوی طرفین با موشکافی مورد نقد قرار گیرد، ولی به نظر میرسید نامزدها به نوعی توافق جمعی ناگفته رسیده بودند که در مورد مسائل فرهنگی و سیاسی چندان یکدیگر را به چالش نکشند. در سیاست خارجی مساله برجام، پتانسیل این را داشت که دیدگاههای موافق و مخالف با صراحت بیشتری مطرح شود ولی این موضوع با کمترین چالش بین نامزدها برگزار شد و بحثی کماثر و کمعمق را در این زمینه که جزو مهمترین اتفاقات سیاست خارجی کشور بود، شاهد بودیم.
حتی قالیباف و جهانگیری هم که در مناظره اول گرمکننده مناظره بودند، در مناظره دوم فروغ چندانی از خود نشان ندادند که شاید این امر به بیتجربگی آنها در مسائل سیاسی و فرهنگی، خصوصا سیاست خارجی باز میگشت.
در کنار این وضعیت حضور فعالانهتر روحانی، رئیسی و میرسلیم را در بحث مشاهده کردیم که تا حدودی متاثر از انتقادات مبنیبر کمرنگ بودن حضور آنها در مناظره اول بود.
نکته دیگری که در مورد مسائل فرهنگی به چشم خورد انتقادات رئیسی به فضای فرهنگی جامعه بود در حالی که ایشان در مسئولیتهای مختلفی که در سیستم قضایی بر عهده داشت، نقش موثری در محدود کردن فضای سیاسی و فرهنگی جامعه ایفا کرد و طرح شدن این انتقادات از سوی ایشان چندان مسموع نبود.
جای خالی دیدگاههای فعالانه و خلاقانه و حرفهای نو در سیاست خارجی که در افق چهار ساله آینده روزهای مهم و حیاتی را پیش رو دارد در این مناظره به چشم آمد و لازم است تمام نامزدها در برنامههای آتی مواضع خود را در این زمینه هر چه بیشتر شفافسازی کنند.