سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
سرمقاله
باید توجه داشت که این کار می‌تواند فرصتی باشد تا مسائل و مشکلات کشور و راهکارهای حل آن مورد بحث قرار گیرد. بدین منظور مناسب‌‌تر این است که موضوعات مطروحه به صورت پرسشی و مطالبه‌ای مورد بحث قرار گیرد. بدین صورت که سوال و بررسی شود که چرا مشکلاتی در کشور بروز کرده و چرا تاکنون این مشکلات مرتفع نشده است.در مناظره‌ها راهکار مشکلات دنبال شود
با توجه به مسئولیت‌های فعلی و قبلی نامزدهای ریاست‌جمهوری جلوگیری از بروز مشکلات و رفع آنها در حوزه مسئولیت و وظایف ایشان بوده یا هنوز هست و طبیعتا آنها باید پاسخگو باشند؛ ازاینرو بهتر است به‌جای اینکه در مناظرات به ناتوانی افراد در انجام وعده‌ها اشاره شود، به کشف موانع و راهکار حل مشکلات توجه شود. مثلا درباره پیش‌بینی رئیس‌جمهوری مبنی بر ایجاد ۴ میلیون شغل از طریق جذب گردشگر بهتر بود اینطور سوال و بررسی می‌شد که چرا هنوز دولت نتوانسته ۱۰ میلیون گردشگر خارجی را جذب کند تا ۱۳.۶ میلیارد دلار درآمد ارزی داشته باشدو ۴ میلیون شغل ایجاد شود.
واقعیت این است که تعداد گردشگران خارجی در ایران در سال‌های اخیر همواره رشد ملایم داشته و اکنون به حدود ۵ و نیم میلیون نفر رسیده است. بر این اساس کاهشی در تعداد گردشگران اتفاق نیفتاده تا مثلا حمله به سفارت عربستان عامل آن معرفی شود. همچنین این موضوع به تنهایی مانع یک جهش دو برابری در تعداد گردشگران خارجی نیز نمی تواند باشد. بنابراین باید به دنبال این بود که چرا یک جهش دو برابری در تعداد گردشگران که مدنظر رئیس‌جمهوری بوده، هنوز محقق نشده است. به طریق مشابه باید برنامه‌های شفاف و عملی در ایجاد چند میلیون شغل و نیز میزان هزینه و سرمایه‌گذاری مورد نیاز برای انجام این کار از طریق توسعه صنعت گردشگری و سایر حوزه‌های اقتصادی مورد تحلیل قرار گیرد.
اگر بتوان این ادعا را بررسی و تحلیل کرد که آیا می‌توان درآمد ارزی کشور را در کوتاه‌مدت دو یا دو و نیم برابر کرد و اگر شدنی است، چگونه باید انجام شود، برای فرد پیروز انتخابات که در آینده نزدیک در راس دولت قرار خواهد گرفت، قطعا قابل استفاده خواهد بود.
نکته اساسی دیگری که باید به آن پرداخته شود، این است که نوع کالاهای وارداتی و ارزش آن تا زمانی که با اراده و ارز تخصیصی دولت صورت نگیرد، مستقیما ارتباطی به عملکرد دولت ندارد. ازاینرو اینکه دولت را مقصر واردات برخی کالاهای غیرضروری توسط بخش خصوصی بدانیم، لزوما صحیح نیست. مضافا اینکه ارزش برخی از این کالاها (نظیر چوب‌بستنی و مهر و تسبیح و… که مورد انتقاد است) در مقایسه با آمار کل واردات بسیار ناچیز است و حتی در صورت توقف واردات این نوع کالاها، تاثیر محسوسی بر میزان واردات ضروری یا تولید و اشتغال داخلی نخواهد داشت.
