در افرادی که خود شرایط چاقی را نیز دارا هستند، افزایش دهد.
به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی سلول های بنیادی، بسیاری از افرادی که نگران سلامتی شان هستند، ترجیح می دهند که از شیرین کننده های کم کالری به عنوان جایگزین شکر استفاده کنند با این حال شواهد علمی رو به افزایش نشان می دهد که این شیرین کننده ها عملکرد نامناسب متابولیسمی را افزایش می دهند.
دکتر Sen و همکارانش در دانشگاه واشنگتن اثر یک شیرین کننده کم کالری پر مصرف به نام سوکرالوز(sucralose) را روی سلول های بنیادی مشتق از بافت چربی انسانی تست کردند.
آن ها این سلول ها را به مدت ۱۲ روز در پتری دیش های آزمایشگاهی و محیطی که تولید چربی را افزایش می داد قرار دادند. در دوز ۰.۲ میلی مولاری سوکرالوز که مشابه با غلظت این ماده در خون افرادی بود که از این شیرین کننده های کم کالری استفاده می کنند، محققان مشاهده کردند که بیان ژن های مشخصه تولید چربی و التهاب در این سلول ها افزایش یافت. این امر با افزایش تجمع قطرات چربی در سلول ها بویژه در دوزهای بالاتر از یک میلی مولار همراه بود.
با این شواهد، محققان مطالعات جداگانه ای نیز انجام دادند؛ آن ها نمونه های چربی گرفته شده از هشت فرد که ادعا داشتند از شیرین کننده های کم کالری مانند سوکرالوز و آسپارتام و یا آسه سولفام پتاسیم استفاده می کنند را آنالیز کردند.
چهار نفر از آن ها سالم و چهار نفر دیگر از آن ها چاق بودند. آن ها شواهدی از انتقال افزایش یافته گلوکز به درون سلول ها و همچنین بیش بیان ژن های تولید کننده چربی را مشاهده کردند.
این در حالی بود که در نمونه های گرفته شده از کسانی که از این شیرین کننده ها استفاده نمی کردند، این نتایج مشاهده نشد. هم چنین کسانی که شیرین کننده های کم کالری که چندین برابر قند و شکر شیرینی داشتند را مصرف می کردند، در بیان گیرنده های مربوط به مزه شیرینی در بافت چربی شان افزایش داشتند که بیش از ۵.۲ برابر کسانی بود که از این شیرین کننده ها استفاده نمی کردند.
بیش بیان گیرنده های مزه شیرین در چربی شکمی ممکن است نقش مهمی در ورود گلوکز به سلول ها بازی کند و در نتیجه میزان جذب آن در خون نیز افزایش می یابد.
این یافته ها نشان می دهد که مصرف شیرین کننده های مصنوعی کم کالری بویژه بوسیله افراد چاق تجمع چربی بیشتر و خطر ابتلا به دیابت را در آن ها بیش از پیش افزایش می دهد.