سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
برای فعالان اقتصادی این دوستی‌ها گاهی دردسر درست می‌کند.
به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از روابط عمومی اتاق بازرگانی تهران، دونالد ترامپ احتمالاً به زودی با بیماری‌های جدی روبه‌رو می‌شود و دلیل آن نیز هیچ ارتباطی به عشق او به غذاهای مکزیکی ندارد. بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد میان توئیت‌های منفی افراد و خطر بروز بیماری قلبی در آنها ارتباط مستقیم برقرار است. سطح تحصیلات دوستان فیس‌بوکی شما و حتی فعالیت شما در تلفن همراهتان می‌تواند نشان بدهد که آیا وام خود را پرداخت می‌کنید یا خیر. مدیران مالی دائم در حال کاوشگری در زندگی دیجیتالی مشتریان خود هستند؛ به عبارتی آنها زندگی مجازی مشتریان خود را زیر و رو می‌کنند تا هر اطلاعاتی از این طریق به دست بیاورند.
ماگدا رامادا ساراسولا به عنوان مشاور از مرکز واتسون می‌گوید: «همه اینها نوعی مسابقه مالی در زمینه اطلاعات به شمار می‌آید.» او ادعا می‌کند که صنعت بانک‌داری در سال گذشته بیشترین استفاده را از اطلاعات مجازی افراد برده‌است. در گذشته بانک‌ها و موسسه‌های بیمه تنها روی اعتبار مشتریان خود تکیه می‌کردند و هرآنچه می‌گفتند باور می‌کردند. اما امروزه شرایط به کلی تغییر کرده‌است. از وب‌سایت‌ها گرفته تا موبایل‌بانک و تلفن‌بانک و سایر اپلیکیشن‌های مالی باعث شده بانک‌ها قرابت و نزدیکی خاصی به زندگی شخصی مشتریان خود پیدا کنند. حالا به غیر از این منابع رسمی، منابع غیررسمی نیز به عنوان منبعی برای کسب داده و اطلاعات مورد استفاده قرار می‌گیرند. پروفایل‌های افراد در شبکه‌های اجتماعی و حتی لوکیشنی که گوشی‌های تلفن همراه نشان می‌دهند همگی به منبعی برای کسب اطلاعات تبدیل شده‌است و به آنها کمک می‌کند اطلاعات مشتری خود را به راحتی دنبال کنند. بررسی‌ها نشان می‌دهد حتی کلماتی که افراد در فیس‌بوک استفاده می‌کنند می‌تواند اطلاعاتی را در مورد وضعیت اعتبار آنها آشکار کند. حتی حالات چهره و تن صدا نیز به عنوان محلی برای خطر مورد مطالعه و بررسی قرار می‌گیرند.
کسانی که به نتایج این مطالعات باور دارند، معتقدند که فضای اجتماعی دامی بر سر راه مشتریان پهن کرده‌است. اما وکلا و نمایندگانِ مصرف‌کنندگان این صنعت را به استفاده تعمدی از اطلاعات شخصی افراد متهم کرده‌اند و مقاصد آنها را زیر سؤال برده‌اند.
استفاده ابزاری بانک‌ها از اطلاعات پروفایل‌ها
بانک‌ها از هر ابزاری برای به دست آوردن اطلاعات در مورد مشتریان خود استفاده می‌کنند. بسیاری از مشتریان وقتی از یک اپلیکیشن بانکی استفاده می‌کنند، به هیچ‌عنوان نمی‌دانند که محتوای آن با چه هدفی طراحی شده و قرار است چه اطلاعاتی را از آنها بیرون بکشد. بر اساس اطلاعات به دست آمده از آژانس آمار اروپا، ۸۱درصد از اروپایی‌ها بر این باورند که کنترلی روی داده‌ها و دنیای آنلاین خود ندارند. ۶۹درصد از آنها نیز نگران هستند که مبادا شرکت‌ها از اطلاعات شخصی آنها در جهت اهداف سودجویانه خود استفاده کنند.
قانون‌گذاران در این بین از بازی نفع می‌برند. در بریتانیا حتی قرار شد بیمه مشتریانی که اطلاعات آنها نشان می‌داد وضعیتشان خطرناک است، قطع شود. این تنها یکی از صدها موردی بود که در کشورهای اروپایی اعلام شد. اطلاعات می‌تواند نشان بدهد که آیا یک فرد دچار بیماری می‌شود و یا حتی با ماشین خود به دل یک درخت می‌رود یا خیر. الگوریتم‌هایی که طراحی شده به راحتی داده‌ها را آنالیز و این پیش‌بینی‌ها را آسان می‌کنند. به همین خاطر بیمه‌ها از این اطلاعات استفاده می‌کنند. آنها دائم مشتریان خود را رصد می‌کنند. آنها حتی تلاش دارند برخی از رفتارهای بد مشتریان خود را تغییر بدهند یا اصلاح کنند. به همین خاطر است که صنعت بیمه بیشترین تأکید را روی اطلاعات مجازی دارد. کسی که دائم بانجی‌جامپینگ انجام می‌دهد احتمالاً این هشدار را دریافت می‌کند که سیاست زندگی‌اش باعث می‌شود حیاتش به خطر بیفتد و باید قدری از ماجراجویی خود کم کند. بانک‌ها می‌توانند از برخی اطلاعات به نفع مشتریان خود نیز استفاده کنند. برای مثال می‌توانند از رفتار مجازی آنها متوجه بشوند که آیا در معرض خطر کلاه‌برداری قرار دارند یا خیر؛ اگر این‌طور بود می‌توانند به آنها هشدار بدهند یا آموزش‌های لازم را به آنها بدهند.
منتقدان بابت استفاده بیش از اندازه از اطلاعات نگران هستند. در دنیای مجازی هرچیزی می‌تواند خطرناک باشد و به دست‌مایه‌ای برای سوءاستفاده تبدیل بشود. حریم خصوصی مفهومی است که به کلی زیر سؤال رفته و همین باعث می‌شود زندگی مشتریان نیز در معرض خطر قرار بگیرد. شاید بانک‌ها و بیمه‌ها در جهت حفاظت از مشتریان خود از اطلاعات بهره بگیرند اما از نظر مشتریان این مسئله چندان قابل پذیرش نیست. اگر آنها بدانند که اطلاعاتشان برای مقاصد مختلف مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرند قطعاً رضایت نخواهند داشت. اما به هر حال این صنایع، راه کنترل مشتریان خود را پیدا کرده‌اند. آنها حاضرند از ابزاری استفاده کنند تا به مقاصد خود برسند.
