حرکت به سمت اقتصاد صادرات محور

سرمقاله

یکی از مهم‌ترین مشکلات بخش‌های تولیدی کمبود نقدینگی مورد نیاز در این واحدها است. در این راستا نظام بانکی نیز نقدینگی مورد نیاز را یا در اختیار آنها قرار نمی‌دهد و یا اینکه این نقدینگی را در قالب تسهیلات با سود بالا به آنها پرداخت می‌کند که اصلاً برای آنها مقرون به صرفه نیست.
همچنین باید توجه داشته باشیم حجم مبادلات در بازار به چه میزان بوده و تولید داخلی چقدر افزایش پیدا کرده است. وقتی که بازاری برای فروش محصولات خود نداشته باشیم، کارخانه های ما در تولید کالا متوقف می شوند و اگر بخواهیم که از رکود خارج شویم باید تولیدات داخلی خود را افزایش داده و در بازار نیز شاهد رونق باشیم.
اگر اقتصاد فعالیت داشته باشد، تولید رونق بگیرد و چرخش پول در جریان تولید باشد افزایش نقدینگی هم رخ نمی‌دهد. اما در نبود تولید، برای رفع نیازهای مالی چاپ اسکناس اتفاق خواهد افتاد و افتادن پول در یک سیکل بسته، افزایش نقدینگی را در پی دارد.
باید به سوی اقتصاد صادرات محور حرکت کنیم. به نوعی باید کشور در زنجیره تولید ارزش افزوده جهانی جای خود را بشناسد. درغیر این صورت نمی‌توان به اقتصاد مولد دست یافت. به عنوان مثال در مورد صنعت سنگ‌آهن، باید پالایش شده و گندله تولید شود، در مرحله بعد در کارخانه‌های فولاد و ذوب‌آهن به شمش و ورق و در نهایت کالای فلزی تولید شود. در هر صنعتی باید این زنجیره تولید محصول نهایی انجام شود و محصولی تولید شود که به وسیله آن ارزش افزوده برای کشور خلق شود.