اصلاح پایه‌های مالیاتی

سرمقاله

ضرایب مالیاتی برای تولید باید ثابت در اصل به نفع این بخش باشد. برای تولید باید مشوق ها و معافیت هایی در نظر گرفته شود تا میزان آسیب ها و مشکلات در این بخش به حداقل کاهش باید. بخش تولید موتور رشد اقتصادی است. تا زمانی که رشد اقتصادی نداشته باشیم نمی توانیم به افزایش درآمدهای ارزی امید ببندیم. تحقق این برنامه در گرو کمک به تولید و استفاده از دریافت مالیات حداقلی از بخش مولد کشور است. معافیت های مالیاتی شرکتهایی که درآمدهای کلان دارند باید حذف شود. افرادی که فرار مالیاتی دارند باید با عزم و تلاش جدی شناسایی و بر اساس قوانین، مالیات خود را پرداخت کنند.
دولت باید بر تامین منابع مالی متمرکز شود و با تمام توانایی منابع مالی را به نحو احسنت تامین کند که یکی از راهکارهای آن اخذ مالیات است. با توجه به گستردگی فرار مالیاتی در ایران، اگر دامنه اصلاح پوشش مالیاتی افزایش پیدا کند، قطعاً منابع خوبی در اختیار بودجه کشور قرار می‌گیرد. قاطعیت دولت در اخذ مالیات می‌تواند منجر به پایان ‌یافتن یا سرکوب هرچه بیشتر فعالیت‌های غیرمولد در کشور شود.
پایه‌های مالیاتی باید اصلاح شوند و پایه‌های مالیاتی باید گسترش یابند. چراکه بسیاری از فعالیت‌ها در سبد پایه‌ای مالیاتی قرار ندارند. برای جلوگیری از فرار مالیاتی باید سامانه رصد و پایش تراکنش‌های پولی ایجاد شود. حذف معافیت‌ها، اصلاح پایه‌ها، توسعه آن، مجهز کردن پایانه‌های فروش و اصلاح ضرایب مالیاتی هم در دستور کار قرار بگیرد. ضرایب مالیاتی باید به نفع تولید کشور اصلاح گردد. تعریف منصفانه مالیات برای بخش تولید نیز یک الزام است و باید کوشید تا افراد به ناحق مشمول مالیات نشوند.
از سوی دیگر توقف رشد سالیانه نقدینگی هم یک امر ضروری است. یعنی اگر نقدینگی در خدمت بخش غیرمولد باشد، به طور حتم برای حال و روز اقتصاد به ویژه در شرایط کنونی بسیار آسیب زا است. اگر مالیات‌های تعیین شده محقق شود نه تنها کسری بودجه هنگفت جبران می‌شود بلکه نگرانی شکل گرفته بر اساس نظریه رابطه بین نقدینگی و تورم هم برطرف خواهد شد.