سرمقاله
واردات خودرو از همان ابتدا در حالی مطرح شد که محل تامین ارز آن در ابهام بود. امروز در شرایطی که اقتصاد ایران دارد در تامین ارز مورد نیاز واردات خودرو با مشکلات زیادی روبرو خواهیم بود. تاکنون بارها اعلام شده واردات طی هفته های آینده انجام می شود اما به نظر میرسد طولانی شدن این موضوع تنها مربوط به ذینفعان تجاری در این قضیه میشود. مخالفت های پی در پی با مصوبات آیین نامه گواه این مدعاست. در خصوص مسائلی که در کشور مطرح است نه درست تصمیم گرفته میشود و نه درست اجرایی میشود و بهعبارتی دو مشکل بزرگ بر سر راه ما وجود دارد و در وهله اول تصمیمات غلطی است که گرفته میشود و در وهله دوم این تصمیمات غلط نیز با فاصله زمانی طولانی و تأخیر چندماهه تا چندساله اجرایی میشود و در نتیجه وضعیت بدی که نه تنها در وضعیت اقتصادی بلکه در حوزه اجتماعی نیز با آن مواجه هستیم ناشی
از این نگاه است.
اظهارات مختلفی که در صحبتهای مسوولان وجود دارد، نشاندهنده این است که وارداتی در کار نیست. این صحبتها نوعی گفتاردرمانی است که بازار را در حالت انتظار نگاه خواهد داشت. به نظر میرسد وارداتی در کار نباشد و به دلیل فشارهایی که به وزارت صمت وارد شده، این حرفها زده شد.
همچنین در این آییننامه که تدوین شده، تعداد ذینغعان پرقدرت، مونتاژکاران چینی، بیشتر است و انگشت اتهام را میتوان بهسمت حلقه مونتاژکاران چینی که در جنوب کشور عمدتاً فعالیت دارند برد که قیمت خودروهای چینی را بیش از دو برابر برندهای کرهای و ژاپنی بالا میبرند و عرضه میکنند. این گروه موفق شدهاند که سنگاندازی کنند و فعلاً جلوی واردات خودرو را بگیرند.
از سوی دیگر ارزانترین خودرویی که توانسته استانداردهای ایران را پاس کند، حدود ۸ هزار دلار قیمت دارد. این خودرو که از برزیل باید وارد شود، با احتساب هزینههای حمل و نقل، گمرک و فرض تعرفه ۲۰ درصدی و… تقریبا ۵۵۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان قیمت دارد. این ارزانترین خودرویی است که ایران میتواند وارد کند. اما همین قیمت معادل حداقل ۹ تا ۱۰ سال حقوق یک کارگر است.