شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، مرکز پژوهشهای مجلس اعلام کرد که از میان جمعیت جویندگان کار در زمستان سال ۱۳۹۸، تنها حدود ۳۵ درصد آنها موفق به یافتن شغل شده و حدود ۲۸ درصد با دلسردی از بازار کار خارج شدهاند. به عقیده فعالان بازار کار، دستمزد کم و سخت گیری کارفرمایان برای بیمه متقاضیان و نداشتن امنیت شغلی مشکلاتی است که کارجویان با آن در بازار کار روبرو هستند. اما از طرفی دیگر مشکلاتی که در چند سال اخیر برای اقتصاد ایران ایجاد شده شانس افراد متقاضی برای یافتن شغل مناسب را نیز کاهش داده است. فعالان بازار کار همچنین بر این اعتقادند که دستمزد و حقوق باید متناسب با عدالت اجتماعی تنظیم شود. بسیاری از شاغلان به علت کمی دستمزد نمی توانند در یک شغل دوام آورند.
بهناز آریا، کارآفرین و عضو سازمان نظام صنفی رایانه ای تهران با اشاره به جدیدترین آمار بیکاری در کشور گفت: مطابق جدیدترین آمار مرکز آمار ایران، نرخ بیکاری در سال ۹۸، حدود ۱۰٫۵ درصد از جمعیت فعال کشور اعلام شده است که این رقم، جمعیتی حدود ۳ میلیون نفر بیکار را در بر می گیرد. با این حال آمار غیررسمی از وجود ۱۰میلیون نفر بیکار و نیمه بیکار در کشورمان خبر می دهد.
اما بر اساس گزارشی که این مرکز منتشر کرده است، در صورتی که افراد دلسرد شده جویای کار از این بازار خارج نمیشدند، نرخ بیکاری در زمستان ۱۳۹۸ به جای ۱۰/۶ درصد به ۱۳/۶ درصد افزایش مییافت. این گزارش نشان میدهد که از جمعیت سه میلیون و ۲۷۰ هزار نفری بیکاران در این فصل، تنها ۳۵/۱ درصد آن موفق به یافتن شغل شده و ۳۶/۸ درصد همچنان بیکار ماندهاند.
مرکز پژوهشها اعلام کرده که رشد تعداد شاغلان با «کاهش چشمگیر» نسبت به سالهای گذشته روبهرو شده است. این گزارش شوک شیوع ویروس کرونا را منجر به «بغرنجتر» شدن شرایط دانسته و نوشته است ساختار بازار کار کشور موجب شده تا اثر شیوع این بیماری بر بازار کار «تشدید» شود. بر همین اساس، بنگاههای کوچک با سهم ۶۵ درصدی در اشتغال کشور در معرض آسیبهای شدیدتری از شوک کرونا در کوتاهمدت قرار دارند. همچنین مشاغل غیررسمی با ۶۰ درصد سهم، بیشتر از مشاغل رسمی در معرض این شوک قرار گرفتهاند. این نهاد «عدم توازن منطقهای» و فاصله حدود ۱۰ درصدی میان استانها از لحاظ وضعیت نرخ بیکاری را از جمله چالشهای بازار کار کشور عنوان کرده است. این تفاوت در مورد زنان و جوانان تحصیلکرده «به مراتب بیشتر» خوانده شده است.
افزایش نرخ بیکاری در آینده
بهمن آرمان، اقتصاددان
کاهش نرخ بیکاری زمانی معنای واقعی پیدا می کند که در جامعه قابل لمس باشد. هنگامی که نم یتوانیم اثرات این کاهش را مشاهده کنیم گاهش نرخ بیکاری معنایی ندارد. مشکلات بسیاری بر سر راه جویندگان کار در کشور وجود دارد که عبور از این مسائل برای هر کسی امکان پذیر نیست. قوانین سختگیرانه ای که در برخی مشاغل برای استخدام وجود دارد متقاضی را از حضور در آن فرصت شغلی دلسرد خواهد کرد. کارجویان اغلب از قشر متوسط و آسیب دیده هستند و اگر شرایط اقتصادی به هیمن منوال ادامه پیدا کند در ماههای آینده بیکاری تشدید خواهد شد و به دنبال آن کاهش قدرت خرید در بین مردم افزایش پیدا خواهد کرد. در نهایت فشار روی طبقه ضعیف جامعه روزبهروز بیشتر از گذشته خواهد بود و این موضوع آینده اقتصاد ایران را با چالش های بسیاری روبرو خواهد ساخت.
عددسازی برای کاهش نرخ بیکاری و افزایش اشتغالزایی نمی تواند بر بازار کار تاثیری داشته باشد. پایین بودن نرخ سرمایهگذاری در تولید ناخالص ملی و بالا بودن نرخ بیکاری در کشور از موضوعاتی است که باید هر چه سریعتر دولت به آن ورود کند. در غیر این صورت اگر چاره اندیشی جدی در این راستا وجود نداشته باشد بحران های جبران ناپذیری در انتظار کشور خواهد بود. در رابطه با مشکلت بازار مسکن نیز بارها اعلام شد که باید این مشکلات حل شود و با بی توجهی در برابر آن روبرو شدیم که امروز وضعیت بازار مسکن را مشاهده می کنید.