گردش مالی میلیاردی مراکز ترک اعتیاد

شایلی قرائی

به گزارش کسب و کار نیوز، در درستی راه اندازی این مراکز هیچ شکی وجود ندارد اما هزینه های سرسام آور این مراکز برای بیماران بسیار زیاد است و بسیاری را از مراجعه به این مراکز منصرف کرده است. این در حالی است که اهداف تاسیس این مراکز باید در راستای حمایت کامل از این افراد باشد و هزینه های آن به اندازه ای باشد که این افراد قادر به پرداخت آن باشند. هزینه های کمپ های خصوصی که سر به آسمان می گذارد و جای افراد معمولی و عادی نیست. البته باید به این نکته هم اشاره کرد که اکثر بیماران مبتلا به اعتیاد را قشر فقیر و کم درآمد جامعه تشکیل می دهند که ضرورت حمایت از آنها بیش از پیش آشکار است. در مراکز دولتی نیر به دلیل پایین بودن هزینه های درمانی توجه چندانی به وضعیت بیمار نمی شود. بنابراین هزینه ای کمرشکن تر از هزینه های اعتیاد در کشور وجود ندارد چراکه اعتیاد غیر از همراه داشتن درد درمان و بیماری، عوارض و پیامدهای زیادی برای خانواده و جامعه دارد.

هزینه کمپ ترک اعتیاد خصوصی و دولتی

افرادی که به طور داوطلبانه و با میل خودشان به کمپ های ترک اعتیاد مراجعه می کنند و یا خانواده هایشان پیگیر وضعیتشان برای بستری شدن در کمپ هستند می بایست نسبت به پرداخت هزینه مورد نظر مراکز ترک اعتیاد اقدام کنند. هزینه قابل پرداخت برای سپری کردن دوره های ترک اعتیاد معمولا بیشتر از ماهی ۷۰۰ هزار تومان است. این مبلغ را یا خود فرد بیمار پرداخت می کند یا خوانواده اش. لازم به ذکر است هزینه کمپ ترک اعتیاد خصوصی با هزینه کمپ دولتی به دلیل تفاوت ها در امکانات رفاهی و مواردی از این دست قابل مقایسه نیست و معمولا اختلاف زیادی دارد. ضمنا بعضی از مراکز از دارو های حین درمان استفاده می کنند که در این صورت فرد باید مبلغ این دارو ها را بپردازد. البته در صورتی بیمه درمانی داشته باشید، ۷۰ درصد هزینه دارو را بیمه می دهد و فرد باید ۳۰ درصد مابقی را پرداخت کند. در حال حاضر ۳ میلیون معتاد در کشور وجود دارد که اگر هزینه های ترک اعتیاد این افراد را جمع بندی کنیم به مبالغ و گردش مالی بسیار بالایی خواهیم رسید که دردرجه اول توجه را به حمایت های دولتی برای کاهش جمعیت معتاد کشور و کاهش دلایل تمایل به مصرف مواد مخدر جلب می کند.

ترک مواد، پرسودتر از فروش مواد

بنا به آمار رسمی، نرخ موفقیت مراکز مجاز ترک اعتیاد فقط ۱۰ تا ۱۵ درصد است. آمار کسانی که ”بلافاصله“ پس از پایان دورۀ ترک مصرف را شروع می‌کنند ۸۰ درصد است و ۲۰ درصد باقیمانده تا ۶ ماه بعد به مواد برمی‌گردند. متوسط تعداد مراجعه به کمپ‌های ترک اعتیاد برای فردی با دورۀ ۲۰ سالۀ اعتیاد، ۴۰ تا ۴۵ بار است و اغلب معتادان مشتری‌های ثابت این مراکزند. به این ترتیب، گردش مالی مراکز ترک اعتیاد سالانه ۵ تا ۶ هزار میلیارد تومان است. گردش مالی این مراکز در میانۀ دهۀ ۸۰ حدود ۴۰۰ میلیارد تومان بود. میانگین سود خالص دوره‌های ترک اعتیاد هم ۷۵ درصد است. شاید میانگین سود ۵ هزار میلیارد تومانی ترک مواد در مقابل سود ۸۰ هزار میلیارد تومانی خرید و فروش مواد مخدر در ایران کم باشد، ولی با احتساب مخاطرات جانی، مالی و حیثیتی درمی‌یابیم که حرف موادفروش سابق و کمپ‌دار فعلی درست است: سود ترک مواد بیشتر از مواد فروشی است.

فرار بیمه ها از مشکلات بیماران مبتلا به اعتیاد

داریوش تقی‌زاده، کارشناس بهزیستی

از آنجاییکه که اعتیاد یک بیماری به شمار می رود باید تمام امکانات ترک آن برای افراد بیمار فراهم باشد. هنگامی که فردی به سرماخوردگی مبتلا می شود با مراجعه به مراکز درمانی متعدد مانند بیمارستان ها، درمانگاه ها و مطب ها اقدام به درمان خود می کند. در رابطه با بیمار مبتلا به اعتیاد نیز باید خدمات حمایتی و درمانی توسعه پیدا کند. در حال حاضر هزینه های ترک اعتیاد بسیار زیاد است و بیمار برای اینکه ترغیب به ترک شود باید حمایت شود.

حمایت ها باید از سوی دولت  و بیمه ها باشد. امروز مراکز خصوصی ترک اعتیاد که تعرفه های بسیار سنگینی برای معالجه بیماران مبتلا به اعتیاد دارند که انگیزه ای را برای بیمار برای مراجعه باقی نمی گذارد. مراکز خصوصی ترک اعتیاد انگیزه‌ای به عقد قرارداد با بیمه‌ها را ندارند. مراکز ترک اعتیاد اجازه اخذ هزینه‌های بالاتر از تعرفه‌های دولتی را نداشتند، در حالی که امروزه مراکز مختلف می‌توانند هزینه‌های مازاد بر تعرفه‌های دولتی را از شخص بیمار دریافت می کنند. بیمه ها از مشکلات بیماران مبتلا به اعتیاد فرار می کنند در حالی که این مشکلات هم نوعی بیماری مانند بیماری های دیگری است که در جامعه وجود دارد و سطح دسترسی وسیعی برای درمان دارند.