یادداشت
تامین مسکن متناسب طبق اصل قانون اساسی جزو وظایف مهم دولت است. اما انجام این کار میتواند در قالب مسکن مالکیتی و استیجاری باشد. دولت مکلف است که زیرساختهای مسکن برای ساخت آن جهت عرضه به دو قشر ضعیف و متوسط را در اولویت قرار دهد، هر چند تامین مسکن مورد نیاز همه نیز باید جزو برنامههای دولت باشد. البته این به معنی حق ورود دولت در ساخت مسکن نیست، بلکه دولت صرفا باید سیاستگذار باشد و با برنامهریزی کلان این سیاستگذاریها را عملیاتی کند.
یکی از برنامههای کمکی دولت تسهیل زیرساخت ها برای انبوهسازان و تولیدکنندگان است تا انگیزه تولید مسکن استیجاری تقویت شود.
این برنامه میتواند، بخشی از نیازهای اقشار ضعیف و متوسط را با تولید مسکن پوشش دهد. یکی دیگر از اقدامات حمایتی دولت از اجارهنشینان، پرداخت تسهیلات مکفی به تولیدکنندگان در حوزه خرید و فروش مسکن است. همچنین پرداخت تسهیلات با شرایط آسان برای دهکهای ضعیف در حوزه اجاره نشیتی از الزامات کاهش التهابات در بازار اجاره است. امید است که دولت با برداشتن این دو گام عملیاتی، بین عرضه و تقاضا توازن ایجاد کند. در راستای این اقدامات نیم نگاهی به سوداگری در بازار مسکن که با احتکار و خالی نگه داشتن خانهها و بنگاه داری بانک ها همراه بوده است و کنترل آن لازم است. بنابراین با توجه به افزایش تقاضا در بازار اجاره، تسهیل تولید مسکن، جزو اولویتهای دولت به شمار میرود و برنامههای پیشنهادی آن باید قابلیت اجرا داشته باشد.