سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز، به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس پاکستان (ای‌پی‌پی)، به گفته منابع دیپلماتیک ۳۴ تن به نمایندگی از ۱۵ کشور و نیز مقام‌هایی از سازمان ملل متحد در جلسه‌ای به میزبانی نماینده دائم پاکستان در سازمان ملل متحد به تبادل دیدگاه درباره استراتژی مذکور پرداختند.
یک منبع دیپلماتیک گفت: میزبانی از گروهی بین منطقه‌ای درباره مساله مهم و حساس مبارزه با تروریسم بیانگر قدرت هم‌آوایی پاکستان در فضایی چند جانبه است. پاکستان با گردهم آوردن روسیه، چین، هند، مصر، ایران و نیز سایر اعضای شورای همکاری اسلامی و کشورهایی از آمریکای لاتین خود را در موضعی کلیدی قرار داده است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد که سال ۲۰۰۶ “استراتژی جهانی مبارزه با تروریسم” را تصویب کرد، هر دو سال یکبار آن را مورد بازنگری قرار می‌دهد تا با اولویت‌های کشورهای عضو برای مبارزه با تروریسم هماهنگ شود.
ملیحه لودهی، سفیر پاکستان در سازمان ملل متحد گفت: بازنگری آتی که ششمین بار است، برایمان فرصتی برای بررسی چشم‌انداز در حال توسعه تروریسم ارائه می‌دهد، توصیه‌هایی را برای رسیدگی به چالش‌ها و تهدیدهای در حال ظهور دارد و پیشنهادات اقداماتی را به دولت‌های عضو و سازمان ملل متحد برای مبارزه با تروریسم ارائه می‌دهد.
او با تاکید بر لزوم توسعه رویکردهای بازدارنده با هدف محدودسازی اشاعه تروریسم و خشونت افراطگرایی گفت، با درک شرایطی که این پدیده در آن رشد می‌کند و منجر به تروریسم می‌شود، می‌توان پاسخ‌های موثر تکامل‌یافته ارائه کرد.
نماینده پاکستان گفت: در حالی که ما به طور کامل از ایده ایجاد ضد پیام برای رسیدگی به مساله افراطگرایی خشونت‌آمیز حمایت می‌کنیم، معتقدیم که نیاز به چارچوب جامع بین‌المللی برای رسیدگی به “محرک‌های افراطگرایی خشونت‌آمیز ” باید وجود داشته باشد.
این مقام ارشد پاکستانی گفت، تکامل یک روش پیشگیرانه جامع، بدون ارزیابی علل ریشه‌ای که مسؤول افراطگرایی خشونت‌آمیز است، امکان پذیر نیست. او همچنین گفت، رویکرد اشتباهی وجود دارد مبنی بر اینکه افراطگرایی خشونت‌آمیز منحصرا محصول فقدان حکومتداری خوب، حقوق بشر، توسعه و حاکمیت قانون در سطح ملی است که این تصور نادرست است.
سفیر پاکستان گفت: محرک‌هایی مانند دخالت و اشغال خارجی، درگیری‌های طولانی، عدم وجود حاکمیت قانون در سطح بین‌المللی، به حاشیه راندن سیاسی و اقتصادی جوامع مهاجر، از جمله مسائلی هستند که غیبت آنها در این بحث قابل توجه است. ارتباط میان عوامل داخلی و خارجی است که ایدئولوژی‌های افراطی را در کشورهای مختلف و مناطق ایجاد می‌کند و همچنین نقش “اشغال خارجی” و “درگیری‌های طولانی حل‌نشده” که به طور قابل توجهی به افزایش افراطگرایی خشونت‌آمیز کمک کرده‌اند، باید بخشی از هر استراتژی پیشگیرانه جامع باشند.
انتهای پیام
