پای درد دل “المپیادی‌ها” برای ریشه‌یابی سیر نزولی رتبه‌های جهانی

این دانش‌آموزان در میانه صحبت‌هایشان به نقض حریم شخصی خود در خوابگاه هم اشاره می‌کنند و می‌گویند: «در خوابگاه برای مسئولین چیزی به اسم “حریم شخصی” تعریف نشده است و هر زمان که اراده کنند، می‌توانند وارد اتاق شده و وسایل شخص را جابه‌جا کنند. این موضوع بارها باعث دردسر در خوابگاه شد و حتی به دعوای لفظی با مسئولین کشیده شد. برای مثال صبح‌ها (که معمولاً بچه‌ها خواب هستند) بعضی از خدمه از لوازم شخصی دانش‌پژوهان برای استحمام استفاده می‌کردند و در مواردی دیگر زمانی که قرار بود مسئولی به بازدید از باشگاه بیاید، خدمه بدون اجازه و در غیاب افراد اتاق، به نظافت اتاق می‌پرداختند که در مواردی باعث گم شدن لوازم کوچک بچه‌ها مانند فلش و … می‌شد. در مواردی دیگر نیز هنگام نظافت فکر می‌کردند که لوازم بچه‌ها برای باشگاه است و آنها را جمع‌آوری کرده و به انبار می‌بردند.» البته یکی دیگر از المپیادی‌ها می‌گوید: همچین مسائلی پیش می‌آمد، اما سهوی بود مثلاً نظافتچی ممکن بود یکی از وسایل بچه‌ها را حین نظافت دور بیاندازد.

یکی دیگر از دانش‌آموزانی که دو سال قبل در این باشگاه حضور داشته، می‌گوید: امکانات باشگاه نسبت به چند سال پیش به شدت افت کرده و ساختمان باشگاه به دلیل اینکه دیگر بودجه مستقیم ندارد، به یک ساختمان “نیمه متروکه” تبدیل شده است. قبلاً این باشگاه زیر نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی بوده اما الان زیر مجموعه‌ای از وزارت آموزش و پرورش است.

وی ادامه می‌دهد: «البته از زمانی که خانم مهاجرانی ریاست باشگاه را عهده‌دار شده‌اند، وضعیت بهتر شده؛ اما هم‌چنان مطلوب نیست. مثلاً یکی از مشکلات این است که حقوق دبیران دیر به حسابشان واریز می‌شود یا کلاً به آن‌ها حقوقی داده نمی‌شود، هر چند که اکثر معلمان ما از المپیادی‌های سابقی بودند که آن‌چنان چشم‌داشت مالی نداشتند، اما همین مسئله باعث می‌شد بی‌انگیزه شوند.»

یکی دیگر از افرادی که سال ۹۶ مهمان باشگاه بوده، می‌گوید: «غذای باشگاه را از دانشگاهی در شرق تهران می‌آوردند و در باشگاه گرم می‌کردند، یک وقت‌هایی چیزهایی عجیب‌و غریب در غذا پیدا می‌کردیم. در سال ۲۰۱۸ فقط نجوم و زیست‌شناسی نتیجه خوبی گرفت. بچه‌های نجوم تلاش زیادی کرده بودند و به دانش‌آموزان شرکت‌کننده در المپیاد زیست هم رسیدگی خوبی می‌شد، چراکه ایران میزبان المپیاد زیست‌شناسی بود. هم کلاس‌های المپیادی‌های زیست خوب برگزار می‌شد و هم اردوی خوبی برده شدند، اما ما ریاضی‌ها حتی کلاس هم نداشتیم. سال ۹۷ نتایج خیلی بد بود. باشگاه بودجه لازم برای اینکه برای ما معلم بیاورد را نداشت، ما را کل بهمن‌ماه تعطیل کردند؛ زیرا معلم نداشتیم. البته دو نفر بودند که برای هماهنگی کلاس خیلی زحمت می‌کشیدند کلاس المپیادی نداشتیم، اما یک ماهی به ما درس‌های دانشگاهی را می‌دادند که متفاوت با المپیاد بود.»

وی در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «بارها نسبت به وضعیت اعتراض کردیم، حتی یک بار بچه‌ها مقابل وزیر آموزش و پرورش حرف‌هایشان را زدند. اینترنت باشگاه ۵۰ کیلوبایت بود و بعد از عید که اینترنت درست شده بود و به ما نگفته بودند. یک مشکل اساسی که باشگاه دارد، این است که بر سر مسائل کوچک درگیری‌هایی رخ می‌داد، مثلاً بعد از تعطیلات عید که پدر یکی از بچه‌ها برای باشگاه اینترنت تهیه کرد، ما اطلاعی نداشتیم و بعدتر که متوجه شدیم در باشگاه مدام می‌گفتند “شما از کجا فهمیدید؟!” بیشتر مسائل، جنگ اعصاب بود. البته بعدتر که خانم مهاجرانی خودشان نظارت بیشتری کردند وضعیت بهتر شد، من اکنون که با دانش‌آموزان المپیادی در ارتباط هستم، حس می‌کنم وضعیت خیلی بهتر شده و تغییراتی رخ داده است.»

یکی دیگر از دانش‌آموزانی که در المپیاد شیمی شرکت کرده بود و چند ماهی را در خوابگاه باشگاه دانش‌پژوهان گذرانده، می‌گوید در ابتدا برای رفت‌وآمد دچار مشکلاتی شده، اما بعدتر این مشکلات رفع شده بود. وی ادامه می‌دهد: «مشکلاتی هم در خصوص غذا وجود داشت، مثلاً اینکه به ما میوه داده نمی‌شد یا کیفیت برنج خوب نبود و مسائلی از این دست.» وی همچنین درباره نظم برقراری کلاس‌ها گفت: «کلاس‌ها چندان منظم برگزار نمی‌شد، ولی این به باشگاه ربطی نداشت؛ چراکه خود استادان به دلیل مشغله‌هایی که داشتند، گاهی کلاس‌ها را لغو می‌کردند. به نظر من نباید تصور کرد افت نتیجه ما به بی‌نظمی‌های باشگاه بستگی دارد، سبک سوال‌ها در سال ۲۰۱۸ متفاوت بود. ما در ایران بیشتر سوالاتی شبیه سوالات کشورهای جنوب شرقی آسیا را تمرین می‌کنیم، اما چون میزبان سال ۲۰۱۸ کشور چک بود، سبک سوال‌ها متفاوت شد و نتوانستیم نتیجه چندان مطلوبی بگیریم.»

این دانش‌آموز با اشاره به بخش آزمایشگاه المپیاد شیمی می‌گوید: «ایران در المپیاد شیمی و در بخش آزمایشگاه همیشه مشکل داشته، چراکه تجهیزات آزمایشگاهی مناسبی نداشته و همیشه در المپیادهای شیمی از همین بخش امتیاز کمتری می‌گیرد.»

اعضای تیم‌های ملی المپیاد از افتخارات ایران هستند و افرادی که با ماه‌ها تلاش شبانه‌روزی در عرصه علم می‌درخشند، لایق برترین امکانات و فضایی توأم با آرامش و احترام برای مطالعه و تلاش هستند. از گفته‌های این افراد که در سال ۹۷ و یا سال‌های گذشته از دانش‌پژوهان جوان کشورمان بوده‌اند، برمی آید که باشگاه دانش‌پژوهان جوان تا دستیابی به سطح مطلوبی از ارائه خدمات به دانش‌پژوهان فاصله قابل توجهی داشته است که امید می‌رود با نظارت و توجه مسئولان این مرکز، برای رقابت‌های سال ۲۰۱۹ مسائل و مشکلات مشابه رفع شود.

انتهای پیام