سرمقاله
عامل اساسی رشد بدهی استارتاپها، ایرادی است که به اکوسیستم و چگونگی تامین مالی استارتاپها وارد است. ۴ سال پیش هم که دولت بر تامین مالی استارتاپها از طریق تسهیلات تاکید داشت، این مشکل قابل پیش بینی بود. در حال حاضر با دخالتهای دولت در فرایند تامین مالی، مکانیزمهای تامین مالی استارتاپها بیشتر روی وام تمرکز داده شده، در حالی که این شیوه کاملا اشتباه و مغایر با شیوه تامین مالی استارتاپ ها در دنیا است. در مراحل و قدمهای تامین مالی در اکوسیستم استارتاپی و شرکت های دانش بنیان، منابع مالی تعریف شده ای وجود دارد که یک استارتاپ قدم به قدم از آن بهره میگیرد. مراحل اولیه تامین مالی خانوادگی و یا از طریق دوستان است و مراحل بعدی از طریق صندوق های خطر پذیر و بعد از آن سرمایه گذارها است. موضع اساسی اتاق بازرگانی نیز اصلاح این اشتباه یعنی فرایند تامین مالی استارتاپ ها بود که البته حالا تا حدودی اصلاح شده است. در حال حاضر صندوق های سرمایه گذاری خطر پذیر وجود دارد که یک قدم رو به جلو برای حمایت مالی از استارتاپ ها و کاهش ریسک تامین مالی است. هر چند پشتوانه این صندوق ها دولتی است. در صورتی که باید خصوصی باشد. از سویی در کشور مراکز رشد داریم که به اکوسیستم استارتاپی کمک کرده است. سیاست این مراکز پرداخت تسهیلات به شرکت هایی است که در شرکت های نوپا سرمایه گذاری میکنند. در این فرایند شرکت مورد نظر ممکن است در چندین شرکت نوپا سرمایه گذاری کند و در صورتی که چند مورد آنها با شکست مواجه شد در یک مورد که موفق شده، خسارت ها را جبران کند. اما پرداخت تسهیلات مستقیم به خود استارتاپ ها شیوه غلطی است که به افزایش بدهی آنها منتهی می شود. دولت باید حامی استارتاپ ها باشد نه اینکه در فرایند و امور مالی آنها دخالت کند.