شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، در این بین برخی از گروهها و اقشار جامعه با این ذهنیت که قیمتها پس از تحویل سال شکسته میشود به خرید لباس اقدام می کنند، البته واحدهای تجاری و فروشگاههای عرضه کننده لباس با در نظر گرفتن این موضوع که اجناس به جای مانده در مغازهها تا مدتها خاک خواهد خورد، تلاش میکنند به هر نحوی از انحا و با اخذ سودهای حداقلی به فروش پوشاک باقیمانده در واحدهای تجاری مبادرت ورزند. روشهای زیادی نیز برای افزایش فروش بیشتر توسط فروشندگان اعمال می شود که چسیاندن برچسب خارجی از نمونه های آن است. حمید یگانه، یکی از توزیع کنندگان عمده پوشاک در غرب استان تهران در این خصوص اظهار کرد: بعضا شاهدیم تولیدات داخلی با برچسبهای خارجی به بازار عرضه میشوند و با وجود کیفیت بالای تولیدات داخلی به دلیل فرهنگ غلط نهادینه شده در میان برخی از طیفها و گروههای اجتماعی، تولیدکنندگان ناچارند با اسم و برند خارجی به عرضه تولیدات خویش مبادرت ورزند، زیرا در غیر اینصورت، امکان فروش مطلوب در بازار، از آنها سلب خواهد شد. وی افزود: انتظار میرود در حوزه فرهنگی، نهادینه سازی فرهنگ حمایت از کالای ایرانی با جدیت هر چه بیشتری در دستور کار قرار گیرد.
یگانه تصریح کرد: تبلیغات و اطلاع رسانی یکی از الزاماتی است که در تحقق این امر خطیر نقش بسزایی ایفا میکند و با به تصویر کشیدن نحوه دوخت و تولید البسه ایرانی و حتی فرآیندی که برای تولید پارچه طی میشود، میتوان به این امر مهم دست یافت و با تکیه بر آن اقتصاد و وضعیت اشتغال در کشور (حداقل در این عرصه را) متحول کرد. بنابراین انتظار می رود با برنامه ریزی منسجم و همسویی فزایندتر دستگاههای ذی ربط و توجه هر چه بیشتر مردم به استفاده از پوشاک تولید شده درداخل کشور و لحاظ نمودن حمایتهای هر چه بیشتر از واحدهای تولیدکننده برای تامین مواد اولیه و تسهیل فعالیت آنها، صنعت پوشاک کشور با توسعه هر چه بیشتری همراه شود که قطعا پیشرفت این صنعت، بستری برای موفقیتن های اقتصادی خواهد بود.
انتظار ارزآوری از پوشاک انتظار بیجایی است
ناصرعلی کاویانی، تولیدکننده پوشاک
وضعیت بازار پوشاک در طول سال هم چندان تعریفی ندارد چه برسد به ایام پایانی سال. در تمام طول سال فروشندگان به هر ترفندی شده کالای خود را به فروش می رسانند و از آنجاییکه مصرف کننده اعتمادی به جنس ایرانی ندارد همان تولیدات خودشان را با برچسب های خارجی تحویل مشتری می دهند. مصرف کننده ایرانی که سالهاست با برندهای ایرانی رابطه خوبی ندارد فقط کافی است برچسب یک برند را بر روی پوشاک مورد نظر خود ببیند آن موقع حاضر است بهای آن را هر چند گران بپردازد. این در حالی است که امروز با وجود مشکلات بسیار مانند واردات بی حد و حصر، قاچاق پوشاک و کمبود و گرانی مواد اولیه برندهای ایرانی فعالیت دارند و در بازار کالاهای باکیفیت ایرانی عرضه می شود. البته به دلیل مشکلات نوسانات ارزی و نبود مواد اولیه قیمت تمام شده کالای تولید شده بسیار بالاست اما به هر حال تولید می شود و اگر حمایت نباشد ادامه راه غیرممکن خواهد شد.
در حال حاضر نیز که در ایام پایانی سال قرار داریم همه مدل سودجویی در بازار دیده می شود. البته در برخی از موارد باید به فروشندگان و تولیدکنندگان حق داد چراکه مشتری ایرانی جنس داخلی را اگر مطلع باشد تولید داخلی است نمی خرد و به دنبال پوشاک خارجی حتی چینی و درجه سوم است. بنابراین فروشنده با چسباندن برچسب خارجی بر روی پوشاک تولید داخلی آنها را به فروش می رساند. به هر ترتیب اوضاع بازار و صنعت پوشاک کشور مناسب نیست و مشکلات اخیر نیز به آن ها دامن زده است. گردش مالی پوشاک در جهان میلیاردها دلار است که متاسفانه کشور از آن سهم ناچیزی دارد و برای ارتقا آن باید موانع را از میان برداشت. واردات نامحدود بزرگترین افت بازار پوشاک است که گویی هیچ زمانی برای پایان آن وجود ندارد. متاسفانه شرایطی بوجود آمده که ۵۰ تا ۶۰ درصد از ظرفیت کارخانجات فعلی صنعت پوشاک ایران خالی است و انتظار ارزآوری زمانی که در کشور کالای داخلی به فروش نمی رسد انتظار بیجایی است.