کار سخت بانک‌ها

سرمقاله
با توجه به سابقه بد سپرده‌گذاری ارزی در بانک‌ها به نظر نمی‌آید سپرده‌گذاران ارزی در کوتاه‌مدت به بانک‌ها اعتماد کنند. در گذشته وقتی سپرده‌گذاران ارزی برای دریافت ارز خود به بانک‌ها مراجعه می‌کردند، با پاسخ منفی بانک‌ها برای دریافت ارز روبه‌رو می‌شدند، به این دلیل که ارز تمام شده بود. بر همین اساس بانک‌ها معادل ریالی آن را به سپرده‌گذاران می‌دادند، در حالی که معادل ریالی آن براساس نرخ دولتی محاسبه می‌شد نه نرخ بازار آزاد. از آنجایی که نرخ دولتی مبنای محاسبه می‌شد، سپرده‌گذاران متضرر می‌شدند و این روند به تدریج آنها را از شبکه بانکی دلزده کرد. به همین دلیل آنها در حال حاضر به شبکه بانکی و بانک‌ها اعتماد ندارند و نمی‌‌خواهند دارایی‌های ارزی خود را حتی به مرغوب‌ترین شکل در بانک‌ها سپرده‌گذاری کنند و با وجود تضمین و تعهدی که وجود دارد و تضامینی که بانک مرکزی به آنها مبنی بر بازگشت عین ارز را داده، اعتماد سپرده‌گذاران خدشه‌دار شده است. بنابراین به نظر نمی‌رسد در کوتاه‌مدت استقبال زیادی از این برنامه شود، مگر اینکه به مرور زمان و با پیشگامی یک عده برای سپرده‌گذاری که به این سیستم اعتماد کنند، اعتماد را ایجاد کرد. شاید در بلندمدت مردم اعتماد کنند و پس‌اندازهایی را که به شکل ارزی در منزل یا صندوق امانت بانک‌ها دارند، با سود ۵ درصد برای سپرده‌های دلاری به بانک‌ها بیاورند. در صورتی که این اعتماد‌سازی برای بانک‌ها مهم‌ترین چالش است و جلب اعتماد مردم کار آسانی نیست. اعتماد‌سازی باید آنقدر شیوع پیدا کند تا مردم به این سو ترغیب شوند و به جای اینکه سپرده‌های ارزی را در صندوق امانت بگذارند، نزد بانک‌ها سپرده‌گذاری کنند.