طیبه سیاوشی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به آثار استانی شدن انتخابات مجلس، گفت: بزرگترین حُسن استانی شدن انتخابات این است که دید محدود و منطقهای نامزدهای انتخابات را از جنوبیترین تا شمالیترین و از شرقیترین تا غربیترین نقاط دورافتاده کشور را وسعت داده و ملی میکند.
این عضو فراکسیون زنان مجلس ادامه داد: به بیان روشنتر حوزه فعالیت نمایندگان مجلس از پرداختن به امور روزمره منطقهای را به تهیه طرحهای کلان صنفی ارتقاء میدهد. وقت بسیار زیادی از نمایندگان مجلس صرف انجام کارهایی میشود که در حیطه وظایف شوراهای شهر و روستاست به بیان دیگر نمایندگان حتی ناچارند به حوزه کاری شوراهای شهر هم ورود کنند.
وی استانی شدن انتخابات را موجب تقویت تشکلها و احزاب صنفی و سیاسی دانست و افزود: با استانی شدن انتخابات خوراک کار بیش از گذشته برای احزاب و تشکلهای صنفی فراهم میشود. مسئلهای که خلاء آن در نظام سیاسی کشور به ویژه در حوزه پارلمانی کاملا به چشم میآید این است که کار تشکیلاتی و تشکیلاتی شدن تشکلهای سیاسی و صنفی جایگاه ضعیفی در نظام سیاسی کشور دارد. استانی شدن انتخابات کمک میکند تا بذر تشکیلاتی شدن کارهای سیاسی پاشیده شود.
نماینده مردم تهران در مجلس با اشاره به تجربه برگزاری انتخابات ایالتی در سایر کشورهای جهان، گفت: یکی از دلایل مخالفت نمایندگان مخالف طرح استانی شدن انتخابات این بود که با استانی شدن انتخابات فرصت از نمایندگان مستقل گرفته میشود در حالی که بررسی انتخابات پارلمانی در کشورهایی که به صورت ایالتی برگزار میشود عکس آن را نشان میدهد.
سیاوشی اختصاص ۲۵ درصد نامزدهای انتخابات مجلس در هر استان به «بانوان» را از پیشنهادات فراکسیون زنان مجلس اعلام کرد و افزود: درصددیم این پیشنهاد را همزمان با ارائه به احزاب و تشکلهای سیاسی به طرح استانی شدن انتخابات اضافه کنیم؛ به بیان روشنتر این پیشنهاد را دادهایم تا سهم بانوان در ترکیب شورای مرکزی احزاب و تشکلهای سیاسی به ۲۵ درصد افزایش یابد؛ در عین حال این پیشنهاد را هم مطرح کردهایم که ۲۵ درصد نامزدهای مورد حمایت تشکلها و احزاب سیاسی در انتخابات مجلس از «بانوان» باشد.
این عضو فراکسیون زنان مجلس با اشاره به نظر مخالفان استانی شدن انتخابات، گفت: مهمترین حرف مخالفان طرح مذکور این بود که نمایندگان شهرستانها برای انتقال مطالبات موکلانشان قدرت کافی نخواهند داشت اما این نقص از طریق تقویت نقش پارلمانهای شهری (شوراهای شهر) در مدیریت شهر از میان میرود. در نظام سیاستگذاری و مدیریت شهرها با نوعی بلاتکلیفی روبرو هستیم و شوراهای شهر به نیروی زیر دست شهرداریها تنزل جایگاه پیدا کردهاند.
وی افزود: پارلمان شهری حلقه واسط مردم در ناطق دورافتاده و شهرهای کوچک و نظام قانونگذاری کشور است و باید از طریق قانون به جایگاه واقعی خود برگردد.
انتهای پیام