به گزارش کسب و کار نیوز، این قانون در همه کشورهای عضو باید اجرا شود و پناهجویانی که در هر یک از کشورهای عضو اتحادیه اروپا با درخواست پناهندگی آنها موافقت شده است، نباید کمتر از شهروندان عادی این کشورها کمکهای اجتماعی دریافت کنند.
دادگاه اروپا در رأی خود تاکید کرده که صرفنظر از اینکه این پناهنده دارای اقامت محدود و یا دائم یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا باشد، کمکهای اجتماعی برابر دریافت خواهد کرد.
دلیل اتخاذ رأی دادگاه اتحادیه اروپا در باره این موضوع، شکایتیک پناهنده افغان از قوانین دولت اتریش بود. این پناهنده افغان در اتریش زندگی میکند و با خواست پناهندگی او و خانوادهاش در این کشور در سال ۲۰۱۶ موافقت شده بود و آنها اقامت سه ساله اتریش را دریافت کرده بودند.
میزان کمکهای اجتماعی که این پناهنده افغان از دولت اتریش دریافت میکرد، به دلیل اقامت موقت سه سالهاش کمتر از میزانی بود که سایر پناهجویان دریافت میکنند. در اتریش پناهجویان با حق اقامت دائم از میزان برابر کمکهای دولتی مانند شهروندان عادی بهرهمند میشوند.
به گزارش دویچهوله، در دادگاه اروپا این پرسش مطرح شده بود که آیا عدم برابری دریافت کمکهای مالی با قوانین به رسمیت شناخته شدن پناهندگی اروپا مطابقت دارد یا نه. این موضوع مربوط به قوانین تصویب شده در اتحادیه اروپا در باره حفظ حقوق پناهندگان در سال ۲۰۱۱ است.
قضات دادگاه اروپا با رأی جدید خود حدود و ثغور این قانون را روشنتر کردند. بنا بر این قانون، پناهجویانی که حق پناهندگی آنها در یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته شده است، گذشته از مدت اجازه اقامت در این کشورها از همان میزان کمکهای مالی دولتی استفاده خواهند کرد که شهروندان عادی استفاده میکنند.
پناهجویانی که تنها به دلیل وضعیت مخاطرهآمیز زندگی خود (خطر مرگ و یا شکنجه در صورت بازگشت به کشور) و یا شرایط خطرناک کشورشان (برای نمونه بروز جنگ و درگیریهای شدید در محل زندگی) اقامت موقت یکی از کشورهای عضو اتحادیه اروپا را دریافت کردهاند اما به عنوان پناهنده به رسمیت شناخته نشدهاند، کمکهای مالی کمتری دریافت میکنند.
انتهای پیام