سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
سرمقاله
ویژگی‌های اقلیمی ایران، امکان کشت و تولید محصولات با تنوع کم‌نظیر را در کشورمان فراهم کرده است، اما این به آن معنی نیست که تمام محصولاتی که در کشورمان از دیرباز تولید می‌شده، قابلیت تداوم تولید را دارد. تغییرات اقلیمی که از نیمه دوم قرن پیش رخ نموده و به‌ویژه طی دو دهه اخیر به شکل ملموسی درآمده، برخی عوامل تولید همچون منابع آب را در ایران به صورتی غیرقابل اجتناب و گاه بی‌رحمانه محدود ساخته است. در این شرایط به نظر می‌رسد انتخاب‌های پیش‌رو، در حوزه محصولات کشاورزی باید هرچه بیشتر به سوی محصولات کم‌آب‌بر سازگار با اقلیم کشور باشد.
محصولات استراتژیک در این میان اهمیت اساسی دارند و علاوه بر جنبه اقتصادی و امنیت غذایی، از منظر سلامت تغذیه جامعه نیز باید به ترویج و توسعه تولید آنها توجه کرد. برخی از این محصولات از جنبه توسعه سطح زیرکشت و افزایش تولید رشد قابل قبولی داشته‌اند، اما بهترین عملکرد، زمانی اتفاق می‌افتد که محصول استراتژیک ما در بازار جهانی رقابت‌پذیری داشته باشد.
این مهم، در برخی از محصولات استراتژیک امکان‌پذیر است و ظرفیت مناسبی نیز وجود دارد، اما گام‌های ما در راستای اصلاح و به‌روزرسانی فناوری تولید، کشت، برداشت و فرآوری محصول با کندی برداشته می‌شود.
چنانچه خواهان تحقق اهداف برنامه‌های کلان اقتصادی در حوزه کشاورزی، امنیت غذایی و سلامت تغذیه هستیم، این گام‌ها باید با شتاب بیشتری برداشته شود. دولت جهت‌گیری سیاست‌های خود را بر این مهم استوار کرده است که در محصولات استراتژیک علاوه بر خودکفایی، صادرکننده فعال بازار جهانی باشیم و این مسیر با مشارکت بخش خصوصی توانمند داخلی و با استفاده از فضای مثبت حاصل از سیاست‌های تنش‌زدا و بهره‌گیری از مشارکت‌های بین‌المللی بهتر پیموده خواهد شد.
ویژگی‌های اقلیمی ایران، امکان کشت و تولید محصولات با تنوع کم‌نظیر را در کشورمان فراهم کرده است، اما این به آن معنی نیست که تمام محصولاتی که در کشورمان از دیرباز تولید می‌شده، قابلیت تداوم تولید را دارد. تغییرات اقلیمی که از نیمه دوم قرن پیش رخ نموده و به‌ویژه طی دو دهه اخیر به شکل ملموسی درآمده، برخی عوامل تولید همچون منابع آب را در ایران به صورتی غیرقابل اجتناب و گاه بی‌رحمانه محدود ساخته است. در این شرایط به نظر می‌رسد انتخاب‌های پیش‌رو، در حوزه محصولات کشاورزی باید هرچه بیشتر به سوی محصولات کم‌آب‌بر سازگار با اقلیم کشور باشد.
محصولات استراتژیک در این میان اهمیت اساسی دارند و علاوه بر جنبه اقتصادی و امنیت غذایی، از منظر سلامت تغذیه جامعه نیز باید به ترویج و توسعه تولید آنها توجه کرد. برخی از این محصولات از جنبه توسعه سطح زیرکشت و افزایش تولید رشد قابل قبولی داشته‌اند، اما بهترین عملکرد، زمانی اتفاق می‌افتد که محصول استراتژیک ما در بازار جهانی رقابت‌پذیری داشته باشد.
این مهم، در برخی از محصولات استراتژیک امکان‌پذیر است و ظرفیت مناسبی نیز وجود دارد، اما گام‌های ما در راستای اصلاح و به‌روزرسانی فناوری تولید، کشت، برداشت و فرآوری محصول با کندی برداشته می‌شود.
چنانچه خواهان تحقق اهداف برنامه‌های کلان اقتصادی در حوزه کشاورزی، امنیت غذایی و سلامت تغذیه هستیم، این گام‌ها باید با شتاب بیشتری برداشته شود. دولت جهت‌گیری سیاست‌های خود را بر این مهم استوار کرده است که در محصولات استراتژیک علاوه بر خودکفایی، صادرکننده فعال بازار جهانی باشیم و این مسیر با مشارکت بخش خصوصی توانمند داخلی و با استفاده از فضای مثبت حاصل از سیاست‌های تنش‌زدا و بهره‌گیری از مشارکت‌های بین‌المللی بهتر پیموده خواهد شد.
