سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، حجم وسیعی از تجارت کالا در جهان از طریق دریا انجام شود و در این میان کشتیرانی به عنوان عنصری کلیدی در اقتصاد جهانی معرفی می شود تا ارتباط بین تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را در سرتاسر کرۀ خاکی فراهم کند. اما، آنچه در این صنعت نسبتاً کمتر به آن توجه شده است "ارزش پول" است که باید نگاهی دقیق به آن انداخت.
بر اساس گزارش منتشر شده از سوی موسسۀ تحقیقاتی کلارکسونز، امروزه در جهان یک دلار مریکا پول ناچیزی است و بر اساس آخرین قیمت های اعلام شده با آن می توان تنها ۰.۰۲۵ گرم طلا یا دو درصد از یک بشکه نفت خام را خریداری کرد. همچنین، بر اساس آخرین قیمت گذاری آنلاینِ Walmart با یک دلار بیش از نیمی از یک لیتر شیر را نمی توان خرید. از این رو، این مبلغ در قبال اقتصاد ۷۵ تریلیاردی جهان بسیار ناچیز است.
با این حال در صنعت کشتیرانی یک دلار ارزش زیادی دارد به گونه ای که جابه جایی بار بر حسب تن-مایل و تقسیم آن بر ارزش تخمینی ناوگان اهمیت یک دلار را در صنعت کشتیرانی نشان می دهد.
به بیانی دقیق تر، معادل خدمات قابل ارائه به اسکناس یک دلاری در صنعت کشتیرانی برای محصولات پتروشیمی و نفت خام، تجارت گاز و کانتینر و شناورهایی که این محموله ها را بار می زنند، قابل توجه است. بر این اساس و پیش بینی های تجاری سال ۲۰۱۷ میلادی، با یک دلار در "ارزش ناوگان جهانی" و از آغاز ماه می سال جاری میلادی می توان ۱۱۰ تن-مایل را طی یک سال خریداری کرد. معامله جالب توجهی به نظر می رسد: به ازای یک اسکناس یک دلاری یک تن کارگو در بیش از ۱۰۰ مایل جابه جا می شود.
عامل اهمیت یک دلار در صنعت کشتیرانی چیست؟
ارزشمند بودن اسکناس یک دلاری در صرفه به مقیاس از طریق جابه جایی بار در دریا طی زمان و در مسافت های دور ایجاد می شود. میانگین حمل یک تن در این گستره حدودا پنج هزار و ۱۶ مایل و میانگین سایز شناورها ۵۸ هزار و ۷۰۶ DWT است. میزان تن-مایل به ازای هر دلار در طول زمان و به موجب تغییرات حاکم بر شرایط بازار سرمایه، هزینه های اساسی و پیچیدگی ساخت شناورها و بهره وریِ آنها، سرعت و سودمندی تغییر می کند (نرخ ناوگان و رشد تجارت همیشه در یک تراز قرار نمی گیرند). در بخش های مختلف نیز آمار و ارقام می تواند به طور قابل توجهی متفاوت از یکدیگر باشند.
اسکناس یک دلاری در بخش شناورهای فله بر و نفتکش سالانه و به ترتیب ۱۵۴ و ۱۰۱ تن-مایل تجارت را مدیریت می کند. برای شناورهای گران قیمت و پیشرفته این رقم پایین تر است. برای شناورهای کانتینری علی رغم سرعت بالای آنها این رقم ۱۱۴ تن-مایل ثبت می شود. سایز شناورها (صرفه جویی به مقیاس در ساخت شناورها) و تراکم بار (بر حسب تن) در تعیین این امار نسبی نیز نقش دارند (که البته گسترۀ کامل باری که هر نوع شناور حمل می کند را دربرنمی گیرد).
با این حال، فارغ از تعداد دقیق و تغییراتی که بازار در طول زمان شاهد آن است، ۱۱۰ تن-مایل تجارت سالانه برای یک دلار در زمانی که در بخش های دیگر ارزش آن به شدت افت کرده است، ارزش بسیار خوبی دارد. این موضوع توانایی کشتیرانی در حمل تقریبیِ ۸۴ درصد از تجارت جهان بر حسب تن و نقطه اتصال برای نگه داشتن اقتصادهای جهانی شده در کنار یکدیگر را تایید می کند.
مهمترین نوسان در کشتیرانی این است که بازیگردان های آن می تواند به ثروت خود بیافزایند یا آن را از دست دهند با این حال مشارکت اقتصادی حاصل از هر دلارِ سرمایه گذاری شده می تواند یکی از بزرگترین معاملات در این صنعت باشد.
بر اساس گزارش منتشر شده از سوی موسسۀ تحقیقاتی کلارکسونز، امروزه در جهان یک دلار مریکا پول ناچیزی است و بر اساس آخرین قیمت های اعلام شده با آن می توان تنها ۰.۰۲۵ گرم طلا یا دو درصد از یک بشکه نفت خام را خریداری کرد. همچنین، بر اساس آخرین قیمت گذاری آنلاینِ Walmart با یک دلار بیش از نیمی از یک لیتر شیر را نمی توان خرید. از این رو، این مبلغ در قبال اقتصاد ۷۵ تریلیاردی جهان بسیار ناچیز است.
با این حال در صنعت کشتیرانی یک دلار ارزش زیادی دارد به گونه ای که جابه جایی بار بر حسب تن-مایل و تقسیم آن بر ارزش تخمینی ناوگان اهمیت یک دلار را در صنعت کشتیرانی نشان می دهد.
به بیانی دقیق تر، معادل خدمات قابل ارائه به اسکناس یک دلاری در صنعت کشتیرانی برای محصولات پتروشیمی و نفت خام، تجارت گاز و کانتینر و شناورهایی که این محموله ها را بار می زنند، قابل توجه است. بر این اساس و پیش بینی های تجاری سال ۲۰۱۷ میلادی، با یک دلار در "ارزش ناوگان جهانی" و از آغاز ماه می سال جاری میلادی می توان ۱۱۰ تن-مایل را طی یک سال خریداری کرد. معامله جالب توجهی به نظر می رسد: به ازای یک اسکناس یک دلاری یک تن کارگو در بیش از ۱۰۰ مایل جابه جا می شود.
عامل اهمیت یک دلار در صنعت کشتیرانی چیست؟
ارزشمند بودن اسکناس یک دلاری در صرفه به مقیاس از طریق جابه جایی بار در دریا طی زمان و در مسافت های دور ایجاد می شود. میانگین حمل یک تن در این گستره حدودا پنج هزار و ۱۶ مایل و میانگین سایز شناورها ۵۸ هزار و ۷۰۶ DWT است. میزان تن-مایل به ازای هر دلار در طول زمان و به موجب تغییرات حاکم بر شرایط بازار سرمایه، هزینه های اساسی و پیچیدگی ساخت شناورها و بهره وریِ آنها، سرعت و سودمندی تغییر می کند (نرخ ناوگان و رشد تجارت همیشه در یک تراز قرار نمی گیرند). در بخش های مختلف نیز آمار و ارقام می تواند به طور قابل توجهی متفاوت از یکدیگر باشند.
اسکناس یک دلاری در بخش شناورهای فله بر و نفتکش سالانه و به ترتیب ۱۵۴ و ۱۰۱ تن-مایل تجارت را مدیریت می کند. برای شناورهای گران قیمت و پیشرفته این رقم پایین تر است. برای شناورهای کانتینری علی رغم سرعت بالای آنها این رقم ۱۱۴ تن-مایل ثبت می شود. سایز شناورها (صرفه جویی به مقیاس در ساخت شناورها) و تراکم بار (بر حسب تن) در تعیین این امار نسبی نیز نقش دارند (که البته گسترۀ کامل باری که هر نوع شناور حمل می کند را دربرنمی گیرد).
با این حال، فارغ از تعداد دقیق و تغییراتی که بازار در طول زمان شاهد آن است، ۱۱۰ تن-مایل تجارت سالانه برای یک دلار در زمانی که در بخش های دیگر ارزش آن به شدت افت کرده است، ارزش بسیار خوبی دارد. این موضوع توانایی کشتیرانی در حمل تقریبیِ ۸۴ درصد از تجارت جهان بر حسب تن و نقطه اتصال برای نگه داشتن اقتصادهای جهانی شده در کنار یکدیگر را تایید می کند.
مهمترین نوسان در کشتیرانی این است که بازیگردان های آن می تواند به ثروت خود بیافزایند یا آن را از دست دهند با این حال مشارکت اقتصادی حاصل از هر دلارِ سرمایه گذاری شده می تواند یکی از بزرگترین معاملات در این صنعت باشد.
