به گزارش کسب و کار نیوز، میدل ایست آی در گزارشی نوشت، زید رعد الحسین، شاهزاده اردنی و کمیسیونر عالی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اواخر همین ماه در شرایطی از این پست کنار میرود که با حضور او جانب احتیاط شکسته شد، قدرتهای بزرگ خوار شدند و دولتهای غربی و متحدان آنها که اقدام به فروش سلاح میکردند، هدف سرزنش قرار گرفتند.
او نسبت به اوج گرفتن “بیگانههراسی، پوپولیستگرایی و نژادپرستی” و به مخاطره افتادن دموکراسی غربی هشدار داده است.
زید، حمله رعد آسای مهاجرتی دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا را “کودکآزای تحت حمایت دولت” خوانده و تاکید داشت رودریگو دوترته، رهبر فیلیپین به “ارزیابی روانی” نیاز دارد.
اما دسامبر گذشته مشخص شد که هژمونهای سازمان ملل –آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه و چین دل خوشی از زید ندارند. او به جای آنکه از قدرت ضرباتش بکاهد و مقابل درخواستها زانو بزند، تصمیم گرفت تا آخر اوت کنارهگیری کند.
در حالی که اختلافات زید با قدرتهای بزرگ به خوبی نمایان است، اما کمتر از رویکردهای او در قبال وطنش اردن خبری شنیده میشود؛ جایی که انتقاد او از جنگ عربستان در یمن موجب شده است تا این سیاستمدار ۵۴ ساله عنوان عنصر نامطلوب بگیرد. این سقوط اقبال یک شاهزاده سلسله هاشمی اردن است که پیش از آنکه کمیسر حقوق بشر شود، نماینده امان در واشنگتن و سازمان ملل متحد بود؛ عالیترین مقام یک عرب در سیستم سازمان ملل از زمان حضور “پطرس پطرس غالی” مصری در راس رهبری این نهاد جهانی در دهه ۱۹۹۰ میلادی.
زید در پاسخ به پرسش میدل ایست آی گفت: اردن کشوری است که در آن متولد و بزرگ شدهام، به آن خدمت کردم و عاشق آن هستم. اما وقتی پای این شغل در میان باشد، آن هم برایم همانند دیگر کشورها میشود و قرار نیست به آن امتیاز ویژهای بدهم.
او این رویکردش را در دسامبر ۲۰۱۴ اثبات کرد؛ زمانی که احیای مجازات اعدام در اردن را “ناامید کننده” دانست. او در مارس ۲۰۱۷ هم امان را بابت میزبانی از عمر البشیر، رئیسجمهوری سودان بهرغم اتهامات جرایم جنگی او هدف سرزنش قرار داد. رویکرد او علیه جنگ ائتلاف تحت امر عربستان در یمن که اردن هم جزئی از آن است، سختگیرانهتر بوده است. او در مارس ۲۰۱۶ کشته شدن غیرنظامیان حین حملات هوایی را “غیر قابل قبول” دانست و از “جرایم بینالمللی اعضای این ائتلاف” انتقاد کرد.
او جزو اندک حامیان اجرای تحقیقات تحت امر سازمان ملل متحد درباره قساوتهای یمن در عرصه جهانی شد و همین امر او را رو در روی ریاض و حامیان دیپلماتیک آن در آمریکا و انگلیس قرار داد. این رویکرد موجب شد تا ناصر الجوده، وزیر خارجه اردن از او انتقاد کند. هرچند، این قاهره بود که تندترین اظهارات را در میان کشورهای عربی علیه زید داشت چرا که او در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ماه مارس مصر از “فضای ارعاب فراگیر” انتقاد کرده بود.
این موارد تنها گزیدهای از اظهارات رهبران عرب است که حس میکنند زید به آنها خیانت کرده است. زید اخیرا در مقر سازمان ملل به خبرنگاران گفته است: شاید من از دوستان اردن یا حتی خود اردن انتقاد کرده باشم. این کاملا یک رابطه یخزده است. این روابط ناخوشایندی که با کشورها داشتهام، از جمله با اردن، مرا خسته کرده است. متوجه شدم که فشارهای این شغل بیحد است.
جرمی اسمیت، مدیر موسسه مطالعات حقوق بشر قاهره که یک سازمان طرفدار دموکراسی مستقر در ژنو است، گفت که زید به عنوان یک خائن در ریاض، قاهره و دیگر کشورهای عربی دیده میشود. او اردن را خجالتزده کرده و وضعیت خود را به عنوان “پلساز سیاسی” این منطقه نابود کرده است.
این شاهزاده اردنی سپتامبر ۲۰۱۶ در سخنانی اذعان کرد که “کابوس” دولتهایی شده است که او را انتخاب کردند. گرچه قدرتها قادر به خاموش کردن زید نشدند، او بدون تردید به حاشیه رانده شد. با این حال فعالان ژنو و نیویورک او را نمونه نادری از فرد ایدهآل این پست میدانند.
انتهای پیام