سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
حیدر امیران، کارآفرین
و در راس آنها معضل اشتغال جوانان به وجه مشترک همه این مناظره‌ها و تبلیغات در فضای مجازی و تبلیغات میدانی تبدیل شد.
به گزارش کسب و کار نیوز، نخستین مناظره تلویزیونی داوطلبان دوازدهمین دوره ریاست‌جمهوری اسلامی ایران در حالی در روز جمعه ۸/۲/۹۶ برگزار شد که تقریبا اکثر رقبا بر ایجاد اشتغال پایدار برای مردم و جوانان تاکید داشته وآن را در زمره برنامه‌های اصلی و استراتژیک خود مطرح کردند و از آن روز، عملا دواطلبان هر روز و در هر مناظره بر این موضوع مهم و مطالبه ملی تاکید ورزیده و هر یک در تلاش بودند تا آن را به عنوان محوری‌ترین اولویت اقتصادی و معیشتی خود در صورت پیروزی معرفی کنند.
حال که روز رای‌گیری را پشت‌سر گذاشته‌ایم و مشتاقانه منتظر اعلام نتایج انتخابات دوازدهمین دوره ریاست‌جمهوری اسلامی ایران هستیم، نگارنده در این مجال در پی آن هستم تا جهت روشن شدن موضوع و بررسی امکان‌پذیری این هدف ملی، زمینه‌های تحقق آن را به مدد اعداد و ارقام مورد بررسی قرار داده و در این زمینه امکان تامل بیشتر روی آن را فراهم آورم.
با نگاهی به حوزه‌های اصلی کارآفرینی و کسب‌وکار در ایران، یعنی حوزه‌های صنعت، خدمات و کشاورزی می‌توان سهم هریک از آنها را در تولید ناخالص ملی طی سال‌های گذشته تا سال ۱۴۰۳ به شرح جدول شماره ۱ مورد توجه قرارداد. همانطور که در جدول شماره ۱ آمده است، در سال‌های آینده سهم دو بخش صنعت و خدمات در تولید ناخالص ملی از سهم بخش کشاورزی بیشتر می‌شود که بر همین اساس می‌توان انتظار داشت سهم خدمات در تولید اشتغال نسبت به دو بخش دیگر بیشتر خواهد بود. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بخشی که می‌تواند به عنوان موتور محرک تولید اشتغال کشور مورد توجه و تاکید قرار بگیرد، بخش خدمات است که شاید در صحبت برخی از داوطلبان کمتر به آن اشاره شد و حتی مغفول مانده و بعضا حس مغضوب بودن این بخش را می‌شد از کلام برخی از داوطلبان محترم استنباط کرد.
از سوی دیگر، در این مورد می‌توان سهم هر یک از سه بخش خدمات، صنعت و کشاورزی در تولید اشتغال طی سال‌های ۱۳۹۴تا ۱۴۰۳را به شرح جدول شماره ۲ مورد توجه قرار داد که در این مورد هم می‌توان گفت که برتری سهم خدمات نسبت به سایر بخش‌ها بارز و مشخص است.
به عنوان نتیجه‌گیری این قسمت می‌توان اذعان کرد که چنانچه واقعیات مندرج در جداول ۱ و۲ (که همگی بر له بخش خدمات به عنوان موتور محرک تولید شغل کشور است) را کنار بگذاریم، می‌توان به عامل بعدی جذابیت ایجاد شغل در بخش خدمات اشاره کرد که همانا هزینه ایجاد شغل در بخش‌های سه‌گانه صنعت- خدمات و کشاورزی است که با بررسی این هزینه‌ها در سایت‌ها و مراکز اطلاع‌رسانی می‌توان هزینه ایجاد یک شغل در بخش‌های صنعت، خدمات و کشاورزی را به ترتیب حداقل ۷۰- ۲۵-۲۴ میلیون تومان برآورد کرد که در این مورد باز بخش خدمات دارای امتیاز بهتری نسبت به دو بخش دیگر است.
از اینرو به زعم نگارنده اهمیت توجه به بخش خدمات به عنوان مهم‌ترین بخش در تولید اشتغال کشور را می‌توان در هریک از دلایل زیر خلاصه کرد:
-سهم رو به تزاید این بخش نسبت به بخش‌های صنعت و کشاورزی در تولید ناخالص ملی
-هزینه‌های پایین تولید شغل در بخش خدمات نسبت به سایر بخش‌ها
-سهم رو به تزاید بخش خدمات در ایجاد اشتغال
بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که:
الف- بخش خدمات برتری نسبی قابل ملاحظه‌ای نسبت به سایر بخش‌ها دارد.
ایجاد اشتغال در بخش خدمات راحت‌تر و آسان‌تر است.
ایجاد اشتغال در این بخش را می‌توان به مردم و بخش خصوصی واگذار کرد.
به عنوان نتیجه نهایی می‌توان در هریک از سه بخش فوق مهم‌ترین حوزه‌های کاری برای تولید اشتغال را به شرح زیر مورد توجه قرار داد:
صنعت: گروه خودرو/ پتروشیمی/ مواد غذایی / لباس وپوشاک/ شوینده و آرایشی و بهداشتی / برق و الکترونیک /ساختمان / صنایع‌دستی / زیورآلات / فولادوآهن / آلومینیوم
خدمات: آموزش وپرورش / هتلداری و توریسم/ فضای مجازی و فناوری اطلاعات / ایرانگردی و جهانگردی / آموزش عالی/ بیمه وبانک / بازاریابی شبکه‌ای /خدمات فنی‌وحرفه‌ای / فروشگاه‌های زنجیره‌ای/ نظام پخش وتوزیع/ رستوران‌داری / خدمات زیبایی و تناسب اندام/ تفریحات / مراکز خرید / توریسم مذهبی و سلامت /خدمات درمانی و پزشکی /خدمات حمل‌ونقل / خدمات مخابرات
کشاورزی: دامداری ودامپروری / مجتمع‌های کشت و صنعت /تولید محصولات ارگانیک/ بهره‌وری آب و خاک
امیدواریم دولتمردان عزیز با توجه به واقعیات اقتصادی کشور، در جهت تحقق آرمان‌های کشور و تحقق اهداف سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران هرچه بیشتر و موثرتر موفق باشند.
به امید روزی که جمله MADE IN IRAN خود گویای کیفیت محصولات و خدمات کشور عزیزمان ایران باشد.
و در راس آنها معضل اشتغال جوانان به وجه مشترک همه این مناظره‌ها و تبلیغات در فضای مجازی و تبلیغات میدانی تبدیل شد.
به گزارش کسب و کار نیوز، نخستین مناظره تلویزیونی داوطلبان دوازدهمین دوره ریاست‌جمهوری اسلامی ایران در حالی در روز جمعه ۸/۲/۹۶ برگزار شد که تقریبا اکثر رقبا بر ایجاد اشتغال پایدار برای مردم و جوانان تاکید داشته وآن را در زمره برنامه‌های اصلی و استراتژیک خود مطرح کردند و از آن روز، عملا دواطلبان هر روز و در هر مناظره بر این موضوع مهم و مطالبه ملی تاکید ورزیده و هر یک در تلاش بودند تا آن را به عنوان محوری‌ترین اولویت اقتصادی و معیشتی خود در صورت پیروزی معرفی کنند.
حال که روز رای‌گیری را پشت‌سر گذاشته‌ایم و مشتاقانه منتظر اعلام نتایج انتخابات دوازدهمین دوره ریاست‌جمهوری اسلامی ایران هستیم، نگارنده در این مجال در پی آن هستم تا جهت روشن شدن موضوع و بررسی امکان‌پذیری این هدف ملی، زمینه‌های تحقق آن را به مدد اعداد و ارقام مورد بررسی قرار داده و در این زمینه امکان تامل بیشتر روی آن را فراهم آورم.
با نگاهی به حوزه‌های اصلی کارآفرینی و کسب‌وکار در ایران، یعنی حوزه‌های صنعت، خدمات و کشاورزی می‌توان سهم هریک از آنها را در تولید ناخالص ملی طی سال‌های گذشته تا سال ۱۴۰۳ به شرح جدول شماره ۱ مورد توجه قرارداد. همانطور که در جدول شماره ۱ آمده است، در سال‌های آینده سهم دو بخش صنعت و خدمات در تولید ناخالص ملی از سهم بخش کشاورزی بیشتر می‌شود که بر همین اساس می‌توان انتظار داشت سهم خدمات در تولید اشتغال نسبت به دو بخش دیگر بیشتر خواهد بود. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که بخشی که می‌تواند به عنوان موتور محرک تولید اشتغال کشور مورد توجه و تاکید قرار بگیرد، بخش خدمات است که شاید در صحبت برخی از داوطلبان کمتر به آن اشاره شد و حتی مغفول مانده و بعضا حس مغضوب بودن این بخش را می‌شد از کلام برخی از داوطلبان محترم استنباط کرد.
از سوی دیگر، در این مورد می‌توان سهم هر یک از سه بخش خدمات، صنعت و کشاورزی در تولید اشتغال طی سال‌های ۱۳۹۴تا ۱۴۰۳را به شرح جدول شماره ۲ مورد توجه قرار داد که در این مورد هم می‌توان گفت که برتری سهم خدمات نسبت به سایر بخش‌ها بارز و مشخص است.
به عنوان نتیجه‌گیری این قسمت می‌توان اذعان کرد که چنانچه واقعیات مندرج در جداول ۱ و۲ (که همگی بر له بخش خدمات به عنوان موتور محرک تولید شغل کشور است) را کنار بگذاریم، می‌توان به عامل بعدی جذابیت ایجاد شغل در بخش خدمات اشاره کرد که همانا هزینه ایجاد شغل در بخش‌های سه‌گانه صنعت- خدمات و کشاورزی است که با بررسی این هزینه‌ها در سایت‌ها و مراکز اطلاع‌رسانی می‌توان هزینه ایجاد یک شغل در بخش‌های صنعت، خدمات و کشاورزی را به ترتیب حداقل ۷۰- ۲۵-۲۴ میلیون تومان برآورد کرد که در این مورد باز بخش خدمات دارای امتیاز بهتری نسبت به دو بخش دیگر است.
از اینرو به زعم نگارنده اهمیت توجه به بخش خدمات به عنوان مهم‌ترین بخش در تولید اشتغال کشور را می‌توان در هریک از دلایل زیر خلاصه کرد:
-سهم رو به تزاید این بخش نسبت به بخش‌های صنعت و کشاورزی در تولید ناخالص ملی
-هزینه‌های پایین تولید شغل در بخش خدمات نسبت به سایر بخش‌ها
-سهم رو به تزاید بخش خدمات در ایجاد اشتغال
بدین ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که:
الف- بخش خدمات برتری نسبی قابل ملاحظه‌ای نسبت به سایر بخش‌ها دارد.
ایجاد اشتغال در بخش خدمات راحت‌تر و آسان‌تر است.
ایجاد اشتغال در این بخش را می‌توان به مردم و بخش خصوصی واگذار کرد.
به عنوان نتیجه نهایی می‌توان در هریک از سه بخش فوق مهم‌ترین حوزه‌های کاری برای تولید اشتغال را به شرح زیر مورد توجه قرار داد:
صنعت: گروه خودرو/ پتروشیمی/ مواد غذایی / لباس وپوشاک/ شوینده و آرایشی و بهداشتی / برق و الکترونیک /ساختمان / صنایع‌دستی / زیورآلات / فولادوآهن / آلومینیوم
خدمات: آموزش وپرورش / هتلداری و توریسم/ فضای مجازی و فناوری اطلاعات / ایرانگردی و جهانگردی / آموزش عالی/ بیمه وبانک / بازاریابی شبکه‌ای /خدمات فنی‌وحرفه‌ای / فروشگاه‌های زنجیره‌ای/ نظام پخش وتوزیع/ رستوران‌داری / خدمات زیبایی و تناسب اندام/ تفریحات / مراکز خرید / توریسم مذهبی و سلامت /خدمات درمانی و پزشکی /خدمات حمل‌ونقل / خدمات مخابرات
کشاورزی: دامداری ودامپروری / مجتمع‌های کشت و صنعت /تولید محصولات ارگانیک/ بهره‌وری آب و خاک
امیدواریم دولتمردان عزیز با توجه به واقعیات اقتصادی کشور، در جهت تحقق آرمان‌های کشور و تحقق اهداف سند چشم‌انداز جمهوری اسلامی ایران هرچه بیشتر و موثرتر موفق باشند.
به امید روزی که جمله MADE IN IRAN خود گویای کیفیت محصولات و خدمات کشور عزیزمان ایران باشد.
