به گزارش «کسبوکار»، حضور جدی جوانان تحصیلکرده برای به بار نشاندن صنعت میتواند نخستین گام در مسیر حمایت از کالای ایرانی باشد، بهویژه اینکه در چند سال گذشته شرکتهای دانشبنیان زیادی از قلب دانشگاهها شکل گرفته و امروز به عنوان تولیدکننده یا ارائهدهنده خدمات در بخشی از اقتصاد کشور نقش فعال دارند. به عبارت دیگر تشکیل بیش از ۳ هزار شرکت دانشبنیان ازسوی فارغالتحصیلان و استادان دانشگاهها نشاندهنده ظرفیت این بخش برای تقویت صنعت و حمایت از کالای ایرانی است و این توانمندیها میتواند حتی در بخشهای فرهنگسازی همچون اصلاح الگوی مصرف، آشنا کردن عموم مردم با مسائل اقتصادی و ریشهیابی نارساییها و کاستیهای فعلی، مبارزه با یأس و خودباختگی در برابر توانمندیهای خارجیها، مسئولیتپذیری و وجدان کاری و گفتمانسازی در سطح جامعه باشد که البته انتظار میرود به موازات این امر، عرصه و فضا برای نقشآفرینی در حوزههای تصمیمگیری و تصمیمسازی دستگاهها و نهادهای دولتی برای این قشر پویا و باطراوت که هم از روحیه جوانی برخوردار است و هم جامه نخبگی را بر تن کرده، فراهم شود و بهکارگیری جوانان نخبه در دایره وسیعتری از حوزههای اثرگذار کشوری تسری پیدا کند.
برخی گمان میکنند حمایت از کالای ایرانی یا تقویت و ارتقای تولید ملی، تنها بر عهده صنعتگران، تولیدکنندگان و فعالان حوزه اقتصادی است، اما در واقع تمامی مردم کشور اعم از پیر و جوان، معلمان و فرهنگیان، والدین، مقامات و مسئولان لشگری و کشوری، نویسندگان، دانشگاهیان، هنرمندان و… در حصول این امر خطیر، تاثیرگذار هستند و در صورت همسویی و همگرایی تمامی گروهها و طیفهای مذکور، اهداف اقتصادی کشور، قطع به یقین، دستیافتنی و محقق خواهد شد و البته در این میان، نقش نخبگان و خواص به مراتب پررنگتر از دیگر گروهها و طیفهاست.
۹ میلیون فارغالتحصیل دانشگاه و دانشجو
براساس آمار و گزارشات موجود در حال حاضر، مجموعا حدود ۹ میلیون فارغالتحصیل دانشگاهی و دانشجوی در حال تحصیل در کشور حضور دارند که این عدد و رقم به روشنی گویای فرصتهای بالقوهای بوده که ایران اسلامی در حوزه سرمایه انسانی از آن برخوردار است؛ سرمایهای که در دوران معاصر به عنوان اصلیترین و ارزندهترین ثروت از آن یاد میشود و اساسا بخش عمده تمرکز کشورهای توسعهیافته برای دستیابی به پیشرفت و موفقیت به این ظرفیت (نیروی انسانی) متکی و متمرکز است.
آنگونه که رهبر معظم انقلاب نیز پیش از این مطرح کردهاند، یکی از مهمترین ظرفیتهای کشور جوانان دانشآموخته، دانشجویان و دانشگاهیان این مرز و بوم هستند و به واقع این جمعیت فعال و مستعد در عرصه کار، تلاش و تولید سرآمد است.
منصور غلامی، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری در یادداشتی به نکته ظریفی اشاره کرد که با تامل هرچه بیشتر در عبارات مطرحشده از سوی وی، به روشنی میتوان به فرصتها و توانمندیهایی که کشور ایران از حیث جامعه نخبگان و سرمایه انسانی از آن برخوردار است، پی برد و در یادداشتی آن را اینگونه تبیین کرد که دانشجویان ایرانی وقتی به کشورهای دیگر میروند در مهمترین صنایع آنها، تولید دانش و خلاقیت میکنند و ما واردکننده محصولات دانشآموختگان هموطن خویش میشویم، پس اعتماد و باور به جامعه دانشگاهی کشور میتواند زمینهساز افزایش کیفیت کالا و تولیدات داخل کشور شود. دستگاههای دولتی و بخش خصوصی و صنعتی کشور باید به دانشگاهها اعتماد کنند و برای افزایش اقبال مردم نسبت به کالای ایرانی، کیفیت آن را بالا ببرند و این امر با بهرهگیری از دانش و توان متخصصان و دانشمندان ایرانی، دور از انتظار نخواهد بود.
بهکارگیری تجربه ۴ دهه صنعت ایران
مصطفی احمدوند، یکی از فعالان سابق عرصه صنعت و تولید در غرب استان تهران ضمن اشاره به لزوم استفاده از تجارب پیشینیان و ضرورت حفظ شأن و احترام پیشکسوتان عرصه صنعت، تولید، علم، فرهنگ و… اظهار کرد: با این وجود، تجربهها و تحولات سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و صنعتی و تولیدی کسبشده در طول ۴ دهه گذشته به عنوان مقطعی که به سهولت قابل لمس و فهم باشد، نشان میدهد در تمامی عرصههای مذکور، نقش جوانان بسیار نافذ و تعیینکننده بوده است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، احمدوند بیان کرد: در ارتباط با انرژی هستهای به عنوان یکی از پیچیدهترین و مهمترین صنایع جهان، نقش جوانان انکارناپذیر است و تمامی واقعیتهای مذکور نشان میدهد اعتماد به جوانان بسترساز دستیابی به توفیقات بسیاری بوده و قطعا با تکیه بر جامعه نخبه کشور که بخش اعظم آن از طیف جوانان شکل گرفته، قادر خواهیم بود موانع و مشکلات اقتصادی فعلی را پشت سر بگذاریم، اما متاسفانه برخی بخشها، افکار و ذهنیتها آنچنان که باید به این مقوله مهم توجه نمیکنند و با وجود برخورداری از تجارب ارزنده و درخشان گذشته، همچنان شعار «ما میتوانیم» را عمیقا درک و باور نکردهایم.
این فعال سابق در حوزه تولید و صنعت گفت: جوانان نخبه کشور موتور محرک اصلی پیشرفت و توسعه هستند و نادیده انگاشتن این ظرفیت نه تنها مصداق بارزی از فرصتسوزی به شمار میرود؛ بلکه میتوان آن را به مثابه خیانتی به این کشور و آینده این مرز و بوم تلقی کرد.
وی افزود: گاهی دیده و شنیده میشود که برخی با نگاهی توأم با حسرت به پیشرفتها و توسعه کشورهای قدرتمند و توسعهیافته جهان مینگرند و با مقایسه شرایط اقتصادی و صنعتی جوامع پیشرفته، وضعیت و شرایط کنونی مملکت را با روحیه توأم با سرخوردگی به استهزا میگیرند که به اعتقاد بنده، این رویه و رویکرد معادل همان خودباختگی است.
احمدوند تصریح کرد: درک عقبماندگیها، کاستیها و مشکلات، نخستین لازمه و ضرورت حرکت به سمت پیشرفت و توسعه هرچه بیشتر محسوب میشود، اما فرو رفتن و غوطهور شدن در کاستیها و عدم باور توانمندیهای درونی کشور و جوانان این مرز و بوم، آن هم در شرایطی که پیش از این توانمندی آنها بارها به اثبات رسیده جز انفعال و اشتباه محاسباتی هیچ معنای دیگری نداشته و نخواهد داشت.
نخبگان جوان بهواسطه تعاملات اجتماعی قوی در دو بخش درونخانوادگی و برونخانوادگی (در سطح جامعه)، نقش بسزایی در فرهنگسازی و ترویج و نشر روحیه جهادی و ایجاد همگرایی و همافزایی میان طیفهای متعدد جامعه ایفا میکنند.