شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز ، ۱. سرمایهگذاری مستقیم در پروژههای تولیدی:یکی از روشهای سنتی اما مؤثر، سرمایهگذاری مستقیم مردم در پروژههای تولیدی است. در این روش، افراد میتوانند با خرید سهام یا مشارکت در تأسیس کارخانهها و واحدهای تولیدی، به طور مستقیم در فرآیند تولید مشارکت کنند. این روش نه تنها به افزایش تولید ملی کمک میکند، بلکه سودآوری بلندمدت را نیز برای سرمایهگذاران به همراه دارد.
۲. صندوقهای سرمایهگذاری مشترک: صندوقهای سرمایهگذاری مشترک یکی از روشهای نوین برای جذب سرمایههای خرد مردم است. این صندوقها با جمعآوری سرمایههای کوچک و هدایت آنها به سمت پروژههای تولیدی بزرگ، امکان مشارکت مردم در تولید را فراهم میکنند. این روش به ویژه برای افرادی که دانش کافی در زمینه سرمایهگذاری ندارند، گزینه مناسبی است.
۳. مشارکت در استارتآپهای تولیدی: با رشد فناوری و ظهور استارتآپها، فرصتهای جدیدی برای سرمایهگذاری مردم در بخش تولید ایجاد شده است. بسیاری از استارتآپها در حوزههای مختلف تولیدی مانند صنایع غذایی، پوشاک، فناوریهای نوین و غیره فعالیت میکنند. مردم میتوانند با سرمایهگذاری در این استارتآپها، هم به رشد کسبوکارهای نوپا کمک کنند و هم از سودآوری آنها بهرهمند شوند.
۴. اوراق مشارکت و صکوک: اوراق مشارکت و صکوک نیز از دیگر روشهای سرمایهگذاری مردم در تولید است. این اوراق که توسط دولت یا شرکتهای خصوصی منتشر میشوند، امکان مشارکت مردم در پروژههای بزرگ تولیدی را فراهم میکنند. سرمایهگذاران از طریق خرید این اوراق، در سود پروژهها شریک میشوند و در عین حال ریسک کمتری را متحمل میشوند.
۵. سرمایهگذاری از طریق پلتفرمهای آنلاین: با گسترش اینترنت و فناوریهای دیجیتال، پلتفرمهای آنلاین سرمایهگذاری نیز به عنوان روشی نوین برای جذب سرمایههای خرد مردم در تولید مطرح شدهاند. این پلتفرمها با ارائه اطلاعات دقیق و شفاف درباره پروژههای تولیدی، امکان سرمایهگذاری آسان و سریع را برای مردم فراهم میکنند.
نتیجهگیری: سرمایهگذاری مردم در تولید نه تنها به رشد اقتصادی کشور کمک میکند، بلکه میتواند به ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری نیز منجر شود. با توجه به تنوع روشهای سرمایهگذاری، مردم میتوانند با توجه به میزان سرمایه و ریسکپذیری خود، بهترین روش را انتخاب کرده و در توسعه تولید ملی مشارکت کنند. این مشارکت جمعی میتواند آیندهای روشن برای اقتصاد کشور به ارمغان آورد.
هدایت سرمایه به سمت تعاونی ها
عبدالمجید شیخی، اقتصاددان
نظام بانکی کشور با واگذاری داراییهای خود باید تامین اعتبار تولید را پشتیبانی کنند تا زمانی که کارخانه دار و صاحب بنگاه اقتصادی به مرحله مولدسازی و مرحله تولید برسد و بتواند مجموعه تولیدی خود که اشتغالزایی کند.
بانکها باید نسبت به فروش اموال و دارایی خود برای حمایت از بخش تولید تشویق شوند یعنی دولت باید مشوقهایی برای آنها در نظر بگیرد که خود این نهضت را ایجاد و کامل کنند و از متقاضیان وام برای سرمایه گذاری در بخشهای مولد و تاسیس بنگاههای تولیدی حمایت مالی کنند قطع به یقین درچنین شرایطی اقتصاد رشد میکند و فعالیتهای مولد جای خود را در اقتصاد ایران به درستی پیدا میکنند.
از سوی دیگر با توسعه تشکلهای تعاونی میتوانیم منابع مالی و سرمایه را از بخش نامولد به سمت بخش مولد هدایت کنیم. برای بخش خصوصی ضابطهای برای حضور در بازار آزاد وجود ندارد و قاعدتا هیچ فعال بخش خصوصی برای خود اجازه رقیب تراشی نمیکند. به همین دلیل رشد بخش تعاون به عنوان رقیب بخش خصوصی همواره با مقاومت این بخش مواجه خواهد بود.
بخش خصوصی به دنبال جیب خودش است لذا باید ساختار دولت تغییر پیدا کند که راه حل این است که حجم سرمایه گذاری در اقتصاد افزایش پیدا کند که در این صورت به طور خودکار سهم دولت از اقتصاد کاهش می یابد.
این در حالی است که بهتر است که تجمیع سرمایههای خرد مردم بهجای بورس در تعاونیها انجام شود» به ویژگیهای منفی بورس اشاره کرد و گفت: ما خلاءهای بازار را میتوانیم شناسایی کنیم و به تعاونیها ماموریت پر کردن خلاهای بازار را بدهیم. کلیه خدمات و محصولات مورد تقاضا در جامعه توسط تشکلات تعاونی قابل تولید هستند. ما میتوانیم با وجود تعاونیها بساط بورس بازی و سفته بازی را جمع کنیم.