ضرورت حرکت به سمت اقتصاد تولیدی

سرمقاله

یکی از اشکالات اساسی که در روند تولید مشکل ایجاد کرده خود شکل و ماهیت اقتصاد کشور است. متاسفانه اقتصاد ایران، اقتصاد خدماتی است نه اقتصاد تولیدی. بنابراین حرکت در جهت تحقق رشد تولید کار سختی است. زمانی می توانیم در مسیر رسیدن به شعار سال قرار بگیریم که نوک پیکان اقتصادی را از سمت خدمات به سمت تولید نشانه برویم.
در همین رابطه انتقادات جدی به بانک‌ها وارد است بر این مبنا که بانک‌ها که سال‌ها محوریت حمایت‌های پولی یا تامین نقدینگی بنگاه‌های تولیدی و خدماتی بوده اند نه تنها در راستای حمایت از تولید قدمی برنداشته اند بلکه انتقادات جدی به عملکرد آن‌ها وجود دارد.
با بررسی کارنامه بانک‌ها در ارائه تسهیلات به تولید مشاهده می‌شود که اصلی‌ترین موضوع مورد نظر بانک‌ها برای ارائه تسهیلات اعطای سود بوده است نه کمک به بنگاه‌های کشور، این نوع هدف گذاری در فعالیت بانک‌ها باعث شده نظام بانکی کشور به عنوان یک رقیب برای بنگاه‌های تولیدی و خدماتی حاضر شود و درعین حال به سمت بنگاه داری حرکت کنند و از محل سودی که از طریق تسهیلات به کارفرمایان و بنگاه‌ها می‌دهند روز به روز فربه‌تر شوند و هزینه‌های جانبی گسترده تری را برای خود تعریف کنند.
زمانی که نهادهای مالی و پولی بزرگی چون نظام بانکی کشور به سمت فعالیت های خدماتی، بنگاه داری و سودجویی رو آورده قطعا کار را بر تولید به شدت سخت کرده است. درچنین شرایطی که کشور باید جهت گیری اقتصادی خود را به سمت رونق و افزایش تولید قرار دهد حتما نیازمند واردات کالاهای سرمایه ای و ابزار و ماشین آلات برای رونق دادن به تولید هستیم، متاسفانه در این بخش به شدت با مشکل مواجه هستیم.