سرمقاله
قدرت خرید مردم در بازار مسکن کاهش یافته است. نباید با یک نگاه بازاری به این مسئله، پیشنهادی مانند مسکن ۲۵ متری ارائه دهیم، باید کاری کنیم تا قدرت خرید مردم در بازار مسکن را افزایش دهیم. این کار را با یک سری ابزارها مانند صندوقهای سرمایهگذاری املاک، ریتها(Reits) و.. افزایش دهیم.
باید مسکن را به شرط تملک به مردم واگذاری کنیم. بهعنوان یک واحد ۵۰ متری تملک میشود و خریدار فقط قدرت خرید ۲۵ متر از آن را دارد. در همان ابتدا به اندازه ۲۵ متر به فروشنده پرداخت میشود و طی یک بازه مثلاً ۱۰ ساله با پرداخت اجاره ۲۵ متر بقیه بهصورت اقساط، خریدار مالک واحد میشود.
در یک سری کشورها مانند تایوان، سنگاپور و هنگ کنگ خانههای کپسولی و ۶ متری ساخته میشود. این کشورها جزیره هستند و زمین ندارند. این در حالی است که در ایران کشور وسیعی است و زمین داریم و زیر یک درصد آن را به عنوان سکونتگاه مورد استفاده قرار دادهایم.
باید محدوده شهرها و روستاها را بزرگتر کنیم. وقتی در جزیرهها زمین نیست چارهای جز ساخت خانه کپسولی نیست. اما این در شأن مردم ایران نیست که مسکن ۲۵ متری بسازیم و معتقدیم باید با افرادی که چنین پیشنهاداتی میدهند، برخورد شود. مساله مسکن ۲۵ متری خط یک اخبار است و باید جلو این کار گرفته شود، افزود: این کار تبعات اقتصادی و اجتماعی برای کشور به دنبال دارد.
در صورتی که دولت بتواند سیستمی یکپارچه و جامع برای مدیریت بازار مسکن راه اندازی کند، می تواند به شکل هوشمندانه، نیازهای مستاجران و مالکان را شناسایی کرده و در راستای حل آن ها بکوشد. در نهایت، کارایی برنامه های مسکن بالاتر می رود و رضایت عمومی حاصل می شود.