سرمقاله
با توجه به گستردگی فرار مالیاتی در ایران، اگر دامنه اصلاح پوشش مالیاتی افزایش پیدا کند، قطعاً منابع خوبی در اختیار بودجه کشور قرار میگیرد. قاطعیت دولت در اخذ مالیات میتواند منجر به پایان یافتن یا سرکوب هرچه بیشتر فعالیتهای غیرمولد در کشور شود.
اگر از حجم عظیم اقتصاد مالیات گرفته شود قطعا دولت از این روش درآمد بالایی کسب می کند بخصوص در عایدی سرمایه ها اگر از فعالیت های سوداگری مالیات گرفته شود آن زمان نیازی به درآمدهای نفتی نخواهیم داشت. به عبارت دیگر بدین معنا که فروش نفت یک درصد از دریای درآمدی است که از فرار مالیاتی برای کشور ایجاد خواهد شد.
چنانچه از فرار مالیاتی جلوگیری شود، دیگر نیاز به فروش ثروتهای زیرزمینی برای جبران کسری بودجه نخواهیم داشت. اصلاح پایههای مالیاتی یک امر ضروری است. همچنین ضرورت دارد تا پایههای مالیاتی کشور گسترش پیدا کند. حذف معافیتهای مالیاتی و اصلاح ضرایب مالیاتی نیز از دیگر مسائل مهم است. ضرایب مالیاتی پلکانی به ضرر تولید کشور است که امروز نسبت به اصلاح آن بیتوجهی میشود. ضرایب مالیاتی و نظام مالیاتی به ضرر بخش مولد کشور و به نفع بخش غیرمولد است.
ضرایب مالیاتی مربوط و مختص تولید باید ثابت باشد و از همه فعالیتهای تولیدی تا زمان رسیدن به سودآوری مالیات زیادی گرفته نشود. بلکه هر چقدر حجم فعالیت بنگاه تولیدی مورد نظر افزایش یافت، نسبت به این موضوع مالیات بیشتری نیز اخذ شود. آنچه در این موضوع مهم است، اینکه دولت و مجلس نباید تولید کشور را جریمه کنند. چراکه چنین رفتارهایی به شدت در تعارض با رشد و جهش تولید است و به زیان بخش مولد اقتصاد کشور منتهی میشود.