فرا‌نفتی‌شدن اقتصاد ایران

سرمقاله

با تبیین، تشریح و شفاف کردن توان و ظرفیت های اقتصادی می توان بسترهای جذب سرمایه خارجی و به موازات آن هم صادرات کالاهای ساخت داخل را برای سایر کشورها ایجاد کرد. یقینا با تبیین مبانی سیاست خارجی کشور و همچنین برقراری مناسبات با سایر کشورها در عرصه روابط بین الملل، می توان تاثیر زیادی در خصوص ارتقا و نیز بهبود شرایط اقتصاد کشور مشاهده کرد.
ما باید صادرات را انجام بدهیم و از آن طریق بتوانیم ارز به دست بیاوریم و برای به دست آوردن درآمد ناچار هستیم هرطور که شده صادرات را ادامه دهیم. در این شرایط باید به دنبال یافتن راه حل باشیم و اگر می‌توانیم راه جدید، معقول و منطقی را برای صادرات پیدا کنیم.
این در حالی است که فرا‌نفتی‌شدن اقتصاد ایران، امروز در گرو تدوین یک برنامه عملیاتی و متمرکز بر نیروی انسانی است. هرچند آنچه نیازمند ‌گذار از اقتصاد نفتی است، در تدوین بسته و برنامه کلان نیست؛ بلکه باید با محورهای خاص و تعریف طرح‌های خاص دنبال شود. البته باید توجه داشت که تجربه تعریف طرح و پروژه خاص در کشور وجود دارد؛ اما پروژه‌های مذکور با ضعف جدی در ابعاد نظارتی روبه‌رو بوده‌اند و نتوانسته‌اند خروجی لازم را داشته باشند. تقویت بعد نظارتی یکی از زیر‌مجموعه‌های اصلاح ساختاری است.
البته رشد اقتصادی به‌عوامل دیگری مانند افزایش بهره‌وری در بخش‌های نیروی انسانی، کشاورزی و صنعتی بستگی دارد، اما رشد بهره‌وری در بخش نفت از مؤلفه‌های اصلی رشد اقتصادی به شمار می‌آید.