نقش فناوری‌های نوین در تولید مسکن

سرمقاله

دولت در صورتی‌که موفق به کنترل هزینه‌های مربوط به مصالح ساختمانی در نهضت ملی مسکن شود، می‌تواند بین ۲۰ تا ۳۰ درصد قیمت نهایی خانه‌های این طرح را کاهش دهد، ولو اینکه این کنترل قیمت با استفاده از خروج سیمان و فولاد از بورس کالا باشد. تراکم‌زدایی هم از دیگر روش‌های کاهش قیمت تمام شده مسکن است. همچنین استفاده از فناوری‌های نوین و شیوه‌های جدید ساخت و ساز و در کنار آن اقداماتی مانند خارج‌کردن سیمان و فولاد از بورس به این مساله کمک زیادی خواهد کرد.
مسکن، بازاری است که بخشی از سرمایه‌های سرگردان را جذب خود می‌کند. در این بخش نیز سرمایه‌گذاری‌ها دچار پدیده تورم انتظاری می‌شود که به ‌منظور کسب سودهای نامتعارف به افزایش قیمت‌ها دامن می‌زنند. این در حالی است که سیاست‌گذار نظارت و دخالت مؤثری بر فرایندهای خرید و فروش و معاملات مسکن ندارد.
زمین هم دیگر عامل قیمت بالای مسکن به شمار می‌آید. قیمت مسکن از سه جز اصلی تشکیل شده که مهم‌ترین بخش آن قیمت «زمین» است. بخش دوم به قیمت مصالح ساختمانی مربوط می‌شود و بخش سوم به سود سرمایه‌گذاری بازمی‌گردد. زمین در کلان‌شهرها به خصوص در استان تهران سهم ۷۰ درصدی در قیمت تمام شده مسکن دارد. که در البته ناگفته نماند برخی مناطق در استان تهران وجود دارد که سهم زمین حدود ۹۰ درصد است. طبق محاسبات هزینه مصالح و غیره را در ساخت مسکن حدود ۱۰ درصد است؛ در نتیجه زمین بازیگر نقش اصلی در قیمت
تمام شده است.
با وجود اینکه دولت در ساخت مسکن اقدامات مثبتی داشته است اما به دلیل عدم همراهی در بخش مالیات از مسکن موفقیتی کسب نشده است. مصوبه مالیات‌های مستقیم و سوداگری مسکن به دلیل اختلافی تبدیل به قانون نشده و مادامی که این قانون مالیاتی اجرایی نشود، وضعیت مسکن روند افزایش قیمت را خواهد داشت. بنابراین در صورتی که سال آینده از بخش سوداگری مسکن مالیات دریافت شود و از تمامی خانه‌های خالی نیز مالیات اخذ شود، می‌توان امیدوار بود که توقف افزایش قیمت مسکن را شاهد خواهیم بود.