سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا، در هفته‌ای که گذشت و دو انجمن صنایع پوشاک ایران و اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران نشست‌هایی درباره گسترش قاچاق پوشاک در کشور برگزار کردند و حتی اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران نامه‌ای نوشته تا از وزارت کشور بخواهد مجوز برای برگزاری راهپیمایی جلوی ستاد مقابله با قاچاق کالا و ارز در تاریخ ۲۵ بهمن را صادر کند.
تولیدکنندگان پوشاک در این دو نشست از افزایش قاچاق پوشاک در سال جاری خبر دادند و به توجه به اهمیت بازار شب عید برای تولیدکنندگان و برخورد نشدن با کالای قاچاق در این زمان، نسبت به احتمال کاهش تولید و تعطیلی واحدهای کوچک در سال آینده هشدار دادند. چراکه به اعتقاد تولیدکنندگان، بازار در اختیار کالای قاچاق استوک است که کیلویی پنج دلار وارد می‌شود و اصلا امکان رقابت با آن وجود ندارد. از طرف دیگر در حالی که در گذشته انتقال و فروش کالای قاچاق پنهانی انجام می‌شد، این روزها تولیدکنندگان نسبت به تبلیغ علنی فروش و انتقال کالای قاچاق در شبکه‌های اجتماعی نیز انتقاد دارند.
به نظر می‌رسد خواسته اصلی تولیدکنندگان برخورد با پوشاک قاچاق در سطح عرضه است که از سال ۱۳۹۷ برای مدت کوتاهی اجرا و سپس متوقف شد، از سر گرفته شود. در اصل تولیدکنندگان معتقدند با توجه به مرزهای گسترده، سوء استفاده از رویه‌های مرزنشینی و غیره، ناامن شدن سطح عرضه بهترین راه برای مقابله با قاچاق پوشاک است.
در این میان با توجه به اینکه محاسبه دقیق آمار کالای قاچاق ممکن نیست و صرفا برآوردهایی در این زمینه وجود دارد، عموما در برخی حوزه‌ها بر سر آمار قاچاق اختلاف نظر وجود دارد که در این میان این اختلاف بر سر میزان کالای قاچاق در بازار پوشاک بیشتر است. اخیرا دهقانی‌نیا – سخنگوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز – گفته که قبلا پوشاک قاچاق در بازار ۳.۲ میلیارد دلار بود، اما در حال حاضر میزان آن نزدیک به ۱.۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود.
به گزارش ایسنا، این در حالی است که تولیدکنندگان معتقدند بر اساس گزارش‌های میدانی بیش از این رقم است. مدتی پیش افتخاری – عضو هیئت مدیره اتحادیه پوشاک ایران – گفت که در حال حاضر با بالاترین حجم پوشاک قاچاق در سطح عرضه مواجه هستیم و اخیرا علاوه بر پاکستان، ترکیه و بنگلادش، درهای چین هم باز شده و این کشور در حال جبران عقب افتادگی‌های خودش در دوران کرونا است و کالاهای استوک و تاناکورا به صورت کیلویی و با قیمت خیلی پایین وارد کشور می‌شود. بر این اساس تولیدکنندگان پوشاک معتقدند تخمین زده می‌شود در حال حاضر بیش از سه میلیارد دلار پوشاک قاچاق در سطح عرضه وجود دارد که این میزان معادل بیش از ۳۰ درصد حجم بازار پوشاک در ایران است.
گفتنی است بر اساس آمار رسمی ستاد مقابله با قاچاق کالا و ارز، حجم قاچاق پوشاک از ۲.۵ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۶ به ۶۷۲ میلیون دلار در سال ۱۳۹۸ و بیش از یک میلیارد دلار در سال ۱۳۹۹ رسیده است. البته به نظر می‌رسد موضوع دیگری که برآوردها در حوزه قاچاق را دشوار می‌کند، فروش کالای ایرانی به نام محصول خارجی برای تبلیغ و جذب مشتری بیشتر است. تا جایی که ستاد هم معتقد است بخش قابل توجهی از پوشاکی که در بازار، قاچاق تلقی می‌شود، همان پوشاک داخلی است که بدون نام و نشان و یا با نشان‌های خارجی به فروش می‌رسد.
عزم جدی برای مهار کالای قاچاق
حمید حاج اسماعیلی، کارشناس اقتصادی
واردات از مرزهای قانونی بیش از قاچاق کالا از مبادی غیر رسمی به صنعت و تولید کشور لطمه می‌زند و کمر تولیدکنندگان را می‌شکند. بنابر این اگر قاچاق کالا با توجه به حجم بالای آن در ایران کنترل نشود و عزم جدی برای مهار آن وجود نداشته باشد، نه تنها موفق نخواهیم بود بلکه بسیاری از واحدهای تولیدی به تدریج زمین‌گیر خواهند شد.
حجم قاچاق بالاست و اگر عزم جدی برای کنترل آن نباشد امیدی به رونق تولید داخلی نخواهد بود. به طور کلی قاچاق روزنه ای برای سوء استفاده و تحت تاثیر قرار دادن کالاهای داخلی است و بستری برای ایجاد کارهای غیرقانونی می‌شود. ما باید یکپارچگی و اصالت قانون را حفظ کنیم و قانون را به استثنائات و شرایط خاص متوسل نکنیم و اگر قانون این تاکید را دارد که که کالاهای قاچاقی که مشابه داخلی دارد باید امحا شود اینکار باید توسط دستگاههای مربوطه ادامه پیدا کند تا از تولید داخل حمایت شود و مبارزه جدی با قاچاق شود.
متاسفانه اکنون شاهد تمایل بیشتر برای حرکت به سمت مشاغل غیرمولد مانند دلالی، واسطه گری، مشاغل کاذب و خلاف قانون و قاچاق و یا دستفروشی هستیم. بیشتر افرادی که مجبور به ترک کار از واحدهای تولیدی هستند، معتقدند حتی دستفروشی درآمد به مراتب بیشتری از کارکردن در کارخانه ها و واحدهای تولیدی دارد.
باید برای نیروی کار برنامه داشته باشیم. در عین اینکه تحول و تغییرات اساسی برای حرکت به سمت تولید و ظرفیت سازی برای استفاده از نیروی کار متخصص دانشگاهی در بازار کار وجود دارد، باید به روند توسعه و ایجاد کار در کشور و توسعه بازار کار کمک کرد. ما بازار کار را توسعه ندادیم، همچنان اقتصاد در اختیار دولت است، تولید و صنعت رشد آنچنانی نداشته و به درآمدهای نفت وابسته هستیم.
